Σε συνέντευξή του στο περιοδικό ΟΚ, ο Πέτρος Κωστόπουλος μίλησε ανοιχτά για τη ζωή του μετά τον χωρισμό από την Τζένη Μπαλατσινού, τη σχέση που διατηρούν σήμερα, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται πλέον την ευτυχία και τα υλικά αγαθά.
Για τη σχέση του με την Τζένη Μπαλατσινού
Ο παρουσιαστής και πρώην εκδότης αναφέρθηκε με ωριμότητα στη σχέση που διατηρεί με την πρώην σύζυγό του, υπογραμμίζοντας τον αμοιβαίο σεβασμό που υπάρχει ανάμεσά τους:
«Όταν ένας άντρας χωρίσει με μια γυναίκα – εμάς έσκασε πάνω μας όλος ο πλανήτης – το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να θέλει είναι να βρει σύντομα η πρώην γυναίκα του έναν άλλο άντρα. Να μην συνεχίσεις να γρατζουνιέσαι. Με τον άνθρωπο αυτόν έχω πολύ καλή σχέση, δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Σεβάστηκε από την πρώτη στιγμή ο ένας τον άλλον».
Για το σημείο καμπής στη ζωή του
Ο Πέτρος Κωστόπουλος θυμάται το 1995 ως τη χρονιά που η ζωή του άλλαξε ριζικά:
«Το 1995 άλλαξε η ζωή μου. Εκεί που δούλευα σαν τον σκύλο και μετά γυρνούσα έξω σαν τον σκύλο, ήμουν στη μία ρόδα χωρίς να έχω πάρει ποτέ ναρκωτικά, σκέφτηκα ότι αυτό το ρόλερ κόστερ που έκανα μέχρι τότε έπρεπε να σταματήσει. Το 1995 ερωτεύτηκα μια κοπέλα και είπα “τώρα κλείσαμε”. Ευτυχώς που παντρεύτηκα και έκανα αυτά τα τρία παιδιά. Η προσωπική μου δυστυχία θα ήταν να μην έχω γίνει πατέρας. Με το που βλέπω την Αμαλία λιώνω, με την Αλεξάνδρα θέλω πάμπερς, με τον Μαξ ανοίγει η καρδιά μου όλη».
Για το πώς βλέπει σήμερα τη ζωή του
Μιλώντας για την πορεία του, ο Πέτρος Κωστόπουλος δηλώνει ότι αισθάνεται «χορτάτος» από εμπειρίες και περιγράφει με ειλικρίνεια τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν την επαγγελματική του πτώση:
«Είμαι χορτάτος σε επίπεδο ταξιδιών, γυναικών, δουλειάς. Λεφτά έβγαλα, αλλά δεν έγινα και πολυεκατομμυριούχος. Μου λέει ο άλλος “εσύ έχεις ζήσει εφτά ζωές” και του απαντάω ότι είναι βλάκας. Γιατί η έλλειψη δημιουργείται από κάτι που έζησες και δεν το έχεις πλέον, όχι από αυτό που δεν είδες ποτέ. Δεν είσαι ο Βοσκόπουλος να ζεις με τις αναμνήσεις. Όταν ήμουν στον Βόλο, δεν μου έλειπε το Παρίσι γιατί δεν είχα πάει ακόμη».
Ο ίδιος δεν κρύβει πως πέρασε μια περίοδο έντονης ψυχολογικής πίεσης:
«Δεν έχω κανένα παράπονο, παρότι πέρασα άσχημα χρόνια μετά την καταστροφή. Με κατάθλιψη, με χάπια, με ωραία ατυχήματα με μηχανές να συμβαίνουν στο μυαλό μου. Είχα τρία παιδιά όμως, δεν μπορούσα να κάνω κομπλεξικές επιλογές. Έτσι μου είπε μια γιατρίνα, “αν κάνεις καμιά βλακεία, θα την πληρώσουν τα παιδιά σου”».
Παράλληλα, μιλά για τη δημόσια στοχοποίησή του:
«Αντιμετώπιζα μια εχθρότητα και μια αδιανόητη κακόβουλη επίθεση από έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο ή από τον κάθε προβληματικό και πικραμένο και έπρεπε να κάνω και πάλι ζυγοστάθμιση. Ήταν η αρχή των social media και ήθελαν να με στείλουν αδιάβαστο αλλά δεν τα κατάφεραν. Τώρα γελάω γιατί το κάνουν με όλους. Μου φαίνεται ότι τα social media έχουν βγει για να τσακίζουν κόσμο».
Για τα χρήματα και τα υλικά αγαθά
Ο Πέτρος Κωστόπουλος καταθέτει τη δική του οπτική για την αξία των χρημάτων και την απώλεια της οικονομικής του άνεσης:
«Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά φέρνουν την καλύτερη προσομοίωσή της. Άμα είσαι χάλια, πας ένα ταξίδι, η άλλη πάει για ψώνια, ξέρεις ότι μπορείς να φροντίσεις τα παιδιά σου. Δεν είναι θέμα ευτυχίας, αλλά καλύτερης ζωής».
Αναγνωρίζει πως βρέθηκε σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες, αλλά δηλώνει πως αυτό που του λείπει περισσότερο είναι η αίσθηση ελευθερίας:
«Κάποιες στιγμές στριμώχτηκα ανυπόφορα. Αυτό που μου λείπει πιο πολύ είναι το φουσκωτό μου, η ελευθερία των διακοπών που σου προσφέρει, γιατί βαριέμαι να κάθομαι στο ίδιο μέρος. Και το δεύτερο είναι το πιο ωραίο πράγμα που μπορεί να έχει ο άνθρωπος, τα ταξίδια, αλλά πλέον δεν μπορώ να ταξιδέψω σαν φοιτητής. Θέλω μια θέση να χωράω άνετα στο αεροπλάνο και ένα αξιοπρεπές ξενοδοχείο».
