Γνωστός Έλληνας τραγουδιστής περιγράφει πρώτη φορά τη μάχη με την κατάθλιψη

Στη πορεία των είκοσι ετών που βρίσκεται στα καλλιτεχνικά δρώμενα, έχασε ποτέ τις ισορροπίες του;
«Δεν έχασα ποτέ τον εαυτό μου. Έχασα άλλα πράγματα: κάποια στηρίγματα, τη δυναμική μου, μια ωραία φόρα που είχα πάρει, εξαιτίας κάποιων δυσκολιών που αντιμετώπισα. Στην αρχή ήταν εσωτερικές, αλλά στην πορεία εξωτερικεύτηκαν. Συναισθηματικά βασανίστηκα πολύ. Δεν μπορούσα στη σκηνή να είμαι έτσι όπως ήθελα, με αποτέλεσμα να αφήνω δουλειές, γιατί αισθανόμουν πως δεν ήμουν σε θέση να τα βγάλω πέρα. Μια σεζόν δικαιολογείσαι να απέχεις, ίσως χρειάζεται κιόλας, αλλά αν περνάει ο χρόνος, έχει συνέπειες. Ευτυχώς, βρήκα τη δύναμη και έβαλα τα πράγματα στη θέση τους. Ομολογώ πως ήταν μια επίπονη συναισθηματικά διαδικασία μέχρι όλα να τακτοποιηθούν», θυμάται την εποχή που πέρασε κατάθλιψη και έχει πλέον αφήσει πίσω του ο Γεράσιμος Ανδρεάτος.

«Από εκείνη τη δύσκολη περίοδο θυμάμαι έντονα την απόγνωσή μου! Γιατί δεν ήξερα αν θα καταφέρω να βγω από αυτή την κατάσταση. Δεν ήξερα προς ποια κατεύθυνση ήταν η λύση. Αισθανόμουν πως ήμουν στο πρόγραμμα ενός πλυντηρίου ρούχων και γύριζα συνεχώς στο στύψιμο, χωρίς αυτό να σταματάει ποτέ. Η μεγάλη μου θέληση ήταν αυτή που με βοήθησε να βρω την άκρη. Με τη βοήθεια ειδικού έκανα ένα μικρό βήμα, έπειτα είδα το μονοπάτι που με οδήγησε στο δρόμο και βγήκα στη φάση της ευτυχίας» περιγράφει στο περιοδικό People.

Tη μοναξιά την αναζητά, τον βοηθάει να γίνεται πιο δημιουργικός: «Οι καλλιτέχνες συχνά έχουμε μια ανώριμη πλευρά, που μένει κολλημένη στην παιδική μας ηλικία. Θέλουμε φροντίδα, μια καλή κουβέντα και κατανόηση, έχουμε την ανάγκη να μας νοιάζονται οι δικοί μας άνθρωποι. Απομονωνόμαστε για να γράψουμε τραγούδια και δεν θέλουμε να μας πουν “έχεις χαθεί”, “τι συνεισφέρεις εσύ στο σπίτι;”. Από την πλευρά μου, δεν είμαι αχάριστος. Προσπαθώ να συνεισφέρω όσο περισσότερο μπορώ στην οικογένειά μου και να αναπληρώνω τα κενά. Έχω δημιουργήσει μια πολύ ωραία οικογένεια».