Τάσος Χαλκιάς: Κάποιοι σκηνοθέτες είναι αδιάβαστοι και άχρηστοι
Τάσος Χαλκιάς: Κάποιοι σκηνοθέτες είναι αδιάβαστοι και άχρηστοι. Τι λέει ο γνωστός ηθοποιός για το Εθνικό Θέατρο και το Φεστιβάλ Αθηνών
Τάσος Χαλκιάς: Κάποιοι σκηνοθέτες είναι αδιάβαστοι και άχρηστοι. Είναι πραγματικός αγωνιστής της ζωής και της τέχνης. Ο Τάσος Χαλκιάς δεν χρειάζεται συστάσεις. Αρκούν τα 53 χρόνια που υπηρετεί με πάθος και ήθος το θέατρο, έχοντας παίξει σπουδαίους ρόλους, ενώ και στην τηλεόραση μετράει πάρα πολλές επιτυχίες, κερδίζοντας την αγάπη του κόσμου. Εκείνο όμως που τον διακρίνει περισσότερο είναι η ευθύτητα και η τόλμη του στο να εκφράζει -ακόμα και όταν ήταν νεαρός ηθοποιός– την άποψή του με γλώσσα που… κόβει σαν μαχαίρι, εκεί που πρέπει. Δεν φοβάται να μιλήσει και γι’ αυτά που τον ενοχλούν και τον θυμώνουν.
Τάσος Χαλκιάς: Κάποιοι σκηνοθέτες είναι αδιάβαστοι και άχρηστοι
Σε μια συνέντευξη-χείμαρρο στην «ΟΝ time Σαββατοκύριακο» άφησε να… ξεχειλίσει η οργή του για την Ελλάδα και τους «λειποφαγάκηδες» πολιτικούς, την εργατιά που πληγώνεται, το ζοφερό μέλλον, τα social media και για κάποιους ξενόφερτους «μεγάλους» σκηνοθέτες, τους οποίους αποκάλεσε «αδιάβαστους και άχρηστους», γιατί «πετσοκόβουν» τις αρχαίες τραγωδίες ελέω των καλλιτεχνικών ιθυνόντων.
Γιατί δεν ασχολήθηκες και με τη σκηνοθεσία, αν και σου δόθηκαν ευκαιρίες να το κάνεις;
Μου είναι πάρα πολύ εύκολο να σκηνοθετήσω, όπως και σε όλους τους συναδέλφους μου είναι πολύ εύκολο να σκηνοθετήσουν. Για μένα δεν είναι η σκηνοθεσία τέχνη. Είναι η διδασκαλία. Μπορείς να διδάξεις κάποιους ηθοποιούς; Εγώ θα έλεγα ότι είμαι δάσκαλος και coach ηθοποιών και ηθοποιός ο ίδιος. Δεν χρειάζεται η σκηνοθεσία. Η σκηνοθεσία στο θέατρο είναι κάτι περιττό για μένα. Ο Αλέξης Μινωτής μάς έλεγε: «Διαβάστε πολύ καλά μια φορά το έργο. Διαβάστε το μια δεύτερη φορά σε σχέση με το έργο που καλείστε να παίξετε και διαβάστε το και μια τρίτη φορά σε σχέση με τους συναδέλφους σας που παίζουν τους άλλους ρόλους». Αν το κάνεις αυτό, δεν έχεις ανάγκη κανέναν. Κάποιοι σκηνοθέτες πάνε να διαβάσουν την «Αντιγόνη» και λένε: «Εγώ την “Αντιγόνη” την ξέρω. Γιατί να τη διαβάσω; Την είχα κάνει στο σχολείο». Αναφέρω μια υπερβολή, δεν λέω ότι αυτό κάνουν όλοι. Και το λέω για να σου δείξω πόσο εύκολα παρατάνε τη μελέτη και τη σπουδή. Από κει και πέρα, επειδή νομίζουν ότι ξέρουν το έργο, λένε: «Εγώ το έργο το ξέρω. Τι θέλω να δείξω από την Αντιγόνη; Το ότι εκτός από ηρωίδα είναι και μια κοπέλα η οποία υποκύπτει, γιατί στην ουσία την προδίδουν και η αγάπη προς τον Αίμονα δεν είναι ικανή να σταματήσει το γερο-Κρέοντα να τηρήσει τους δικούς του νόμους και να ξεπεράσει τους υπέρτατους αρχαίους θείους νόμους. Επιπλέον, ήρθε ένας μεγαλοσπουδαγμένος Γερμανός σκηνοθέτης, που συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και ανέβασε την «Αντιγόνη» και την τελευταία στιγμή, επειδή τσακώθηκε με μια ηθοποιό από το θίασο, την αφαίρεσε από το έργο. Κι αυτή η ηθοποιός έπαιζε την Ισμήνη. Δηλαδή, ποιος είναι αυτός που μπορεί να χρησιμοποιεί τον Σοφοκλή βγάζοντας και αφαιρώντας ρόλους από την αρχαία τραγωδία; Είναι ανώτερος του Σοφοκλή; Κι έρχεται σήμερα το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας και ανέχεται τέτοια πράγματα και δεν του λέει «άντε πήγαινε από εκεί που ήρθες, άντε παράτα μας από εδώ, που σε φέραμε και για σπουδαίο». Αντί να κάνουν αυτό, κάθονται και τον στηρίζουν τα διευθυντικά στελέχη του Εθνικού Θεάτρου και του Φεστιβάλ Αθηνών, αυτόν τον κύριο που έκανε αυτή τη μεγάλη μπαρούφα στην Επίδαυρο, ότι τάχα μου έδειξε την αρχαία τραγωδία. Έδειξε το χάος. Αυτό μαθαίνουν οι σύγχρονοι Έλληνες. Τίποτε άλλο δεν μαθαίνουν. Αυτή είναι η… χρησιμότητα κάποιων «σπουδαίων» και «μεγάλων» σκηνοθετών. Είναι αδιάβαστοι και άχρηστοι.
Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.