Η Έντεν Γκολάν, η οποία εκπροσώπησε το Ισραήλ στον μουσικό διαγωνισμό της Eurovision το 2024, περιέγραψε ως «τρομακτική» τη συνολική της εμπειρία στη διοργάνωση, υποστηρίζοντας ότι βίωσε ιδιαίτερη σκληρότητα τόσο κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού όσο και στα παρασκήνια.
Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα The Jerusalem Post, η Γκολάν δεν δίστασε να χαρακτηρίσει ορισμένους συμμετέχοντες ως τους «πιο αηδιαστικούς», στοχοποιώντας ευθέως την Ελληνίδα εκπρόσωπο, Μαρίνα Σάττι, μαζί με την εκπρόσωπο της Ιρλανδίας και τον εκπρόσωπο της Ολλανδίας. Για τους συγκεκριμένους, μάλιστα, σχολίασε με νόημα «το κάρμα είναι σκύλα», εκφράζοντας την πίστη της στη δύναμη του κάρμα και της ενέργειας.
Η Ισραηλινή τραγουδίστρια αναφέρθηκε εκτενώς στον φόβο που ένιωθε για τη ζωή της, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού στη Σουηδία. Η Έντεν Γκολάν αποκάλυψε ότι είχε δεχθεί απειλές θανάτου, ακόμα και για ανατίναξη, με τους γονείς της να εκφράζουν φόβους για την ασφάλειά της. Παρά το γεγονός ότι βρέθηκε αντιμέτωπη με εικόνες πυροβολισμών πάνω στη σκηνή, στο Μάλμε επέλεξε να παραμερίσει τον φόβο, παρόλο που η ψυχολογική πίεση ήταν ασφυκτική και υπήρχαν νύχτες με λιγοστό ύπνο. Περιέγραψε ένα απίστευτο επίπεδο ασφάλειας, με οκτώ σωματοφύλακες γύρω της και ελικόπτερα, τονίζοντας την επιλογή της να μην αφήσει την ενέργειά της να καταναλωθεί από τον φόβο.
«Φυσικά. Στο Μάλμε, είπα ήδη στον εαυτό μου ότι αφήνω τον φόβο πίσω. Υπήρχε απίστευτη ασφάλεια και ήξεραν τι έκαναν. Είχα οκτώ σωματοφύλακες γύρω μου, ελικόπτερα, τα πάντα. Επέλεξα να μην εστιάσω σε αυτό. Αλλά στο Ισραήλ, πριν τη Eurovision, ειδικά όταν υπήρχαν απειλές θανάτου εναντίον μου — ότι θα με ανατινάξουν, ότι θα με κάνουν στόχο — κάποια στιγμή οι γονείς μου, μου είπαν: “Eden, δεν ξέρουμε αν αξίζει τη ζωή σου”. Έφτασα στο σημείο να σκέφτομαι: “Ουάου, τι γίνεται αν δεν επιστρέψω;” Είχα εικόνες στο μυαλό μου να στέκομαι στη σκηνή, να τραγουδώ και να με πυροβολούν».
Η ίδια παραδέχεται πως η ψυχολογική πίεση ήταν ασφυκτική:
«Το μυαλό φαντάζεται τα χειρότερα. Στη Eurovision, όλοι περνούν από ελέγχους, η αίθουσα είναι ασφαλής, αλλά ακόμα και έτσι, μετά από τόσες απειλές που δέχτηκα, μετά από όλα τα ρεπορτάζ στην τηλεόραση, περνάνε από το μυαλό σου οι χειρότερες σκέψεις. Υπήρχαν νύχτες που κοιμόμουν λιγότερο. Και εκεί, στο Μάλμε, είπα στον εαυτό μου: δεν θα ασχοληθώ άλλο με τον φόβο. Τον πέταξα από το μυαλό μου. Δεν είχα πια τέτοιες σκέψεις. Επέλεξα να μην καταναλώνω την ενέργειά μου σε αυτό».
Σχετικά με τις αλληλεπιδράσεις της με άλλους καλλιτέχνες, η Γκολάν δήλωσε ότι από τις 37 χώρες, μόνο περίπου τέσσερις συμπεριφέρθηκαν καλά. Ξεχώρισε θετικά την Τάλι από το Λουξεμβούργο (την οποία αποκάλεσε «καλή ψυχή» και «ταλαντούχα», σημειώνοντας ότι είναι Ισραηλινή και δεν φοβήθηκε να εκφραστεί δημόσια), τον εκπρόσωπο της Γαλλίας για ένα κομπλιμέντο στα παρασκήνια, και τον εκπρόσωπο της Γερμανίας που ήταν «πολύ γλυκός».
«Από τις 37 χώρες, θα έλεγα ότι ίσως τέσσερις ήταν καλές. Η Tali από το Λουξεμβούργο, να είναι καλά, είμαι ερωτευμένη μαζί της, αλλά είναι Ισραηλινή. Είναι πραγματικά καλή ψυχή και ταλαντούχα, και δεν φοβήθηκε τίποτα δημόσια. Ο εκπρόσωπος της Γαλλίας μου είπε στα παρασκήνια “Τι νούμερο ήταν αυτό!” και o εκπρόσωπος της Γερμανίας ήταν πολύ γλυκός. Αυτοί ήταν πάνω-κάτω». Και όταν η συζήτηση φτάνει στους πιο «αηδιαστικούς» διαγωνιζόμενους: «Θα μπορούσες να πεις είτε η Ιρλανδή, είτε η Ελληνίδα, είτε ο Ολλανδός. Karma is a bitch! Αχ, μπορώ να το πω αυτό; Τέλος πάντων, όλα επιστρέφουν. Πιστεύω πραγματικά στο κάρμα και την ενέργεια».
Τέλος, η Έντεν Γκολάν εξιστόρησε περιστατικά που υπογράμμιζαν την απομόνωση που βίωσε στα παρασκήνια, καθώς «κανείς δεν ήθελε να πλησιάσει». Ανέφερε ένα περιστατικό με τον Φινλανδό τραγουδιστή, όπου ο μάνατζέρ του εισέβαλε αγενώς στο δωμάτιό της για να απαιτήσει την αφαίρεση ενός βίντεο TikTok που είχαν γυρίσει μαζί, εξηγώντας πως οι άνθρωποι δεν ήθελαν να φανεί ότι διαφέρουν ή να δεχθούν αρνητική αντίδραση, ιδιαίτερα «στο αποκορύφωμα του πολέμου». Αποκάλυψε, τέλος, ότι την ημέρα του τελικού τους ζητήθηκε να αλλάξουν δωμάτιο στην περιοχή των καλλιτεχνών και μεταφέρθηκαν σε ένα απομονωμένο, μεγαλύτερο δωμάτιο, το οποίο η ίδια ερμήνευσε θετικά ως «χάρη», επιλέγοντας πάντα να επικεντρώνεται στα θετικά.
