Επτά μέρες από τη ζωή μιας οικιακής βοηθού στο Κατάρ – «Η κυρία είναι τρελή»
Στα χαρτιά τα δικαιώματά τους έχουν ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια – αλλά οι νέοι κανόνες δεν τηρούνται πάντα.
«Έρχομαι σε επαφή με την Γλάντις (όχι το πραγματικό της όνομα) αργά το βράδυ, αφού οι εργοδότες της από την ελίτ του Κατάρ έχουν πάει για ύπνο» γράφει η Μέγκα Μόχαν στο bbc.com.
Σε μια σύντομη διαδικτυακή συνομιλία μου λέει ότι εργάζεται από τις 8 π.μ. έως τις 11 μ.μ. κάθε μέρα. Καθαρίζει, βοηθάει στην προετοιμασία του φαγητού και φροντίζει τα παιδιά.
Τρώει ό,τι περισσεύει από τα γεύματα της οικογένειας και λέει ότι δεν έχει πάρει ρεπό από τότε που ξεκίνησε πριν από 18 μήνες.
«Η κυρία είναι τρελή» λέει η Γκλάντις, μια Φιλιππινέζα γύρω στα 40, για την εργοδότριά της. «Μου φωνάζει κάθε μέρα».
Πριν το Κατάρ κερδίσει τον διαγωνισμό για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022, οι ξένοι εργαζόμενοι δεν μπορούσαν να αλλάξουν δουλειά ή να φύγουν από τη χώρα χωρίς την άδεια του εργοδότη τους. Αυτό εξακολουθεί να ισχύει στα περισσότερα κράτη του Κόλπου.
Υπό τον έλεγχο, το Κατάρ άρχισε να εισάγει μεταρρυθμίσεις, αλλά η Διεθνής Αμνηστία λέει ότι αυτές δεν κατάφεραν να τερματίσουν ένα μοτίβο καταχρήσεων που αντιμετωπίζουν οι οικιακές εργαζόμενες.
Για παράδειγμα, η εργοδότης της Γκλάντις έχει κρατήσει το διαβατήριό της, εμποδίζοντάς την να φύγει χωρίς τη συγκατάθεσή του.
Αλλά η Γκλάντις εξακολουθεί να αισθάνεται τυχερή. Τουλάχιστον της επέτρεψαν να κρατήσει το τηλέφωνό της, λέει, σε αντίθεση με κάποιες άλλες αλλοδαπές υπηρέτριες. Επίσης, δεν έχει υποστεί σωματική κακοποίηση. Στο Κατάρ, αυτό συμβαίνει πολύ συχνά, λέει.
Υπάρχει και ένας άλλος λόγος για τον οποίο θέλει να παραμείνει στην τωρινή της δουλειά – θεωρεί απίθανο στην ηλικία της να βρει καλύτερη. Κερδίζει 1.500 ριάλ το μήνα (376 ευρώ) και είναι σε θέση να τα στέλνει όλα στο σπίτι για να στηρίξει την οικογένειά της.
