Νίκος Γρίτσης: Στη φυλακή κατάλαβα τα όριά μου ως άνδρας. Ο στιχουργός μιλά με ειλικρίνεια για τα χρόνια πίσω από τα κάγκελα, τις σκληρές εικόνες που τον διαμόρφωσαν και το πώς ανακάλυψε τον πραγματικό του εαυτό.
Ο Νίκος Γρίτσης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή EQ με την Έλενα Παπαβασιλείου και μίλησε για μία από τις πιο καθοριστικές εμπειρίες της ζωής του — την περίοδο που βρέθηκε στη φυλακή. Με ωριμότητα και ειλικρίνεια, ο γνωστός στιχουργός περιέγραψε πώς εκεί, μέσα στους τοίχους της απομόνωσης και της σκληρότητας, ήρθε αντιμέτωπος όχι μόνο με το σύστημα, αλλά κυρίως με τον ίδιο του τον εαυτό.
«Μπήκα στη φυλακή σε μια δύσκολη εποχή», παραδέχτηκε. «Ήταν το ’95, τότε που γίνονταν εξεγέρσεις, υπήρχαν νεκροί στον Κορυδαλλό. Πέρασα από Κορυδαλλό, Πάτρα και Ναύπλιο. Ήταν σαν ένα συμπυκνωμένο έργο, που μέσα του χωρούσαν η βία, η αγριάδα και η ωμή πραγματικότητα». Μέσα σε λίγα τετραγωνικά, όπως είπε, βρέθηκε ανάμεσα σε ανθρώπους που κουβαλούσαν βαριές ιστορίες. «Δεν έχεις ξανά την ευκαιρία να βλέπεις δέκα φονιάδες μαζεμένους σε πέντε τετραγωνικά», είπε με ειλικρίνεια.
Όμως, εκεί, μέσα σε αυτό το περιβάλλον, βρήκε κάτι απρόσμενο: τον ανθρώπινο παράγοντα. «Παρά την αγριάδα, γνώρισα καλύτερα τον άνθρωπο. Είδα τις αδυναμίες, τις τύψεις, τον φόβο και τη μετάνοια. Αυτά δεν τα βλέπεις εύκολα έξω».
Ο Γρίτσης δεν δίστασε να παραδεχτεί πως η εμπειρία αυτή τον γείωσε. «Δεν με τρόμαζε η φυλακή, γιατί θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ άντρα. Εκεί, όμως, κατάλαβα τα όριά μου. Δεν μιλάω ερωτικά, αλλά για το πόσο μάγκας και νταής νόμιζα ότι είμαι. Κατάλαβα ότι δεν είμαι. Και τότε συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να ασχοληθώ με κάτι άλλο».
Μέσα από αυτή τη σκληρή δοκιμασία, ο Νίκος Γρίτσης βγήκε πιο ώριμος, πιο ειλικρινής και με μια νέα ματιά για τη ζωή — χωρίς μάσκες, χωρίς ρόλους, μόνο με την αλήθεια του.