Επεισοδιακή απολογία της Πισπιρίγκου με κλάματα
«Δεν ευθύνομαι για το θάνατο της Μαλένας, όσοι δεν με άκουσαν να φωνάζω βοήθεια θέλουν ΩΡΛ», υποστήριξε στο δικαστήριο
«Δεν ευθύνομαι εγώ για τον θάνατο της Μαλένας», είπε σήμερα η Ρούλα Πισπιρίγκου δίνοντας τη δική της εκδοχή για τις τελευταίες στιγμές της κόρης της στο νοσοκομείο Παίδων «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού».
Κατά τη σημερινή, τρίτη ημέρα της απολογίας της στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, η Ρούλα Πισπιρίγκου με κλάματα και λυγμούς μίλησε για το θάνατο του παιδιού της, αρνούμενη την κατηγορία της ανθρωποκτονίας σε βάρος του και λέγοντας πως αν γυρνούσε το χρόνο πίσω, ίσως, να φώναζε πιο δυνατά τους γιατρούς και να έτρεχε πιο γρήγορα για να τους ειδοποιήσει. Ισχυρίστηκε ότι δεν μπόρεσε να το κάνει γιατί ήταν, όπως είπε, σε τρομερό σοκ, τα πόδια της είχαν «κοπεί» και ούτε η φωνή της δεν έβγαινε.
Μάλιστα, η 36χρονη απαντώντας στις ερωτήσεις της προέδρου για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που κατέθεσαν πως δεν την άκουσαν ποτέ να φωνάζει σε βοήθεια για τη Μαλένα είπε ότι χρειάζονται ΩΡΛ!
Η πρόεδρος του δικαστηρίου έθεσε δεκάδες ερωτήσεις και σήμερα στη κατηγορούμενη και πολλές φορές την «στρίμωξε», όμως η 36χρονη επέμενε πως εκείνες τις τραγικές στιγμές ήταν σε σοκ και ούτε ΚΑΡΠΑ δεν σκέφτηκε να κάνει στο παιδί της (αν και έχει την κατάρτιση για αυτό) διότι «η Μαλένα βρίσκονταν στα χέρια των γιατρών και νοσηλεύονταν σε δημόσιο νοσοκομείο».
Πρόεδρος: Υπάρχει κάτι που καταλογίζετε σήμερα στον εαυτό σας για όσα έγιναν με τη Μαλένα;
Κατηγορούμενη: Ναι. Ίσως δεν φώναξα πιο δυνατά…
Πρόεδρος: Για το πως ήρθαν τα πράγματα νιώθετε μερίδιο ευθύνης;
Κατηγορούμενη: Δεν θεωρώ ότι έχω μερίδιο ευθύνης για το θάνατο της Μαλένας από όσα άκουσα εδώ από τους επιστήμονες. Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι εγώ για τη Μαλένα ούτε η ΚΑΡΠΑ θα τη βοηθούσε.
Πρόεδρος: Ο γιατρός ο κ. Τζιούβας είπε ότι σε αυτό το παιδί υπήρχε καθυστέρηση (σ.σ. στο να ειδοποιηθεί).
Κατηγορούμενη: Σε αυτόν δεν υπήρχε καθυστέρηση;
Οι τελευταίες στιγμής της Μαλένας
Νωρίτερα, η κατηγορούμενη μητέρα κλήθηκε να περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια όλα όσα έγιναν λίγο πριν το θάνατο του παιδιού, αμέσως μετά, αλλά και τις δικές της ενέργειες. Ο θάνατος του κοριτσιού σημειώθηκε λίγο μετά την αποχώρηση νοσηλεύτριας από το δωμάτιο της.
