Το μοναχικό τέλος της «σιδηράς κυρίας» της Θεσσαλονίκης – Τα τελευταία χρόνια ζούσε σε ένα μικρό διαμέρισμα στη Ν. Σμύρνη
Το όνομά της συνδέθηκε με τις λαμπερές δεκαετίες των 70s και 80s στη Θεσσαλονίκη. Οι κάτοικοι της πόλης ακόμα θυμούνται την έντονη κοσμική ζωή της, τις δεξιώσεις στο κότερό της, τις βεγγέρες και τις βόλτες με τη Rolls Royce.
Χθες, άφησε την τελευταία πνοή της σε ηλικία 75 ετών σε ένα μικρό διαμέρισμα στη Νέα Σμύρνη, στην Αθήνα, όπου είχε αυτοεξοριστεί μακριά από όλους και όλα. Δίπλα της είχε την κόρη της και λίγους καλούς φίλους.
Η Κατερίνα Βελλίδη γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1947 και ήταν κόρη και μοναδική κληρονόμος του εκδότη και δημοσιογράφου της Θεσσαλονίκης Ιωάννη Βελλίδη (1909-1978), ο οποίος είχε ιδρύσει την εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» (το 1962) και ενώ είχε παραλάβει από τον πατέρα του τη διεύθυνση της εφημερίδας «Μακεδονία» το 1931. Εκείνη διηύθυνε μόνη της το συγκρότημα από το θάνατο του πατέρα της μέχρι την οικονομική του κατάρρευση, στα τέλη της δεκαετίας του ’90.
Σπούδασε στις Σχολές Μωραΐτη και Χιλλ και αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης και από το Τμήμα Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Κρυφά από τους γονείς της, παντρεύτηκε τον Έλληνα διπλωματικό υπάλληλο στην Ελβετία Σταμάτη Γεωργίου, με τον οποίο απέκτησαν μία κόρη. Μετά το θάνατο του πατέρα της, η διεύθυνση του συγκροτήματος της «Μακεδονίας» και της «Θεσσαλονίκης» πέρασε αρχικά στη μητέρα της, Άννα Βελλίδη, και μετά το 1980 στην ίδια. Το καλοκαίρι του 1996, το συγκρότημα Τύπου ανέστειλε τη λειτουργία του λόγω χρεών. Η «Μακεδονία» κυκλοφόρησε εκ νέου στις αρχές του 1998, με νέο ιδιοκτήτη τον επιχειρηματία Γιάννη Ραπτόπουλο, ενώ μετά το 2000 η ιδιοκτησία της πέρασε στην πολυεθνική χρηματοπιστωτική εταιρεία Ζilkha & Co.
«Ήταν βαρύς ο χειμώνας που γεννήθηκα»
Τη φράση «ήταν βαρύς ο χειμώνας που γεννήθηκα» χρησιμοποίησε ως τίτλο της αυτοβιογραφίας της. Μιλώντας σε εκδήλωση που είχε γίνει στη Λάρισα, είχε πει στους παρισταμένους: «Πολλοί αναρωτιούνται γιατί αποφάσισα να εκδώσω την αυτοβιογραφία μου. Γιατί τώρα, δεκαπέντε χρόνια μετά την κατάρρευση και τα γεγονότα που ακολούθησαν. Η απάντηση είναι μία. Σήμερα, που όλα αποτελούν ένα κακό παρελθόν, έπρεπε να ακουστούν και τα πραγματικά γεγονότα. Το όφειλα στον εαυτό μου και στους γονείς μου. Προσπάθησα πολύ, με πολέμησαν πολλοί. Απομένει σ’ όλους όσοι διαβάσουν τη βιογραφία μου να αποφασίσουν μόνοι τους ποιος λέει την αλήθεια. Εγώ που τα έζησα ή όλοι οι υπόλοιποι που απλώς άκουγαν είτε τα έβλεπαν από απόσταση».
Είχε μιλήσει για τη μεγάλη οικογενειακή της ιστορία, τις προσωπικές σχέσεις και τις επιπτώσεις της βαριάς κληρονομιάς, όπως άλλωστε βαρύς ήταν και ο χειμώνας που γεννήθηκε. Εξιστόρησε τότε τι συνέβη και πώς συσσωρεύτηκαν τα χρέη και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα του Οργανισμού, μίλησε για τις «υποβολιμαίες κατηγορίες», όπως είχε πει, για υπεξαίρεση χρημάτων αλλά και τις καταδίκες.
Η Κατερίνα Βελλίδη έζησε υπό τη σκιά μιας βαριάς ιστορικής οικογενειακής παρακαταθήκης και υπό το φως μιας λαμπερής ζωής, δίπλα σε σημαντικές προσωπικότητες από τον πολιτικό, οικονομικό και καλλιτεχνικό χώρο. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο σπίτι της στη Νέα Σμύρνη έχοντας κοντά της την κόρη της και τους πιο στενούς ανθρώπους της ζωής της.
Τα χρυσά κουτάλια
«Έγραψαν χιλιάδες κακοήθειες που δεν σκέφτηκα, ούτε βέβαια έκανα σε όλη μου τη ζωή. Γράφτηκε πως έτρωγα με χρυσά κουτάλια και έκανα μπάνιο σε χρυσές μπανιέρες. Προέρχομαι από μια οικογένεια που μου έδωσε τόσα ώστε να μην έχω την τρέλα με χρήματα και χλιδή να αποδείξω πως είμαι κάποια. Έζησα πολύ ωραία και δεν είχα κανέναν λόγο να πεταχτώ στο Παρίσι για καφέ. Σαφώς και όταν πήγαινα στο εξωτερικό έμενα σε πολυτελή ξενοδοχεία, αλλά είχα και την προσωπική μου περιουσία, για την οποία πλήρωσα φόρους όταν την κληρονόμησα, και βέβαια μπορούσα να τη χρησιμοποιήσω όπως ήθελα». «Έχω μετανιώσει για λάθη που έκανα και κινήσεις που δεν έκανα. Το γεγονός πως δεν υπήρξα σκληρή και άτεγκτη έδωσε το δικαίωμα να φανώ βλαξ», είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στο protothema.gr προ δεκαετίας όταν προσπάθησε ανεπιτυχώς να επιστρέψει στο χώρο των εκδόσεων με ένα free prees έντυπο, την «Αλήθεια της Μακεδονίας».
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΝ ΤΙΜΕ 20/5
