Γιάννης Γκιωνάκης: 23 χρόνια από το θάνατό του
Γιάννης Γκιωνάκης: 23 χρόνια από το θάνατό του. Οι αμέτρητες ταινίες και παραστάσεις και τα απανωτά εγκεφαλικά
Γιάννης Γκιωνάκης: 23 χρόνια από το θάνατό του. Συμπληρώθηκαν 23 χρόνια από την ημέρα που ο Γιάννης Γκιωνάκης (18 Σεπτεμβρίου 1922 – 25 Αυγούστου 2002), ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ηθοποιούς, έφυγε από τη ζωή. Η παρουσία του στο ελληνικό θέατρο και κινηματογράφο υπήρξε καθοριστική, αφήνοντας πίσω της μια πλούσια κληρονομιά ρόλων που σημάδεψαν γενιές ολόκληρες.
Γιάννης Γκιωνάκης: 23 χρόνια από το θάνατό του
Γεννημένος στην Αθήνα, ο Γιάννης Γκιωνάκης σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η καριέρα του ξεκίνησε το 1944 και σύντομα καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο ταλαντούχους και ευέλικτους ηθοποιούς της εποχής του. Ενσάρκωσε με μοναδικό τρόπο κωμικούς ρόλους, γεμάτους ζωντάνια και φυσικότητα, αλλά απέδειξε επίσης την αξία του και σε δραματικούς χαρακτήρες, αποκαλύπτοντας το εύρος του ταλέντου του.
Ο Γιάννης Γκιωνάκης έφυγε από τη ζωή στις 25 Αυγούστου του 2002, σε ηλικία 79 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον καλλιτεχνικό χώρο. Παρόλο που δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας, το πλούσιο έργο του παραμένει ζωντανό. Οι ταινίες του, που προβάλλονται συχνά στην τηλεόραση, αποτελούν μια διαχρονική υπενθύμιση του ταλέντου και της αστείρευτης ενέργειάς του. Ο Γιάννης Γκιωνάκης δεν υπήρξε απλά ένας ηθοποιός, αλλά ένας θρύλος που άφησε το δικό του ανεξίτηλο σημάδι στον ελληνικό πολιτισμό.
«Προικισμένος με περίσσιο κωμικό ταλέντο, ο Γιάννης Γκιωνάκης μας χάρισε αμέτρητες παραστάσεις αλλά και σπουδαίους ρόλους σε πάνω από 100 κινηματογραφικές ταινίες, με αλησμόνητες ατάκες που μας διασκεδάζουν μέχρι σήμερα» έγραψε η FinosFilm.
Ο Γιάννης Γκιωνάκης διέπρεψε στο ελληνικό θέαμα πάνω από μισό αιώνα και ανήκει στη γενιά των μεγάλων κωμικών της χώρας, παρότι περιορίστηκε σε δυο κυρίως χαρακτήρες. Αρχικά σε εκείνον του ανεπανάληπτου αγαθού κουτεντέ και στη συνέχεια -ως πρωταγωνιστής πλέον- σε αυτόν του νευρικού, παράξενου, φωνακλά, με κάποιες αξιόλογες και διαφορετικές στάσεις ανάμεσα, όπως στα φιλμ “Τρίτη και 13” και “Δέκα Μέρες στο Παρίσι”.
Τα τελευταία χρόνια του ηθοποιού δεν ήταν εύκολα, όμως συνέχισε να ανεβαίνει στο σανίδι, να παίζει σε βιντεοταινίες, να επανεκτιμά τη ζωή του, την οικογένειά του, τις κόρες του, τις εγγονές του. Η υγεία του επιβαρύνθηκε από τον σακχαρώδη διαβήτη και το 1998 υπέστη το πρώτο του σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ζωής του θα τα περάσει κατάκοιτος, λόγω των εγκεφαλικών επεισοδίων που υπέστη, αλλά και τον ακρωτηριασμό του ποδιού του.
