Πρωινό: Έξαλλος ο Γιώργος Λιάγκας – “Δεν λύνονται όλα με συγχώρεση”
Ο Γιώργος Λιάγκας από τον αέρα της εκπομπής του Πρωινό, ξέσπασε με αφορμή τη συνέντευξη που έδωσε ο Τέρενς Κουίκ και είπε ότι θα ήθελε να ήταν πιο κοντά στον γιο του Ρίτσαρντ.
Όσα είπε ο Γιώργος Λιάγκας
Η Φωτεινή Πετρογιάννη και η Άρια Καλύβα ανέφεραν ότι είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να ζητούν συγγνώμη για τα λάθη τους σε σχέση με τα παιδιά τους. Ο παρουσιαστής σημείωσε: «Διαφωνώ και με σένα και με την Άρια, δεν είμαστε ούτε ο Θεός ούτε ο Πάπας να δίνουμε συγχωροχάρτια, εδώ είναι προσωπικά ζητήματα και το λέω ως άνθρωπος που έχω βιώσει τέτοιες καταστάσεις, όταν ανοίγουν τέτοιες πληγές καμία συγχώρεση από την τηλεόραση δεν αρκεί να κλείσουν οι πληγές. Αυτά δεν κλείνουν ποτέ, ζούμε με αυτά και το θέμα είναι να μη γίνουμε άνθρωποι προβληματικοί και να μας κάνουν κακούς ανθρώπους όλες αυτές οι ελλείψεις των γονιών μας».
“Σου εξηγώ για ακόμα μία φορά ότι έχω βίωμα αντίστοιχο για το οποίο δεν έχω βγει να το πω στην τηλεόραση δεν λύνουν όλα τα θέματα με μία συγχώρεση Άρια. Δε σημαίνει ότι δεν έχω μέσα μου πληγές… Πολύ ωραία τα ευχολόγια και ειδικά όταν είμαστε στην τηλεόραση για να μας αποθέωση το Instagram… Επέτρεψε μου επειδή έχω βίωμα προσωπικό να μιλάω για τον εαυτό μου” πρόσθεσε ο παρουσιαστής. “Δεν είσαι ο μόνος που έχεις προσωπικό βίωμα Γιώργο μου και εγώ παιδί χωρισμένων γονιών είμαι” απάντησε η Άρια Καλύβα.
Λίγο αργότερα ο Γιώργος Λιάγκας είπε σε πολύ έντονο ύφος: “Όταν σου λέω πως αισθάνομαι εγώ δεν μπορείς να βγαίνεις και να λες διαφωνώ γιατί αφορά εμένα τον ίδιο αφορά για τον εαυτό μου… Αφήστε με παιδιά τώρα μη γίνω έξαλλος πρωί-πρωί, μία συγνώμη δεν καλύπτει την πληγή χρόνων στην έλλειψη ενός ανθρώπου. Είμαι κάθετος όταν κάποιος γονιός έχει εγκατάλειψει το παιδί του για χρόνια ένα συγγνώμη μετά από χρόνια δεν καλύπτει καμία πληγή δεν ακούω τίποτα, αλήθεια σας λέω δεν ακούω τίποτα… Λείπει ο άλλος 10, 20-30 χρόνια από τη ζωή του παιδιού του και ξυπνάει μία μέρα και του λέει συγγνώμη και οφείλει το παιδί να τον συγχωρέσει; τι είναι αυτά που λέμε τώρα παιδιά…”.
