Η Μαρία Κωνσταντάκη εξομολογείται: Η δύναμη της ευγένειας και ο αυτοσαρκασμός ως άμυνα. Η ηθοποιός περιγράφει τον εαυτό της, εστιάζοντας στην επιλογή της καλοσύνης και τη «μισοαστεία» αλήθεια του χιούμορ της. Η Μαρία Κωνσταντάκη, καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, άνοιξε την καρδιά της στους παρουσιαστές Νάνσυ Ζαμπέτογλου και Θανάση Αναγνωστόπουλο, περιγράφοντας άγνωστες πτυχές της φιλοσοφίας της για τη ζωή και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Η ηθοποιός στάθηκε ιδιαίτερα στη σημασία της θετικής διάθεσης και της ευγένειας στην καθημερινότητα.

Η Μαρία Κωνσταντάκη δήλωσε ότι βασικός στόχος στη ζωή της είναι να προσπαθεί να κάνει «το σωστό», όπως το αντιλαμβάνεται η ίδια. Εξήγησε ότι με τα χρόνια αντιλαμβάνεται τη μεγάλη διαφορά που μπορεί να κάνει μια μικρή πράξη καλοσύνης:

• Καθημερινή ευγένεια: Χαρακτηριστικά παραδείγματα που ανέφερε ήταν «Να ταΐσεις μια γατούλα» ή να αντιμετωπίσεις με ηρεμία και ευγένεια κάποιον που σε προσπερνά επιθετικά στην οδήγηση, επιλέγοντας να πεις «εντάξει, περάστε», αντί να βρίσεις.
• Η δύναμη της ευγένειας: Όπως τόνισε, «Η ευγένεια αφοπλίζει και η θετική διάθεση». Πιστεύει ότι αν ο άλλος σε προσεγγίσει με καλή διάθεση, «αλλάζει τον δρόμο του», καθώς όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν παρόμοια θέματα.

«Πάνε καλύτερα τα πράγματα επειδή δίνει φως στα φωτεινά σημεία και εστιάζεις στο καλό. Σωστό θεωρώ αυτό που θα ήθελα να μου κάνουν», συμπλήρωσε.

Παρά την έμφαση στη θετική στάση, η Κωνσταντάκη έκανε μια ειλικρινή αναφορά και στην πιο «τοξική» πλευρά του εαυτού της, την οποία συχνά καλύπτει μέσω του χιούμορ και του αυτοσαρκασμού:

• «Μισοαστεία» Αλήθειες: Παραδέχτηκε ότι διαθέτει πολύ μεγάλο αυτοσαρκασμό, ο οποίος κάποιες φορές μπορεί να κάνει τους άλλους να αισθανθούν αμήχανα. Αυτό συμβαίνει επειδή συχνά λέει αλήθειες «μισοαστεία μισοσοβαρά», αλλά χτυπώντας στο σωστό σημείο.
• Κάλυψη της Τοξικότητας: Κλείνοντας, εξήγησε ότι, όταν ένιωθε τοξική και ήθελε να «φάει τα σίδερα», κάλυπτε αυτήν την επιθετικότητα με το χιούμορ, καθώς δεν ήθελε να είναι ευγενική εκείνη τη στιγμή.

Η Μαρία Κωνσταντάκη παρουσίασε έτσι την εικόνα μιας γυναίκας που προσπαθεί να επιλέγει το καλό και τη θετική στάση, ενώ παραδέχεται τις ανθρώπινες αδυναμίες της και τη χρήση του χιούμορ ως μέσο έκφρασης αλλά και άμυνας.