Θάνος Μπίρκος: Ο πατέρας μου «έφυγε» ξαφνικά από ανακοπή
Θάνος Μπίρκος: Ο πατέρας μου «έφυγε» ξαφνικά από ανακοπή. Ο γνωστός ηθοποιός περιγράφει στιγμές πως κατάφερε να ξεπεράσει το θάνατο του πατέρα του
Θάνος Μπίρκος: Ο πατέρας μου «έφυγε» ξαφνικά από ανακοπή. Ο Θάνος Μπίρκος συγκίνησε τον κόσμο ως ισοβίτης Τόλης στον «Σασμό» και μεταμορφώθηκε με μαεστρία σε ερωτοχτυπημένο Πανάγο Σεβαστό στην «Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα», κερδίζοντας τη μεγάλη αγάπη του κόσμου. Ωστόσο, δεν παύει να ξεχωρίζει σε ό,τι κι αν κάνει. Είναι ο εαυτός του, πληθωρικός σε όλα. Ένα φωτεινό, χαρούμενο, αισιόδοξο πλάσμα με δικό του αποκλειστικό στιλ και υποκριτική γκάμα χωρίς «ετικέτες» τόσο στην τηλεόραση όσο και στο θέατρο.
Θάνος Μπίρκος: Ο πατέρας μου «έφυγε» ξαφνικά από ανακοπή
Απλός, ειλικρινής, η χαρά της ζωής, που και στο μαύρο… βάζει χρώμα, μίλησε στην «ΟΝ time Σαββατοκύριακο» για όλα. Μια συνέντευξη χαράς και αισιοδοξίας, αντίδοτο στο «μαύρο» της εποχής μας. Μας αποκάλυψε ακόμα και τους ψυχαναγκασμούς του, τον έρωτά του και αυτά που έχει «απαγορεύσει» να τον ρίξουν σε… βάλτο.
Η πιο δύσκολη στιγμή σου, που προσπάθησες να βρεις πάλι τη χαρά σου, να βγεις από το σκοτάδι στο φως, ήταν όταν έχασες τον πατέρα σου;
Ναι, αλλά κι εκεί βρήκα το φως απευθείας, γιατί έχοντας την εικόνα της νεκρώσιμης τελετής, η σκέψη που υπήρχε στο κεφάλι μου, πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα, το ότι έχασα έναν άνθρωπο που αγαπούσα πολύ και ήταν ο πατέρας μου, είναι ότι δεν έχει άλλο και δεν υπάρχει διαφυγή από αυτό.
Άρα, τι θα κάνω; Θα πέσω στη θλίψη ή θα είμαι στη χαρά, στο να περάσω όσο καλύτερα μπορώ, χωρίς να ενοχλώ κανέναν, και να έχω μια γεμάτη, χαρούμενη ζωή; Βεβαίως, δίνεις χώρο να το ζήσεις όλο αυτό, το περνάς, αλλά από ένα σημείο και μετά κουβαλάς μεν την έλλειψη, αλλά και το ότι “εγώ είμαι εδώ ,ζω”. Λέμε στις κηδείες «ζωή σε σας». Αυτό είναι πολύ σοφό. Σημαίνει, έχετε ζωή. Θυμίζουμε στην κηδεία ότι εσύ έχεις ζωή. Κι αυτό πρέπει να σκεφτούμε.
Οπότε δεν άφησες το θάνατο του πατέρα σου να γίνει μια πληγή που θα σε πονάει;
Δεν το άφησα να γίνει βραχνάς. Η έλλειψη υπάρχει, πάντα θα υπάρχει, δεν θα φύγει ποτέ. Η σκέψη του ανθρώπου αυτού, η σκέψη τού τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αν ήμασταν τώρα εδώ και μιλούσαμε πάντα υπάρχει, από την άλλη όμως προσπαθώ να κάνω πράγματα και να είμαι χαρούμενος, ώστε αν υπάρχει πιθανότητα από κάπου εκεί ψηλά να με παρακολουθεί, να βλέπει ότι έχει ένα παιδί χαρούμενο.
Τι θυμάσαι από το βράδυ που πέθανε ξαφνικά ο πατέρας σου;
Ήταν με το που είχε ξεκινήσει ο Covid. Μάιος του ’20. Δεν λειτουργούσαν τα θέατρα. Ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια και δεν βγαίναμε αν δεν είχαμε χαρτί μετακίνησης. «Έφυγε» ξαφνικά από ανακοπή. Μου τηλεφώνησε η μητέρα μου. Δεν θέλω ακριβώς να το περιγράψω, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που το ζουν αυτή τη στιγμή και ο καθένας το αντιμετωπίζει όπως μπορεί. Εγώ εκείνη τη στιγμή έπαθα ένα τεράστιο σοκ, που θα το θυμάμαι για πάντα. Πέρασα κλασικά όλα τα στάδια της θλίψης κι αφέθηκα στο να τα περάσω ώστε να μην μπλοκάρω τον εαυτό μου.
Το ψυχολογικό κομμάτι έχεις καταφέρει να το διαφυλάξεις μόνος σου ή έχεις κάνει ψυχοθεραπεία;
Είχα κάνει ψυχοθεραπεία για ένα μικρό διάστημα μετά το θάνατο του πατέρα μου. Ήταν ένα κομμάτι το οποίο αφέθηκα να το κάνω για να μπορέσω να φύγω, να μη μείνω στη θλίψη.
Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακου”.
