Αννέτ Αρτάνι: Ποζάρει αγκαλιά με το γιο της και μιλάει για τον χωρισμό και την απόφαση να τον μεγαλώσει μόνη της!
Εμφανίστηκε στο προσκήνιο ως το «εισαγόμενο» ταλαντούχο κορίτσι που άνοιξε διάπλατα την πόρτα του «Fame Story» διεκδικώντας μια θέση στην ελληνική δισκογραφία, ενώ το 2006 εκπροσώπησε την Κύπρο στη Eurovision. Έκτοτε, η ζωή της Αννέτ Αρτάνι άλλαξε ριζικά. Μεγάλωσε. Έγινε μαμά. Έζησε μια δύσκολη σχέση που την οδήγησε σε κατάθλιψη. Χώρισε. Μπήκε σε πρόγραμμα γυμναστικής και ετοιμάζεται να κλέψει τις εντυπώσεις με τη συμμετοχή της σε αγώνες bodybuilding.
Λίγο πριν από αυτό, μιλάει για όλα στο «Down Town» Κύπρου και τον Παντελή Παναγιώτου και ποζάρει αγκαλιά με τον γιο της, που βαφτίστηκε πριν από λίγες μέρες στην Κεφαλονιά.
Σε άλλαξε πολύ η μητρότητα, Αννέτ;
Δεν φαντάζεσαι πόσο διαφορετική είναι η ζωή μου μετά τον ερχομό του γιου μου. Πολλές φορές οι γυναίκες δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας μ’ ένα παιδί. Όταν έρχεται, όμως, η συνέχεια είναι πολύ διαφορετική κι όλα κυλούν από μόνα τους. Μια φίλη μου, έλεγε πως δεν θα μπορούσε ποτέ να με φανταστεί με ένα παιδί στην αγκαλιά. Τελικά, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα τον ρόλο της μητρότητας, ανατράπηκαν τα πάντα. Ήταν σαν να ήμουν από πάντοτε μητέρα.
Σου ταιριάζει ο ρόλος της μανούλας;
Ξέρεις κάτι, δεν τον βλέπω σαν ρόλο. Είναι κάτι πολύ φυσικό που βγαίνει αβίαστα. Λειτουργώ εντελώς ενστικτωδώς, πράγμα που σημαίνει αυτομάτως πως η μητρότητα δεν είναι μια στάση ρουτίνας ή συνήθειας. Απλά, είναι κάτι που έρχεται και ενσωματώνεται στη ζωή και την καθημερινότητά σου.
Είσαι υπέρ προστατευτική μαζί του; Του κάνεις όλα τα χατίρια;
Είμαι προστατευτική σε φυσιολογικά πλαίσια. Δεν είμαι της υπερβολής. Απλά, δεν θέλω να του λείψει τίποτα. Μου αρκεί να γελάει. Και χαίρομαι πολύ που είναι ένα παιδί χαμογελαστό. Από το πρώτο λεπτό που ξυπνά το πρωί, έχει μονίμως ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του. Αυτό και μόνο, με πλημμυρίζει από χαρά και ευτυχία. Ο ερχομός του Μάξιμου-Γρηγόρη, ήταν ο λόγος που με έκανε να αγαπήσω περισσότερο τον ίδιο μου τον εαυτό.
Ο ερχομός του γιου σου ήταν μια καλή ευκαιρία να αναθεωρήσεις πράγματα για τη ζωή σου;
Ναι. Εδικά τους πρώτους μήνες, ήταν ένα πολύ δύσκολο διάστημα για μένα. Ακόμα και πριν λίγο καιρό, υπήρχαν στιγμές που έκλαιγα ασταμάτητα μπροστά του και ο ίδιος, βούρκωνε που με έβλεπε. Έπρεπε να βρω τρόπους να ξεπεράσω όλο αυτό που μου συνέβαινε, για να μπορέσω να του μεταδώσω μόνο τα όμορφα συναισθήματα και τη θετικότητα που πρέπει να παίρνουν τα μωρά από τους γονείς τους, τουλάχιστον όταν βρίσκονται σε μια τόσο τρυφερή ηλικία.
Το να μεγαλώνεις μόνη σου ένα παιδί, όμως, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα…
Η αλήθεια είναι ότι με ενοχλεί πολύ όλη αυτή η κατάσταση, όμως θα πάρω το ρίσκο και θα αναλάβω επάνω μου όλο το βάρος της ευθύνης. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να μεγαλώνεις μόνη σου ένα παιδί, όμως είμαι ικανή να του δώσω τα πάντα. Θα γίνω και μητέρα και πατέρας, όπου χρειάζεται. Το παιδί θα γνωρίζει όλη την αλήθεια γι’ αυτόν, αλλά δεν θα προσπαθήσω ποτέ να του στερήσω το δικαίωμα να του μιλά.
Τουλάχιστον, σήμερα, υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον από πλευράς του; Βλέπει το παιδί;
Μόνο όταν τον συμφέρει. Μια στο τόσο παίρνει τυπικά τηλέφωνο να ρωτήσει τι κάνει ο μικρός και τίποτα άλλο. Αυτός θεωρεί πως είναι εντάξει, όμως ουσιαστικά τίποτα περισσότερο δεν προσφέρει. Ούτε οικονομικά. Τα κάνω όλα μόνη μου. Με τον μοναδικό άνθρωπο που εξακολουθώ να κρατώ επαφή είναι ο αδελφός του Τζοβάνι με τον οποίο έχουμε πολύ καλή σχέση. Μάλιστα, μου ζήτησε να βαφτίσει τον Μάξιμο-Γρηγόρη, έτσι θα είναι ο νονός μαζί με την κολλητή μου.
Σε ποιον από τους δυο μοιάζει ο μικρός;
Όλοι μου λένε πως είναι σαν να μην έχει πατέρα (γέλια). Αλήθεια, όμως, δεν μοιάζει καθόλου στον μπαμπά του. Όσοι με γνώριζαν από παιδί λένε πως είναι ίδιος εγώ.
Είσαι από τις μαμάδες που ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών τους και για το τι δρόμο θα ακολουθήσουν μεγαλώνοντας;
Θα ήθελα να του δώσω τα καλύτερα παραδείγματα. Να είναι καλός άνθρωπος, τρυφερός και να μάθει να μοιράζεται πράγματα. Δεν έχω ιδιαίτερες απαιτήσεις από αυτόν. Δεν θα με πείραζε δηλαδή αν στο μέλλον μου ανακοίνωνε ότι είναι gay. Το πολύ-πολύ να πηγαίνουμε μαζί για ψώνια (γελάμε).