Πρόεδρος: Όταν βγήκε η νοσηλεύτρια από το δωμάτιο εσείς τι κάνατε;
Κατηγορούμενη: Σηκώθηκα μάζεψα τα σεντόνια το μαξιλάρι και έκατσα στη καρέκλα στα δεξιά της Μαλένας. Πήρα το κινητό μου και έπαιζα ένα παιχνίδι και ξαφνικά χτύπησε η αντλία και βλέπω το παιδί (κλαίει) να έχει γύρισε προς εμένα… Είναι ξαπλωμένη και άρχισε να τινάζετε.
Πρόεδρος: Ξέρω ότι είναι δύσκολο για εσάς αλλά θέλω να μπω πείτε για να καταλάβω πως ακριβώς έγινε…
Κατηγορούμενη: Θα σας βοηθήσω… Τινάχτηκε το κεφαλάκι της και γύρισε το κεφάλι της και κοίταξε προς εμένα, έβγαλε ένα ήχο σαν βρόγχο ένα «αααα» (κλαίει). Εγώ νόμιζα ότι ήθελε να πει «μα –μα», δηλαδή «μαμά», έτσι το πήρα εκείνη τη στιγμή, στο μυαλό μου είναι αυτό. Γύρισε όλος ο κορμός της προς εμένα.
Πρόεδρος: Σαν να ήθελε να αλλάξει πλευρό γιατί μας είπατε για τίναγμα…
Κατηγορούμενη: Γύρισε ο κορμός και το κεφαλάκι του προς εμένα και τότε με μισάνοιχτα τα ματάκια της έκανε αυτό τον θόρυβο και έπεσε πίσω.
Πρόεδρος: Έκλεισε τα ματάκια της;
Κατηγορούμενη: Όχι την έπιασα, της είπα «Μαλένα, Μαλένα», φώναξα για να με ακούσει (κλαίει). Δεν ανταποκρίθηκε. Την ακούμπησα, την κούνησα, την ταρακούνησαν από τους ώμους.
Πρόεδρος: Μπορείτε να συνεχίσετε είστε σε θέση;
Κατηγορούμενη: Ναι. Δεν ανταποκρίνονταν, τα ματάκια της ήταν μισάνοιχτα
Πρόεδρος: Όταν συνέβη αυτά είδατε την ώρα;
Κατηγορούμενη: Όχι είχε πετάξει το κινητό που είχα ούτε ξέρω που (…). Άνοιξα τη πόρτα και πήγα αριστερά μήπως βρω κάποιον γιατρό σε ένα χώρο που είχαν εκεί…
«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κατηγορούμαι»
Στη συνέχεια η Ρούλα Πισπιρίγκου έδωσε διεξοδικές περιγραφές για το πώς κινήθηκε εντός του νοσοκομείου, προκειμένου όπως είπε, να καλέσει σε βοήθεια γιατρούς και νοσηλευτές. Υποστήριξε ότι οι περισσότερες πόρτες που έβλεπε στο διάδρομο του νοσοκομείου ήταν κλειστές. Μάλιστα, όπως είπε, ενώ έψαχνε για γιατρούς και βοήθεια πέρασε έξω από το δωμάτιο της Μαλένας χωρίς να κοιτάξει μέσα.
«Έφτασα στη στάση των νοσηλευτών και δεν ήταν κανείς. Τους άκουσα τελικά και άνοιξα τη πόρτα του 224. Ήταν με γονιό μέσα και μιλούσαν… Εκεί φώναξα “τρέξτε, ελάτε κάτι έπαθε το παιδί” δεν θυμάμαι ακριβώς τι είπα μπορεί να είπα ότι είναι μπλε τα χειλάκια της, το χρώμα στα χείλη της είχε γίνει λίγο πιο σκούρο», ανέφερε.
