Ελευθερία Αρβανιτάκη: Μιλά για το πρόβλημα υγείας που την άφησε εκτός σκηνής!
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη μίλησε στην εφημερίδα Αγορά και αναφέρθηκε στην πρόσφατη περιπέτεια με την υγεία της.
Κατά καιρούς εμφανίζεσαι στο εξωτερικό. Πως σε αντιμετωπίζει εκεί το κοινό; Τι είναι αυτό που εισπράττεις ως Ελληνίδα σε καιρό κρίσης για τη χώρα; «Ο κόσμος που έρχεται στις συναυλίες, αγαπάει την Ελλάδα, βλέπει το πρόβλημα μας, σαν να είναι μέρος ενός γενικότερου προβλήματος και όχι μόνο δικό μας. Και βασικά αγαπάει και είναι εξοικειωμένος με τις μουσικές του κόσμου. Δεν είχα ούτε μία δύσκολη στιγμή όλα αυτά τα τελευταία έξι χρόνια που συνεχίζω να παίζω στο εξωτερικό. Τα θέατρα πάντα γεμάτα και πάντα με αγάπη και ίσως συνωμοτικότητα. Νομίζω ότι αν κάτι κατακτήσαμε τα τελευταία αυτά δύσκολα χρόνια, είναι η απομυθοποίηση των πολιτικών. Η κατανόηση πόσο σημαντικοί είναι κάποιοι και πόσο τυχάρπαστοι και ανίδεοι είναι άλλοι. Πόσο σημαντικό είναι να ψηφίζεις και να γίνεσαι πολίτης που πρέπει να ελέγχει και να παρακολουθεί ότι γίνεται στον τόπο του. Και να επεμβαίνει. Και να ενημερώνεται. Και να προσπαθεί. Παρ όλο που η απογοήτευση παραμονεύει με χαμόγελο επιτυχίας… ας το αγνοούμε.»
Πώς νιώθεις κάθε φορά που ανεβαίνεις στη σκηνή; Τι δονήσεις δέχεσαι από το κοινό και πόσο μπορεί μετά από την πάροδο του χρόνου να σε επηρεάσει; «Η σκηνή είναι ένας υπερβατικός χώρος. Ένας χώρος που συμβαίνει κάτι μαγικό. Η συνάντηση και με το κοινό και με τους συναδέλφους σου έχει πάντα την ευκαιρία να μετουσιωθεί σε μία βαθιά συναισθηματικά συνάντηση, να κάνει τη σχέση πιό γερή και ανθεκτική στο χρόνο. Αυτό βέβαια είναι η ιδανική συνθήκη.»
Πρόσφατα αντιμετώπισες ένα πρόβλημα υγείας, μια οξεία λαρυγγίτιδα που σε ανάγκασε να ακυρώσεις κάποιες από τις εμφανίσεις σου. Μίλησέ μας για αυτό. «Ίσως θα έπρεπε να ματαιώσω κι άλλες. Δεν είχα καταλάβει πόσο χρόνο χρειάζεται για να ξεπεραστεί. Κι όμως είναι μία απλή ίωση. Ήταν μία μεγάλη ταλαιπωρία, που όσοι χρησιμοποιούν τη φωνή τους, τους φαίνεται αβάσταχτη. Με την ευκαιρία θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο κοινό που 2 συναυλίες τις τραγουδήσαμε παρέα……. και ένοιωσα λιγότερο μόνη στη δυσκολία αυτή.»
