Βασίλης Καρράς: «Πιστεύω ότι θα φύγω όμορφα από αυτό τον χώρο, χαμογελαστός»

«Και βέβαια γράφονται ωραία λαϊκά τραγούδια σήμερα Αλλά στο ραδιόφωνο ακούγονται μόνο εκείνα που θέλει ο εκάστοτε διευθυντής προγράμματος. Μας λένε π.χ., δεν θέλουμε ζεϊμπέκικο. Μπαίνουμε σε καλούπια περίεργα, αν και εγώ δεν έχω ούτε να κερδίσω, ούτε να χάσω κάτι περισσότερο από την προβολή της δουλειάς μου. Άλλωστε η υστεροφημία είναι κάτι πολύ δύσκολο για να την κρατήσεις κάπως ισορροπημένη. Για τον εαυτό μου πιστεύω ότι θα φύγω όμορφα από αυτό τον χώρο, χαμογελαστός»

Την εποχή της ηλεκτρονικής πειρατείας τι νόημα έχει ή κυκλοφορία ενός cd;

«Καλώς ή κακώς, μερικοί συνάδελφοι μου, όπως και εγώ, προσπαθούμε να στηρίξουμε τη μουσική βγάζουμε τα CD, για να θυμίζουμε ότι υπάρχουμε και κυρία» ότι δεν ξεχνάμε τον κόσμο που μας καταξίωσε. Το cd είναι σαν να λέμε στο κοινό «δεν σας ξεχνάμε και είμαστε ευγνώμονες για το ότι περάσαμε καλά μαζί σας τόσα χρόνια». Ας πούμε ότι είναι η σειρά μας τώρα να πληρώσουμε για να βγάλουμε μουσική. Γελάω με αυτό, αλλά γελάω για να μη δακρύσω. Κάποιοι δείχνουν τον δρόμο για να γίνεται η πειρατεία στη μουσική. Στην Αμερική ή στη Γερμανία γιατί πληρώνεται η αγορά μουσικής και όχι στην Ελλάδα; Και ύστερα, είναι και η ΑΕΠΙ, η οποία εισπράττει δεκάδες εκατομμύρια και στους καλλιτέχνες αποδίδει ψίχουλα. Όλο αυτό το σύστημα είναι τόσο σάπιο, που δεν μπορείς να βρείς άκρη, όποια πόρτα κι αν χτυπήσεις», λέει στο Πρώτο Θέμα.