Κωνσταντίνος Ρήγος: Τσακώθηκα με όλους τους ηθοποιούς

Κωνσταντίνος Ρήγος: Τσακώθηκα με όλους τους ηθοποιούς.Στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» του Action24, που προβλήθηκε το βράδυ της Τρίτης 13 Μαΐου, ο χορογράφος και σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Ρήγος,   βρέθηκε απέναντι στην Αθηναΐδα Νέγκα για μια συνέντευξη που ξεχώρισε για την ειλικρίνειά της και την ουσιαστική της ματιά στην προσωπική και καλλιτεχνική του πορεία. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος μίλησε για τα πρώτα του βήματα στον χώρο της τέχνης, τις απρόσμενες στροφές που σημάδεψαν τη ζωή του και το αιώνιο πάθος του για τη δημιουργία.

Αναφερόμενος στα παιδικά του χρόνια και την πρώτη του επαφή με την τέχνη, ο Κωνσταντίνος Ρήγος εξομολογήθηκε: «Μου άρεσε πάρα πολύ ο χορός από την παιδική μου ηλικία αλλά μέχρι εκεί… να χορέψω δηλαδή σε μια ντισκοτέκ, σε ένα κλαμπ. Και όταν ήμουν στο σχολείο άρχισα να ασχολούμαι με τα λογοτεχνικά, τα θεατρικά και ξεκίνησα να βλέπω ότι αυτό είχε ένα ενδιαφέρον για μένα, αλλά χωρίς να είμαι σίγουρος ότι θέλω να το ακολουθήσω». Αυτά τα πρώτα ερεθίσματα, ωστόσο, έσπειραν τον σπόρο μιας καλλιτεχνικής ανησυχίας που αργότερα θα άνθιζε.

Η ζωή του Κωνσταντίνου Ρήγου πήρε μια απρόσμενη τροπή όταν, ενώ σπούδαζε σε έναν φαινομενικά άσχετο τομέα, ανακάλυψε την πραγματική του κλίση. Όπως χαρακτηριστικά περιέγραψε: «Σπούδασα στο Οικονομικό της Νομικής και μετά ανακάλυψα ότι μου αρέσει ο χορός. Κάναμε μια χορογραφία μαζί με μια φίλη μου που ήταν χορεύτρια, σε διαγωνισμό του Δήμου Αθηναίων και περάσαμε στους τελικούς. Και σκέφτηκα “μήπως αυτό μου αρέσει τελικά;”. Οπότε την επόμενη χρονιά ίδρυσα το χοροθέατρο “Οκτάνα”, έκανα πρόταση στο Δήμο Αθηναίων και συμμετείχα με ένα κομμάτι σε μια παράσταση. Πήγε πολύ καλά και έτσι βρέθηκα μέσα σε ένα χρόνο να έχω μια ομάδα επαγγελματική». Αυτή η αυθόρμητη συμμετοχή σε έναν διαγωνισμό αποτέλεσε το εφαλτήριο για μια λαμπρή καριέρα.

Η πορεία του στον καλλιτεχνικό χώρο εδραιώθηκε ακόμη περισσότερο με την καθοριστική παρότρυνση μιας σημαντικής προσωπικότητας του ελληνικού χορού. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος θυμήθηκε: «Η Ζουζού Νικολούδη μου ζήτησε να πάω στην κρατική σχολή χορού, μπήκα και σπούδασα τρία χρόνια. Εκεί κατάλαβα ότι αυτό είναι η ζωή μου. Δεν ήθελα να γίνω όμως ποτέ χορευτής. Ήταν πολύ αργά για να φτάσουν οι δυνατότητές μου εκεί που θα έπρεπε, για να είμαι ένας καλός κλασικός χορευτής. Με ενδιέφερε πιο πολύ να σκηνοθετήσω». Η συνειδητοποίηση της επιθυμίας του να σκηνοθετεί και να ενορχηστρώνει καλλιτεχνικές δημιουργίες ήταν καθοριστική για την εξέλιξή του.

Μιλώντας για τη συνεργασία του με τους καλλιτέχνες και την επιδίωξή του για το άριστο αποτέλεσμα, ο Κωνσταντίνος Ρήγος δεν δίστασε να αναφερθεί και στις στιγμές έντασης που μπορεί να προκύψουν: «Όταν δεν έγινε κάτι ακριβώς όπως το ήθελα, τσακώθηκα με τους ηθοποιούς… με όλους. Εγώ πιέζω μέσα από την ανοχή του άλλου. Πιέζω όσο μπορεί και θέλει ο άλλος να πιεστεί, χωρίς να νιώθει ότι εισβάλλεις μέσα στην προσωπικότητά του». Αυτή η περιγραφή της σκηνοθετικής του προσέγγισης αποκαλύπτει έναν καλλιτέχνη που επιδιώκει την τελειότητα, σεβόμενος παράλληλα τα όρια των συνεργατών του.

Ωστόσο, στο τέλος της ημέρας, αυτό που έχει πραγματικά σημασία για τον Κωνσταντίνο Ρήγο είναι η αρμονική συνεργασία και η θετική ατμόσφαιρα στο πλατό ή τη σκηνή. Όπως τόνισε κλείνοντας τη συζήτηση για αυτό το θέμα: «Στόχος μου είναι να περνάω καλά με τους συνεργάτες μου και όχι να βγάζω τα απωθημένα μου επάνω τους». Αυτή η φράση συνοψίζει την ανθρωποκεντρική του προσέγγιση στην τέχνη, όπου η δημιουργικότητα συνδυάζεται με τον σεβασμό και την καλή διάθεση μεταξύ των συντελεστών.