Ο Κρατερός Κατσούλης πήρε τον λόγο για να σχολιάσει ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα που θίχτηκε: την ενδεχόμενη απομάκρυνση οικείων προσώπων από καρκινοπαθείς. Ο ηθοποιός ανέφερε πως, αν και διαφωνεί, είναι σε θέση να κατανοήσει γιατί κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να απομακρυνθούν από το πλευρό ενός ασθενούς.
Τόνισε την ανάγκη για ενσυναίσθηση: «Το ότι κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να φύγουν από το πλευρό ενός καρκινοπαθούς μπορεί να είναι απολύτως κανονικό και ανθρώπινο. Δεν συμφωνώ αλλά αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για να συμβεί αυτό το πράγμα. Πριν φτάσουμε στο σημείο να καταδικάσουμε ανθρώπους -μπορεί και να το πούμε- ας σκεφτούμε ότι μπορεί να είναι και από τεράστια άγνοια διαχείρισης θυμού, φόβου». Κατέληξε λέγοντας πως αυτά είναι «δύσκολα πράγματα» και πως «καλό είναι να ενδιαφερόμαστε πιο πολύ».
Από την πλευρά της, η Κατερίνα Φελλά μετέφερε ένα θετικό συμπέρασμα από την εμπειρία της, επισημαίνοντας στον Κρατερό: «Κάνει κάτι πολύ θετικό μέσα σε όλα ο καρκίνος, σε κάνει να νιώθεις ότι η δύναμή σου υπερβαίνει τον εαυτό σου».
Αυτή η παρατήρηση συγκίνησε βαθιά τον Κατσούλη, ο οποίος της ανταπάντησε με έμφαση: «Και να μην χάνεις χρόνο. I know. Ο χρόνος είναι ζωή.» Για να τονίσει την αξία του χρόνου, ο ηθοποιός αναφέρθηκε σε μια αγαπημένη του σκηνή από την παράσταση «Μικρή μας Πόλη». Συγκεκριμένα, θυμήθηκε το διάλογο ανάμεσα στο αφηγητή και το κοριτσάκι που είχε πεθάνει: «Εμένα μου θυμίζει με συγκινεί πάντα αυτό που έλεγε στο τέλος της “Μικρής μας Πόλης” το κοριτσάκι με τον αφηγητή. Άραγε οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τη ζωή τους κάθε λεπτό που περνάει; Και της απαντά ο αφηγητής: οι ποιητές και οι άγιοι ίσως».
