Συγκλονίζει ο Υπάτιος μιλώντας για την οικογένειά του: «Δεν έμεινε τίποτα για να τους αναγνωρίσω»
Συγκλονίζει η περιγραφή του Υπάτιος Πατμάνογλου ο οποίος μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και ενώ βρισκόταν στην τουαλέτα, έχασε όλη την οικογένειά του, τη γυναίκα του Αποστολία και τον τριών χρονών γιο τους Παύλο, στο ύψος της Θήβας.
Ο ίδιος, μιλώντας για εκείνες τις τραγικές στιγμές, αποκάλυψε: «Τον τελευταίο καιρό ζούσαμε στο Νέο Φάληρο. Ήμασταν ευτυχισμένοι οι τρεις μας, η γυναίκα μου Αποστολία και ο μόλις τριών χρονών γιος μας, Παύλος. Μερικά βράδια έπαιζα μουσική house σε μαγαζιά, ήμουν dj, αλλά η γυναίκα μου ζήλευε και δεν το ήθελε… Έβλεπε ότι ερχόμουν σε επαφή με νέες κοπέλες και δεν της άρεσε αυτό. Έτσι έχασα την ευκαιρία να γίνω διάσημος. Που να φανταζόμασταν, και εγώ και αυτή, ότι τελικά θα γινόμασταν διάσημοι με αυτόν τον τρόπο» είπε στη Real και συνέχισε: «Φύγαμε για να κάνουμε Καθαρά Δευτέρα κοντά στους δικούς μας. Το θέλαμε. Πάντα πήγαινα από τους παράδρομους για να γλιτώνω μερικά ευρώ. Όμως, η γυναίκα μου ζήτησε εκείνη την ημέρα να πάμε για πρώτη φορά από τον κανονικό δρόμο. Ίσως για να φτάσουμε πιο γρήγορα. Ο δρόμος δεν είχε καθόλου κίνηση. Τόσο λίγη μάλιστα, που μόλις ένα λεωφορείο από τη Μακεδονία μάς είχε προσπεράσει και μας είχε κορνάρει σαν χαιρετισμό γιατί αναγνώρισε τις πινακίδες». Η πιο συγκλονιστική στιγμή της συνέντευξης στον Γιώργο Λιάνη είναι όταν ο ίδιος καλείται να μιλήσει για τα δευτερόλεπτα μετά το τραγικό συμβάν, όπως το έζησε ο ίδιος: «Βγήκα έξω από την τουαλέτα πανικόβλητος. Μέσα στον πανικό μου, μου φάνηκε πως είδα σωριασμένη στο βάθος του δρόμου τη γυναίκα μου. Όταν πλησίασα, διαπίστωσα ότι ήταν το σώμα ενός νεαρού άντρα, που αργότερα έμαθα πως ήταν ο συνοδηγός της Πόρσε. Η Αποστολία και ο Παύλος δεν ήταν πουθενά. Είχαν χαθεί. Δεν έμεινε τίποτα για να τους αναγνωρίσω. Παρότι έβλεπα ότι έγινε κάτι το αδιανόητο, γρήγορα κατάλαβα ότι όλο αυτό το μακελειό που είχα μπροστά στα μάτια μου ήταν αποτέλεσμα της τρομακτικής ταχύτητας με την οποία η Πόρσε χτύπησε το αυτοκίνητό μας. Τον υπαίτιο τον συγχώρεσα την ίδια στιγμή, γιατί ήξερα ότι δεν είχε καμία πρόθεση. Και εγώ στα νιάτα μου έτσι θα έτρεχα».