Πρόεδρος: Για αντλία είπατε…
Κατηγορούμενη: Μπορεί να είπα, μπορεί να τα είπα και όλα μαζί, μπορεί να τους έκανα και νόημα δε ξέρω δε θυμάμαι…
Πρόεδρος: Θυμάστε λεπτομερείς για την πόρτα (σ.σ. είχε πει προηγουμένως η κατηγορούμενη ότι έκανε ήχο) και δεν θυμάστε την πληροφορία που δίνατε για το παιδί σας; Τι είπατε στους γιατρούς;
Κατηγορούμενη: «Τρέξτε το παιδί κάτι έπαθε», ότι χτυπάει η αντλία, ότι είναι μπλε τα χείλη της, δε θυμάμαι κάτι άλλο…
Πρόεδρος: Πως τα είπατε αυτά;
Κατηγορούμενη: Αναστατωμένη, τρομαγμένη, ήμουν σε τρομερό σοκ, δεν έβγαινε η φωνή μου, δεν μπορούσα καν να τους φωνάξω…
Πρόεδρος: Κάνετε αυτές τις διαδρομές και περνάτε και απ έξω από το δωμάτιο του παιδιού σας και δεν κοιτάξετε μέσα;
Κατηγορούμενη: Δεν θυμάμαι καθόλου.
Πρόεδρος: Θέλετε να μου πείτε ότι περνάτε έξω από το δωμάτιο του παιδιού σας που σβήνει και δεν κοιτάτε μέσα;
Κατηγορούμενη: Έτρεχα για τους γιατρούς ήμουν σε σοκ.
Πρόεδρος: Το παιδί όταν ήταν με μισάνοιχτα τα ματάκια του ανέπνεε;
Κατηγορούμενη: Εκείνη την ώρα τρόμαξα τόσο πολύ που δεν κατάλαβα έτρεξα στους γιατρούς. Την αναπνοή δεν την πρόσεξα είδα ότι δεν ανταποκρίνεται στις φωνές μου.
Πρόεδρος: Με μισάνοιχτα τα μάτια πως να σας απαντήσει… Εσείς δεδομένης της επαγγελματικής κατάρτισής σας κάνατε κάτι στο παιδί από αυτά που μάθατε;
Κατηγορούμενη: Όχι.
Πρόεδρος: Γιατί;
Κατηγορούμενη: Ήταν στα χέρια των γιατρών. Πας κατευθείαν στο γιατρό.
Πρόεδρος: Ξέρω να κάνω ΚΑΡΠΑ και είναι το παιδί μου που σβήνει.
Κατηγορούμενη: Δεν ξέρω αν ήθελε ΚΑΡΠΑ η Μαλένα. Σημαντικότερο ήταν να φωνάξω τους γιατρούς παρά να κάνω δικές μου ενεργείς πάνω στο παιδί μου. Οποία μάνα παίρνει πάνω της το περιστατικό τότε να μην πάει στο νοσοκομείο. Υπήρχαν ειδικοί. Δεν μπορείτε να καταλάβετε σε τι σοκ ήμουν, μαύρισαν όλα…
Πρόεδρος: Δεν μπορούσατε να ανοίξετε τη πόρτα να φωνάξετε;
Κατηγορούμενη: «Κόπηκαν» τα πόδια μου και πάλι καλά που το έκανα όλο αυτό…
Πρόεδρος: Αφήνετε ένα 3,5 ετών μόνο του σε αυτή τη κατάσταση για να πάτε στους γιατρούς ενώ στο διπλανό δωμάτιο είναι ένας ενήλικας και δεν το φωνάζετε; θα μπορούσε να πάθει κάτι το παιδί μόνο του.
Κατηγορούμενη: Εσείς μου λέτε σε αυτό το σοκ να σκεφτώ όλο αυτό; Με τίποτα αυτά θα γίνονταν σε ήρεμες συνθήκες.
