Μόνο στη Freddo: Η Βάσια Θεοδοσίου είναι μία μπαλαρίνα στις… πίστες! (ΦΩΤΟ)
Της Σπυριδούλας Τριάντου- Εφημερίδα Freddo
Με κορμί «λαμπάδα», λόγω των 17 χρόνων σπουδών της στο κλασσικό μπαλέτο, απόφοιτος της περίφημης Βασιλικής Ακαδημίας Χορού της Αγγλίας, με πτυχία σε ναυτιλιακά, λογιστική και εργατολογία, αποδεικνύει ότι δεν είναι μόνο όμορφη αλλά και με… μυαλό. Η πρίμα μπαλαρίνα όμως, συνεχίζει να μας εκπλήσσει καθώς είναι μεγάλο ταλέντο στο… τραγούδι!
Η Βάσια Θεοδοσίου μάλιστα, μόλις ολοκλήρωσε τις εμφανίσεις της στην πίστα με τον Νίκο Οικονομόπουλο και τον Χρήστο Χολίδη και ήδη συζητά για την επόμενη συνεργασία της το καλοκαίρι στην Αθήνα. Την ίδια στιγμή υπέγραψε με την «Heaven Music» ενώ μετά και τη ραδιοφωνική της επιτυχία «Τις νύχτες βγαίνω», σε μουσική του Κώστα Μηλιωτάκη και στίχους των Master Tempo, ετοιμάζει και το νέο της τραγούδι! Ανήκοντας στον αστερισμό των Ιχθύων είναι αθεράπευτα ρομαντική, και αν και μόνη της αυτή την περίοδο όμως, πιστεύει ότι κάπου εκεί έξω, βρίσκεται ο πρίγκιπας της!
Τι σημαίνει για εσένα ο χορός;
«Τόσα πολλά! Ελευθερία , έκφραση ψυχής και όσων έχεις να πεις με το σώμα , πνευματική ηρεμία»
Πόσα χρόνια ασχολείσαι με το μπαλέτο;
«Περίπου 17 αν και το έχω αφήσει αρκετά χρόνια»
Πόσο εύκολο είναι να αποφοιτήσεις από τη Βασιλική Ακαδημία χορού της Αγγλίας;
«Το μπαλέτο είναι ίσως ό,τι πιο επίπονο για το σώμα, υπήρχαν κοπέλες που μάτωναν τα δάχτυλα τους. Είναι πολύ σκληρό άθλημα. Μάλιστα και εγώ η ίδια έχω καταπονήσει αρκετά το σώμα μου με τραυματισμούς που δεν θα φύγουν ποτέ. Θυμάμαι όταν έδωσα εξετάσεις εκεί, ήμουν ήδη με τραυματισμό στον προσαγωγό έχοντας πάθει αποκόλληση ημιτενοντωδών μυών από υπερβολικό άνοιγμα και ήταν πολύ δύσκολο να πρέπει δώσω το εκατό τοις εκατό του εαυτού μου για να με βαθμολογήσουν, όταν την ίδια στιγμή σπάραζα στον πόνο ! Τίποτα όμως δεν είναι εύκολο για καθετί που αγαπάς και προσπαθείς. Πρέπει να δίνεις αγώνα… δόξα τω Θεό όλα καλά πήγαν τελικά»
Πώς από τη «λίμνη των κύκνων» βρέθηκες στην πίστα;
«Ενώ το μπαλέτο και ο χορός για μένα είναι έκφραση της ψυχής με το σώμα αντίστοιχα, το τραγούδι είναι κατάθεση ψυχής! Το είχα όνειρο από μικρή να ασχοληθώ με το τραγούδι …ήθελα όμως να το κάνω σωστά από την αρχή και όχι να βρεθώ με ένα μικρόφωνο να τραγουδώ χωρίς να ξέρω που πατάω, τι κάνω πως πρέπει να τραγουδώ σωστά, να αναπνέω σωστά. Δηλαδή άγχος τεράστιο από μικρή όπως καταλαβαίνεις. Και πως θ ακούγομαι και πως θα βγαίνω και τι θα λένε και πως θα τους φανώ και χίλια δυο αλλά. Γι αυτό και πέραν του μεγάλου δάσκαλου για μένα στο σπίτι που είναι ο πατέρας μου, σπούδασα και στην σχολή του Γιώργου Θεοφάνους, όπως και έκανα προσεκτικές κινήσεις πάντα με γνώμονα την γνώση ώστε να μην εκτεθώ και να μπορώ να παρουσιάσω έστω και στην αρχή ένα αποτέλεσμα που δεν θα έκανε κάποιον που με ακούει να σχολιάσει κάτι προσβλητικά»
Αν είχες να διαλέξεις ανάμεσα στο τραγούδι και το κλασσικό μπαλέτο ποια θα ήταν αυτό και γιατί;
«Θα μου ήταν υπερβολικά δύσκολο, αν όμως για κάποιον λόγο θα έπρεπε να διαλέξω, αυτό θα ήταν το τραγούδι γιατί ζω για το τραγούδι. Πάντως θα ήταν ενδιαφέρον να σε δούμε να παρουσιάζεις ένα μίνι show κλασσικού μπαλέτου επί σκηνής συνδυάζοντάς το με τις live εμφανίσεις σου…
«Σίγουρα θα ήταν πρωτότυπο, απλά δεν μου αρέσει να μπερδεύω πράγματα αξίας μεταξύ τους . Άλλο το μπαλέτο μέσα μου, άλλο το τραγούδι. Δηλαδή πως ; Να βγω να χορέψω μπαλέτο και μετά να τραγουδήσω ζεϊμπέκικο; Σαφώς η κίνηση , η κορμοστασιά , το σώμα, έχουν συμπληρώσει κατά πολύ το τρόπο που κινούμαι στην πίστα και μπορεί να έχει και ενδιαφέρον όπως το λες, απλά σαν άνθρωπος δεν θέλω να μπερδεύω πράγματα με βαρύτητα και ιδιαίτερη σημασία για μένα μεταξύ τους»
