Μάρω Κοντού: “Ονειρεύομαι να πεθάνω στον ύπνο μου”. Η σπουδαία ηθοποιός σε μια σπάνια εξομολόγηση για την ηλικία της, τον έρωτα, την καριέρα και το… φινάλε της. Σε μία σπάνια και αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή «Buongiorno» και τη Φαίη Σκορδά, που προβλήθηκε την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου, η θρυλική ηθοποιός Μάρω Κοντού μίλησε για την προσωπική της ζωή, τη μακρά καριέρα της και τη στάση της απέναντι στον χρόνο και τον έρωτα.Παρά τα 91 της χρόνια, όπως αποκάλυψε, η ηθοποιός διατηρεί νεανικό πνεύμα και ενέργεια, αποδίδοντας τη ζωτικότητά της στη συνεχή δράση.

Περιγράφοντας την καθημερινότητά της, τόνισε ότι δεν μένει αδρανής και κάνει τα πάντα μόνη της: «Με 70 χρόνια καριέρας, δίνω δύο συνεντεύξεις το χρόνο. Τα έχω πει όλα. Είμαι σε πολύ ώριμη ηλικία, έχω κλείσει τα 91, αλλά μέσα μου αισθάνομαι 48 με 53 ετών, όσον αφορά τη διάθεση. Το μυστικό είναι η ενέργεια και να μην μένεις αδρανής στον καναπέ».

Και συνέχισε, δίνοντας μια γλαφυρή εικόνα του πώς ζει: «Δεν προλαβαίνω, τα κάνω όλα μόνη μου: μαγειρεύω, πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ με μια λίστα 40 προϊόντων και φεύγω με 60. Ασχολούμαι με τις γλάστρες, τη διακόσμηση, σηκώνω και μετακινώ έπιπλα. Δεν μπορώ να κάθομαι ακίνητη, δεν νιώθω ότι έχω μεγαλώσει».

Στη συνέχεια, η Μάρω Κοντού ήταν απόλυτη σχετικά με την επιλογή της να ζει μόνη της, δηλώνοντας ότι έχει χορτάσει τη συντροφικότητα και δεν της λείπει ένας άνθρωπος δίπλα της: «Δεν θέλω άνθρωπο σπίτι μου, είναι ο παράδεισός μου. Ούτε κατά διάνοια δεν μου λείπει ένας άνθρωπος στη ζωή μου, το έχω χορτάσει, φτάνει. Τώρα είναι καλύτερα να μην ξυπνάς με έναν άνθρωπο δίπλα σου. Δεν θέλω σύντροφο, πιο καλά είμαι μόνη μου. Αν ήθελα σύντροφο, υπάρχουν οι προτάσεις. Αλλά δεν θέλω! Φλερτάρουν με τον τρόπο τους. Θυμάμαι προ ημερών ήμουν σε ένα εστιατόριο, πίσω ήταν φίλες και φίλοι και φτάνοντας να πω καληνύχτα σε αυτόν που έχει το μαγαζί, με πλησιάζει ένας πανύψηλος και λέει “όλη μου τη ζωή ψάχνω μία γυναίκα σαν και σένα”. “Άργησες”, του λέω».

Αναφερόμενη στις ερωτικές της εμπειρίες, η ηθοποιός δήλωσε πως έζησε τη ζωή της γεμάτα, με τον έρωτα να είναι πάντα διαφορετικός: «Τα έχω κάνει όλα. Έχω παντρευτεί δύο φορές, έχω ερωτευτεί τρεις φορές. Ο έρωτας ποτέ δεν είναι ίδιος με τον προηγούμενο και τον επόμενο. Την έζησα τη ζωή μου, την χόρτασα. Τώρα ζω ένα άλλο κομμάτι ζωής που δεν είχα προλάβει να ζήσω. Πολλές φορές ήμουν ζηλιάρα, κι άλλοι ήταν ζηλιάρηδες. Έχω κάνει και παρακολουθήσεις, έχω στείλει και τριαντάφυλλα στον εαυτό μου για να ζηλέψει ο άλλος. Η ερωτευμένη γυναίκα και ζηλεύει και ανησυχεί. Όταν είσαι νέος και τυχαίνει να είσαι ωραίος δεν έχεις την αυτοπεποίθηση που έπρεπε να έχεις τότε και την έχω τώρα».

Παραδέχθηκε ότι μετά τα 60 της απομυθοποίησε τη ματαιοδοξία της, ενώ αποκάλυψε πως η ανάγκη της για χειροκρότημα πήγαζε από την παιδική της ηλικία: «Οι καλλιτέχνες είναι και ευαίσθητα όντα και γεμάτοι τραύματα. Αυτό τους κάνει να θέλουν χειροκρότημα του κόσμου, γιατί δεν το πήραν στο σπίτι. Εγώ δεν το πήρα στο σπίτι το χειροκρότημα, ήμουν το αγοροκόριτσο, η κακή μαθήτρια. Όταν είπα στη γιαγιά μου ότι θα βγω στο θέατρο αφού δεν μπορώ να πάρω την υποτροφία στο χορό που ήθελα με είπε π…άνα. Τα πρώτα χρόνια που βγήκα στο θέατρο χαιρετούσα τον κόσμο έτσι, να μην πουν, να μην σκεφτούν αυτό που είπε η γιαγιά μου».

Κλείνοντας, τόνισε ότι βρίσκεται στην καλύτερη περίοδο της ζωής της, αφού κατάφερε να ωριμάσει μέσα από τα λάθη της: «Τα λάθη σε ωριμάζουν, από τα λάθη μαθαίνεις εσένα. Είχα την τύχη να με μάθω πολύ βαθιά, μπόρεσα να βρω τα τραύματα και τις γρατσουνιές μου, να τα αγαπήσω και να ζω όμορφα με μένα επιτέλους, χωρίς να έχω ανάγκη τον έρωτα και τη διασημότητα. Είμαι στην καλύτερη περίοδο της ζωής μου πνευματικά και ψυχικά».

Η ηθοποιός περιέγραψε και τον τρόπο που θα ήθελε να φύγει από τη ζωή: «Ονειρεύομαι να πεθάνω στον ύπνο μου και όσοι αγαπώ να είναι καλά. Δεν θέλω να αρρωστήσω, θέλω να φύγω μια στιγμή, στον ύπνο, στην μπιρίμπα, ή σε ένα χορό επάνω. Αιώνια είμαι; Αποκλείεται. Είναι περίεργο συναίσθημα να ξέρεις ότι σου έχουν μείνει 3, 4, 5 χρόνια; Αλλά δεν με καίει, νομίζω είναι μακριά ακόμα. Ή θέλω να το βλέπω έτσι. Όλοι κάνουμε την ίδια διαδρομή, όλοι μας είμαστε ίσοι σε αυτό».