Η αποκάλυψη της Δώρας Χρυσικού. Η ηθοποιός για τη μάχη της με τον καρκίνο και το μετατραυματικό στρες από την επαφή με συγκεκριμένο γιατρό. Τη Δευτέρα 27 Οκτωβρίου, η γνωστή ηθοποιός Δώρα Χρυσικού παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή “Νωρίς-Νωρίς”, όπου τη φιλοξένησαν η Μαρία Ηλιάκη και ο Κρατερός Κατσούλης.

Στο πλαίσιο της συζήτησης, η Χρυσικού μίλησε εκτενώς για τη δύσκολη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, αλλά έκανε μια ιδιαίτερη αναφορά και σε μια πολύ τραυματική εμπειρία που βίωσε εξαιτίας της επαφής της με έναν συγκεκριμένο γιατρό.Η ηθοποιός, ξεκινώντας από τα θετικά, δήλωσε πως είναι «καλά και υγιής εδώ και τέσσερα χρόνια» και πως συνεχίζει να υποβάλλεται σε τακτικές εξετάσεις. Ωστόσο, εστίασε σε ένα σημείο που την στιγμάτισε βαθιά: «Με δυσκόλεψε και με τραυμάτισε πολύ η επαφή μου με τον γιατρό, αυτή ήταν μια πάρα πολύ τραυματική εμπειρία.»

Η Δώρα Χρυσικού υπογράμμισε ότι, αν έπρεπε να ξεχωρίσει το πιο τραυματικό κομμάτι από όλη τη δοκιμασία, αυτό ήταν «η ανακοίνωση της διάγνωσης, η οποία έγινε με παράδοξο τρόπο, μέχρι αυτό», εννοώντας τη συμπεριφορά του εν λόγω γιατρού, δηλώνοντας μάλιστα πως εξαιτίας αυτής της εμπειρίας υποφέρει από μετατραυματικό στρες.

Στη συνέχεια, χαρακτήρισε τη συμπεριφορά του γιατρού ως «σκαιότατη». Παρόλο που δεν τον κατονόμασε ποτέ, για νομικούς λόγους και «για να μην έχουμε κι άλλες μηνύσεις από αυτές που ήδη έχω» (πιθανόν εννοώντας από άλλες δηλώσεις της), εξήγησε ότι πρόκειται για πολύ καλό γιατρό σε δημόσιο νοσοκομείο, κάτι που τον καθιστά μονόδρομο για γυναίκες που αδυνατούν να καλύψουν το κόστος σε ιδιωτικές δομές.

Η τραγικότητα του περιστατικού ενισχύεται από το γεγονός ότι, όπως αποκάλυψε η ίδια, άλλες γυναίκες της έστειλαν μηνύματα ρωτώντας την «μιλάτε για τον τάδε;», αναγνωρίζοντας δηλαδή τον γιατρό. Αυτό, όπως εξήγησε η ηθοποιός, σημαίνει ότι «δεν αποτελώ εξαίρεση» και πως η απαράδεκτη συμπεριφορά του δεν αφορά μόνο την περίπτωσή της.

Τέλος, η Χρυσικού αποκάλυψε πόσο την επηρέασε ψυχολογικά το συμβάν, φτάνοντας στο σημείο να πει μετά την έξοδό της από το νοσοκομείο ότι «δεν θα πάω να κάνω την επέμβαση αλλά τη διαθήκη μου…». Κλείνοντας, παραδέχτηκε ότι το να μην επιτρέπει στον εαυτό της να “πέσει” ψυχολογικά και να πενθήσει για το σώμα της και τη ζωή που άλλαζε, ήταν ένα «λάθος» και μια «άμυνα».