Ποιοι γιορτάζουν σήμερα 12 Δεκεμβρίου
Την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, το εορτολόγιο τιμά μια μεγάλη ομάδα ονομάτων, με κυρίαρχη τη γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνα, ενώ παράλληλα η Εκκλησία τιμά και την Κυριακή των Προπατόρων. Όσοι έχουν το όνομα Σπυρίδων, Σπυρίδωνας, Σπύρος, Σπυριδούλα και όλα τα παράγωγά τους, δέχονται σήμερα ευχές, ενώ μαζί τους γιορτάζουν και πλήθος άλλων ονομάτων της Παλαιάς Διαθήκης, όπως Ααρών, Αβραάμ, Εύα, Αδάμ, Δαβίδ, Νώε, Ραχήλ, Σάρα, αλλά και ονόματα όπως Αδαμαντία, Διαμαντής, Ρουμπίνη, Δανάη και πολλά ακόμη.
Στην καρδιά της σημερινής ημέρας βρίσκεται ο Άγιος Σπυρίδων, μια φωτεινή μορφή της Ορθοδοξίας και από τους σημαντικότερους Πατέρες της Εκκλησίας. Ο επίσκοπος Τριμυθούντος στην Κύπρο, άνθρωπος απλός και βαθιά ταπεινός, άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην εκκλησιαστική ιστορία, όχι μόνο για τον τρόπο ζωής του αλλά και για τα αναρίθμητα θαύματά του. Παρόλο που γεννήθηκε σε ένα μικρό κυπριακό χωριό και εργάστηκε ως ποιμένας προβάτων, κατάφερε με τη βαθιά πίστη και καθαρότητά του να φτάσει σε πνευματικά ύψη, κερδίζοντας τον σεβασμό σύγχρονων και μεταγενέστερων.
Ο Άγιος γεννήθηκε στην Άσσια της Αμμοχώστου, σε μια εποχή δύσκολη, πιθανότατα στο δεύτερο μισό του 3ου αιώνα. Από μικρός διακρίθηκε για τον ήσυχο χαρακτήρα και την ειλικρινή του αγάπη προς τον Θεό. Παρότι έγγαμος και πατέρας, δεν εγκατέλειψε ποτέ τον δρόμο της πνευματικής προσπάθειας — αντίθετα, μέσα από την οικογενειακή του ζωή άντλησε ακόμη περισσότερη ταπεινότητα και δύναμη. Η θυγατέρα του Ειρήνη είναι το μόνο από τα παιδιά του που αναφέρεται στις πηγές, ενώ η σύζυγός του εκοιμήθη νωρίς, αφήνοντάς τον να αναλάβει έναν διπλό ρόλο: του πατέρα και του ποιμένα της τοπικής κοινότητας.
Ο Σπυρίδων έζησε με τρόπο απλό, σχεδόν ασκητικό. Η καθημερινότητά του κυλούσε ανάμεσα στα πρόβατα που έβοσκε και στην αδιάλειπτη προσευχή. Συχνά απομακρυνόταν σε ερημικές περιοχές για να βρει την ησυχία που τόσο αγαπούσε, ενώ οι βιογράφοι του τον περιγράφουν ως άνθρωπο ανοιχτόκαρδο, φιλόξενο και γεμάτο ευσπλαχνία, που βοηθούσε τον φτωχό και τον πονεμένο με κάθε τρόπο. Nίκησε τη φιλαυτία, την τσιγκουνιά και κάθε πειρασμό μέσα από προσευχή και εγκράτεια. Με λίγα λόγια, έγινε ο τύπος του απλού, καθημερινού, αλλά βαθιά φωτισμένου ανθρώπου.
Δεν άργησε να κληθεί στην ιερωσύνη και, αργότερα, στην επισκοπική θέση της Τριμυθούντος. Ως επίσκοπος δεν άλλαξε συνήθειες: την ημέρα καθοδηγούσε το ποίμνιο και τη νύχτα συνέχιζε να φροντίζει τα πρόβατά του. Πήρε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ., όπου με την απλότητα και βαθιά του σοφία συνέβαλε στη διατύπωση του ομοουσίου του Υιού με τον Πατέρα, κερδίζοντας τον σεβασμό ακόμη και των πιο μορφωμένων θεολόγων της εποχής.
Τα θαύματα του Αγίου Σπυρίδωνα είναι αμέτρητα και αποτελούν κεντρικό στοιχείο της ζωής του. Ένα από τα πρώτα έγινε όταν η Κύπρος υπέφερε από ξηρασία. Μετά από θερμή προσευχή του Αγίου, άνοιξαν οι ουρανοί και η γη ποτίστηκε, ενώ με δεύτερη προσευχή η βροχή σταμάτησε για να μη προκαλέσει καταστροφές. Παρόμοια επεισόδια επαναλαμβάνονται συχνά στους βιογραφικούς του λόγους — προσευχόταν και ο Θεός άκουγε.
Γίνεται επίσης λόγος για τη διορατικότητά του: ένας φτωχός γεωργός κατέφυγε σε πλούσιο έμπορο ζητώντας τρόφιμα, όμως συνάντησε εκμετάλλευση. Ο Σπυρίδων τον ενθάρρυνε λέγοντάς του πως το σπίτι του θα γεμίσει φαγητά. Τη νύχτα καταιγίδα κατέστρεψε την αποθήκη του άπληστου εμπόρου και οι φτωχοί πήραν ό,τι χρειάζονταν. Σε άλλη περίπτωση, ο Άγιος μετέβαλε με θαυματουργικό τρόπο ένα φίδι σε χρυσό κόσμημα, ώστε ο φτωχός να έχει ενέχυρο και να εξασφαλίσει τροφή για την οικογένειά του.
Ο χαρακτήρας του Αγίου ήταν πάντα ήρεμος, ταπεινός, αλλά σταθερός. Παρενέβαινε για να διορθώσει, όχι για να επιπλήξει. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό με τον διάκο που ψέλνοντας υπερβολικά αργά από έπαρση, έχασε ξαφνικά τη φωνή του. Μετά από μετάνοια και προσευχή του Αγίου, την ανέκτησε, αλλά για λίγο καιρό έμεινε βραχνός ως υπενθύμιση ότι η ταπεινότητα προηγείται κάθε χάριτος.
Ο Άγιος κοιμήθηκε ήσυχα και θάφτηκε στον τόπο όπου εργάστηκε και αγίασε. Μετά τα γεγονότα του 7ου αιώνα και τις αραβικές επιδρομές, το λείψανό του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη για ασφάλεια, προτού φτάσει τελικά στην Κέρκυρα, όπου φυλάσσεται μέχρι σήμερα. Η παρουσία του στο νησί τιμάται ιδιαιτέρως, καθώς οι Κερκυραίοι θεωρούν τον Άγιο προστάτη τους και έχουν δει πολλές φορές την παρέμβασή του σε δύσκολες ιστορικές στιγμές.
Η μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνα, που σήμερα γιορτάζεται πανηγυρικά, αποτελεί διαρκή υπενθύμιση ότι η αγιότητα δεν γεννιέται από μορφωτικά διαπιστευτήρια ούτε από πλούτο, αλλά από απλότητα, καθαρή καρδιά και αληθινή αγάπη. Ο ίδιος έγινε σύμβολο της βαθιάς, γνήσιας πίστης και προστάτης κάθε ανθρώπου που ζητά παρηγοριά, ελπίδα και φως.
Όλα τα viral video εδώ.
