Ποιος ηθοποιός είναι ο χαμογελαστός πιτσιρικάς;
Ποιος ηθοποιός είναι ο χαμογελαστός πιτσιρικάς; Το νευρικό αλλά και ντροπαλό αγοράκι που μεγάλωσε στις γειτονιές του Βοτανικού
Ποιος ηθοποιός είναι ο χαμογελαστός πιτσιρικάς; Το νευρικό αλλά και ντροπαλό αγοράκι που μεγάλωσε στις γειτονιές του Βοτανικού. Γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1986 στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε. Τελειώνοντας το σχολείο, σπούδασε μάρκετινγκ και διοίκηση επιχειρήσεων. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του, ξεκίνησε να εργάζεται σε διαφημιστική εταιρεία, ωστόσο σε ηλικία 22 ετών αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την υποκριτική εγκαταλείποντας το χώρο της διαφήμισης. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2013 ξεκινώντας την πορεία του σε θέατρο και τηλεόραση.
Ποιος ηθοποιός είναι ο χαμογελαστός πιτσιρικάς; Το νευρικό αλλά και ντροπαλό αγοράκι που μεγάλωσε στις γειτονιές του Βοτανικού
Έκανε την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση τον Μάρτιο του 2015 στο επεισόδιο «Το δώρο» της αστυνομικής σειράς του Alpha «10η εντολή». Ακολούθησε μία ακόμη συμμετοχή στην ίδια σειρά, στο επεισόδιο «Θυμός», τον Απρίλιο εκείνου του έτους. Την ίδια χρονιά κέρδισε μια θέση στο καστ της κωμικής σειράς του Mega «Μάλιστα, σεφ!». Εκεί, τη σεζόν 2015-16 υποδύθηκε τον Κωστή, τον μπάρμαν του εστιατορίου όπου διαδραματίζονταν οι ιστορίες της σειράς. Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό κυρίως από τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές, μεταξύ των οποίων τα «Δίδυμα Φεγγάρια», «Το Τατουάζ», «Έρωτας Μετά», «Αγγελική» και «Παγιδευμένοι».
«Οι αναμνήσεις μου με γυρνούν στον Βοτανικό, όπου μεγάλωσα. Τότε που εκεί ήταν μόνο οι τσιγγάνοι και το “Mamacas”, στην παιδική χαρά όπου έπαιζα και τώρα έγινε η πλατεία του μετρό, στα σπίτια με τις στέρνες που σήμερα έχουν γίνει μπαρ. Τότε ανυπομονούσαμε, θυμάμαι, να αλλάξει η περιοχή και να εξελιχθεί, και τώρα κλείνω τα μάτια μου καμιά φορά κι ασυναίσθητα περπατάω σαν έφηβος μέσα στα στενά. Μέσα από τέτοιες αναδρομές βλέπω ότι τις τέχνες -με τη γενικότερη έννοια- τις αγαπούσα από πάντα, χωρίς να το έχω συνειδητοποιήσει.
Θα με χαρακτήριζα ένα ντροπαλό και ίσως κάπως νευρικό παιδί. Για μένα, η υποκριτική φαντάζει ως ένα ταξίδι στο οποίο περιπλανιέμαι και μεταμορφώνομαι κάθε φορά. Κατά καιρούς, μου αρέσει πολύ να κάνω και τελείως διαφορετικά πράγματα, όπως η ζωγραφική σε αντικείμενα και η φωτογραφία», περιγράφει ο Μιχάλης Λεβεντογιάννης και προσθέτει: «Κατ’ αρχάς ήμουν ντροπαλός. Σηκωνόμουν να πω ένα μονόλογο και τραύλιζα. Ίσως δεν το πιστεύεις, αλλά μου δημιουργούσε τεράστιο ζήτημα στην άρθρωση, ήταν ξεκάθαρο εμπόδιο γι’ αυτή τη δουλειά και το όλο άγχος το καθιστούσε ακόμη πιο μεγάλο πρόβλημα. Με τη βοήθεια της ίδιας της τέχνης του ηθοποιού, που δρα θεραπευτικά, τη βοήθεια της ψυχοθεραπείας και κυρίως με πολύ χιούμορ για κάθε μου σαρδάμ, μέσα σε μία πενταετία επικράτησα εγώ του προβλήματος».
