Συγκλονίζει ο Δημήτρης Ουγγαρέζος: «Ο πόνος ήταν μέρος της ύπαρξής μου». Σε μια από τις πιο προσωπικές και συγκινητικές στιγμές της καριέρας του, ο Δημήτρης Ουγγαρέζος άνοιξε την καρδιά του στην Νάντια Μπουλέ, ως καλεσμένος στο podcast WellBe. Απομακρυνόμενος προσωρινά από το συνηθισμένο του χιούμορ και τον ανάλαφρο τηλεοπτικό του ρόλο, ο παρουσιαστής προέβη σε μια αποκαλυπτική εξομολόγηση για ένα θέμα που σημάδεψε ανεξίτηλα την κοσμοθεωρία του: τον θάνατο των γονέων του.

Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος μίλησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια για την απώλεια του πατέρα του, η οποία, όπως παραδέχτηκε, καθόρισε βαθιά τον τρόπο που πλέον αντιλαμβάνεται τη ζωή και τον ίδιο του τον εαυτό. Διέκρινε την προσωπική του εμπειρία πένθους από τα καθιερωμένα «στάδια» που περιγράφονται συνήθως, καθώς ένιωσε ότι τα όσα διάβαζε ή έβλεπε σε ταινίες δεν ταυτίζονταν με τα δικά του συναισθήματα μετά το δεύτερο ή τρίτο στάδιο.

Το πιο έντονο κομμάτι της διαδικασίας του πένθους για εκείνον ήταν η ριζική επανεξέταση των γεγονότων. Έψαχνε επίμονα να βρει αν υπήρχε κάτι που μπορούσε να είχε κάνει διαφορετικά, κάποια ενέργεια που θα χάριζε στους γονείς του –οι οποίοι έφυγαν από τη ζωή με διαφορά μόλις έξι μηνών– έστω και μία ώρα επιπλέον ζωής.

Ο παρουσιαστής αποκάλυψε μια βαθιά συγκινητική στιγμή με τον πατέρα του, λίγο πριν τον θάνατό του. Θυμήθηκε τη στιγμή που ο πατέρας του, ανήμερα τα Χριστούγεννα, του εκμυστηρεύτηκε: «Κουράστηκα Δημήτρη». Έναν μήνα αργότερα έφυγε, αφήνοντας την αίσθηση ότι με αυτή τη φράση ο πατέρας του δήλωνε την αδυναμία του να συνεχίσει να προσπαθεί.  «Δεν είναι μόνο τα στάδια του πένθους, τα συναισθήματα και η διάρκειά τους. Τα διάβασα, τα είδα σε ταινίες, αλλά μετά το 2ο-3ο δεν ταυτίζονταν με αυτό που ένιωθα. Το μόνο που σίγουρα βίωσα είναι η επανεξέταση των γεγονότων, με σκοπό να καταλάβω αν μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό και οι γονείς μου, που έφυγαν με διαφορά έξι μηνών, θα μπορούσαν να κερδίσουν έστω και μία ώρα ζωής»,είπε αρχικά ο Δημήτρης Ουγγαρέζος.

«Κάποια στιγμή μου το είπε ότι κουράστηκε. Μου είπε “Κουράστηκα Δημήτρη”. Ήταν Χριστούγεννα και μετά από έναν μήνα έφυγε. Σαν να μου έλεγε “δεν αντέχω άλλο να προσπαθώ”. Θεωρώ ότι ο Θεός μας έχει δώσει τη δύναμη να το παρατήσουμε. Στο φευγιό έχουμε μια μικρή δικαιοδοσία».

Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος θυμήθηκε και τη μητέρα του, τη γυναίκα που χαρακτήρισε «τον συνδετικό κρίκο της οικογένειας»: «Η μαμά μου κρατούσε τις ισορροπίες. Αν έφευγε εκείνη πρώτη, θα έπρεπε με τον μπαμπά να αποκαταστήσουμε μια επικοινωνία που γέμιζε εκείνη. Μια γέφυρα που λεγόταν μαμά».

«Αυτή η κωλο-αρρώστια σε κάνει να δεις τον άνθρωπό σου και να λες “αν δεν γίνεται να γίνει καλά, ας φύγει για να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει”. Τον βλέπεις να λιώνει, να γίνεται σκιά του εαυτού του. Ο πόνος ήταν μέρος της ύπαρξής μου». Περιέγραψε ακόμη τις τελευταίες στιγμές της μητέρας του: «Σταμάτησε να μιλάει, να επικοινωνεί. Μόνο όταν μπήκα εγώ στο δωμάτιο έβγαλε μια κραυγή, αυτό. Δεν κατάλαβα τίποτα, σαν να φόρεσα μια πανοπλία και έκανα ό,τι έπρεπε να γίνει. Ήμουν κρυμμένος μέσα μου».