Η συγγραφέας και δημοσιογράφος Μαρία Παναγοπούλου μίλησε δημόσια για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται την απώλεια του δημοσιογράφου Κώστα Χαρδαβέλλα, σχεδόν έναν χρόνο μετά τον θάνατό του. Μέσα από μια προσωπική ανάρτηση στο Instagram, περιέγραψε τον δύσκολο δρόμο του πένθους και τις στιγμές που ακόμη τη δοκιμάζουν, τονίζοντας ότι κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορετικά τη θλίψη.
Η Μαρία Παναγοπούλου αποκάλυψε ότι εξακολουθεί να λαμβάνει μηνύματα από ανθρώπους που ζητούν τη συμβουλή της σχετικά με τη διαχείριση της απώλειας. Με ειλικρίνεια, ωστόσο, σημείωσε πως η ίδια δεν θεωρεί τον εαυτό της ικανό να δίνει καθοδήγηση, αφού όπως εξήγησε, «έχει ακόμη πολύ προσωπικό δρόμο να διανύσει».
«Οδεύοντας προς τον έναν χρόνο από την απώλεια του Κώστα (συμπληρώνεται τον Δεκέμβριο) συνεχίζω να δέχομαι μηνύματα από ανθρώπους που νιώθουν ότι μπορώ να τους βοηθήσω στη διαχείριση μιας δικής τους απώλειας. Ειλικρινά είμαι ακατάλληλη για κάτι τέτοιο. Αφήστε που έχω ακόμη πολύ προσωπικό δρόμο να διανύσω», έγραψε.
Η συγγραφέας ανέφερε ότι ένα πρόσφατο μήνυμα από γυναίκα, η οποία μέσα σε δύο χρόνια έχασε τον πατέρα της, τον σύντροφό της και μια στενή φίλη της, την έκανε να τοποθετηθεί δημόσια. Η γυναίκα της είχε απευθύνει ερωτήματα που –όπως εξήγησε η Μαρία Παναγοπούλου– ακούει συχνά από ανθρώπους που πενθούν:
«Γιατί νιώθω ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τη θλίψη μου; Γιατί νιώθω ότι όλοι με θεωρούν υπερβολική που συνεχίζω να πονάω; Γιατί νιώθω ότι όσα μου λένε για παρηγοριά δεν έχουν καμία ισχύ στην περίπτωσή μου;».
Απαντώντας δημόσια, η Μαρία Παναγοπούλου εξήγησε πως η απώλεια είναι μια εντελώς προσωπική εμπειρία, που δεν μπορεί να χωρέσει σε γενικούς κανόνες:
«Γιατί κανείς δεν μπορεί να καταλάβει στον απόλυτο βαθμό τη θλίψη σου. Γιατί οι άνθρωποι εύκολα χαρακτηρίζουμε “υπερβολικό” ό,τι δεν χωράει στα κουτάκια του μυαλού μας. Γιατί μπορεί όντως όσα σου λένε για παρηγοριά, να μην ισχύουν στην περίπτωσή σου. Η απώλεια είναι μοναδική, όσο και ο άνθρωπος που χάνουμε. Οι κανόνες δεν έχουν θέση στο πένθος».
Η ίδια τόνισε ότι διαφωνεί με τη ρήση πως «ο χρόνος είναι γιατρός», επισημαίνοντας ότι η ένταση της απώλειας δεν μειώνεται απλώς με το πέρασμα των ημερών:
«Εγώ, για παράδειγμα, θεωρώ τραγική ανακρίβεια ότι ο χρόνος είναι γιατρός ή ότι δήθεν όλα είναι πιο δύσκολα την πρώτη φορά χωρίς τον άνθρωπό σου και μετά μειώνεται ο πόνος. Μπορεί για άλλους να είναι έτσι, όμως η δική μου αλήθεια διαφέρει. Για εμένα ο χρόνος από μόνος του δεν έχει ιαματικές ικανότητες. Και μετά την πρώτη φορά χωρίς εκείνον, ακολουθεί η δεύτερη, η τρίτη που είναι το ίδιο δύσκολες».
Στο τέλος της ανάρτησής της, η συγγραφέας αναφέρθηκε σε όσα της δίνουν δύναμη να συνεχίζει:
«Τι με βοηθάει; Όσα πολύτιμα έχω: ο γιος μου, οι δικοί μου, η υγεία, οι φίλοι, το γράψιμο, η εκτίμηση και το νοιάξιμο όμορφων ανθρώπων, η δουλειά μου, το διάβασμα. Τα εκτιμώ διπλά, τα απολαμβάνω, νιώθω ευγνωμοσύνη και με ασπίδα τη ζωή που είχα την ευλογία να ζήσω με τον Κώστα, συνεχίζω. Τίποτε από αυτά δεν είναι “συμβουλή”. Αποτελούν απλώς το δικό μου διέξοδο».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