Πρόεδρος: Η γιατρός και η νοσηλεύτρια έχουν καταθέσει ότι δεν άκουσαν φωνές. Το Μαλένα εσείς που λέτε ότι φωνάξετε, ότι δεν το άκουσαν…
Κατηγορούμενη: ΩΡΛ
Πρόεδρος: ΩΡΛ όταν η νοσηλεύτρια λίγο πριν ακούει την αντλία στο δωμάτιο του παιδιού σας; Αυτή είναι η απάντησή σας;
Κατηγορούμενη: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κατηγορούμαι τελικά. Τη δολοφόνησα αλλά έπρεπε να της κάνω ΚΑΡΠΑ να τη σώσω; Δεν είναι μένος προς εσάς, είναι για τα ψέματα που ακούω…
Πρόεδρος: Επίσης είπαν ότι δεν τρεχάτε.
Κατηγορούμενη: Αυτή ήταν η αντοχή μου εκείνη τη στιγμή… Δεν έχω άλλη αντοχή, φταίω που περπάτησα, φταίω που δεν φώναξα…
Πρόεδρος: Αν γύριζε ο χρόνος πίσω τι θα κάνατε;
Κατηγορούμενη: Βεβαίως θα τα έκανα όλα αυτά…
Πρόεδρος: Δεν έχετε πει όμως «φταίω γιατί άργησα». Και αυτό το μερίδιο ευθύνης λέει κάτι…
Κατηγορούμενη: Φυσικά και έχω έπρεπε να το κάνω, που να ήξερα ότι θα κατέληγε έτσι, ότι ήθελε ΚΑΡΠΑ, ότι είχε κατεστραμμένο συκώτι (κλαίει).
Πρόεδρος: Να βάλετε το χέρι σας στο στήθος του παιδιού να δείτε αν αναπνέει και αν δεν αναπνέει και αν δεν αναπνέει να το πάρετε μαζί σας και να φωνάξετε για βοήθεια…
Κατηγορούμενη: Ναι φταίω, πού να ξέρω ένα παιδί έπεσε για ύπνο και δεν ξύπνησε ποτέ.
Οι ενέργειες των γιατρών
Ακολούθως η 36χρονη ρωτήθηκε για τις ενέργειες των γιατρών και για το χρόνο που κατά τη δική της εκδοχή χρειάστηκαν μέχρι να φτάσουν στο δωμάτιο του παιδιού.
Πρόεδρος: Με ενδιαφέρει πόσος χρόνος μεσολάβησε μέχρι να πάτε στους γιατρούς και φαίνεται ότι μεσολάβησαν 25 λεπτά, που ήσασταν όλον αυτό τον χρόνο…
Κατηγορούμενη: Στη μήνυση που κατέθεσαν έχω πει και ότι άργησα να τους βρω… Είπα για πέντε δέκα λεπτά…
Πρόεδρος: Δεν βγαίνει όμως… Πείτε μου συγκεκριμένα ποιος φταίει για εσάς, συγκεκριμένα. Πείτε μου ποιος γιατρός έκανε…
Κατηγορούμενη: Πιστεύω ότι τα καθήκοντά τους τα έκαναν αλλά όχι με γρηγοράδα και με την ανταπόκριση που θα έπρεπε αν είχαν, και ίσως έκαναν λάθος με τη πληροφορία για τους σπασμούς και χάσανε χρόνο. Έπρεπε να έρθει πιο γρήγορα η ΜΕΘ κάνανε λάθος εκτίμηση του περιστατικού, όλα από μέρους τους έπρεπε να γίνουν πιο γρήγορα.
«Έχω αγανακτήσει με τους γιατρούς»
Λίγο πριν το τέλος της σημερινής δικασίμου η κατηγορούμενη μητέρα ξέσπασε: «Άλλο είναι να καταδικαστώ επειδή δεν φώναξα δυνατά ναι, καταδικάστε με, αλλά όχι για ανθρωποκτονία, όχι για δολοφονία. Βασανίζομαι για αυτό. Καθυστέρησα λένε. Τι πάνε να βγάλουν δηλαδή τώρα; Δηλαδή ντροπή… Έχω αγανακτήσει με αυτούς τους γιατρούς του Παίδων, από τη Τζωρτζίνα κρατάει αυτό το πράγμα».
Όλα τα viral βίντεο εδώ
