“Είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δω τι γίνεται στην άλλη πλευρά”
“Είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δω τι γίνεται στην άλλη πλευρά”. Ο Δήμος Μυλωνάς μιλά για το θάνατο και τις φοβίες του
“Είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δω τι γίνεται στην άλλη πλευρά”. Τι σχέση μπορεί να έχουν η λαϊκή αγορά με την καύση των νεκρών, το σπουδαίο αριστούργημα του Ευγένιου Ο’ Νηλ «Το ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» με τον Αλέκο Αλεξανδράκη και την… παιδική χαρά;
“Είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δω τι γίνεται στην άλλη πλευρά”
Το πτερύγιο του καρχαρία, που βλέπει κάποιος και τρομοκρατείται, με τη νεκροφάνεια, κι ένας άγγελος που… συμμαχεί με ένα δαίμονα; Κι όμως, όλα μπορούν να συμβούν στη ζωή και το πώς και το γιατί το εξηγεί ο Δήμος Μυλωνάς στην «ΟΝ Time Σαββατοκύριακο».
Πάντα απολαυστικός με χιούμορ, «ψαγμένος» και πολυταξιδεμένος, μας μίλησε για πολλά, σε μια διαφορετική συνέντευξη, έπειτα από χρόνια, με αφορμή τη νέα ταινία του Παντελή Σκουρλά «Μιλώντας για το τέλος». Σε αυτήν πρωταγωνιστεί σε ρόλο δαίμονα. Μας αποκάλυψε τους δικούς του… δαίμονες και τους αγγέλους που τον ακολουθούν, τις φοβίες και τις αλήθειες της ζωής του.
Είσαι αντίθετος με την καύση των νεκρών;
Όχι, καθόλου. Εμένα η φοβία μου… γιατί η φοβία δεν έχει σχέση με το φόβο. Φοβία είναι ένας φόβος χωρίς δικαιολογία. Δηλαδή, μπαίνω στη θάλασσα… Με το που μπαίνω στη θάλασσα, νιώθω ότι θα δω το πτερύγιο του καρχαρία να έρχεται. Με το που μπαίνω στο ασανσέρ, νομίζω ότι θα σπάσουν τα συρματόσκοινα και θα πέσω κάτω. Είναι φοβίες αυτές. Μια από τις φοβίες μου, λοιπόν, είναι να με θάψουν στην κάσα και να μην έχω πεθάνει, να έχω νεκροφάνεια και να στριφογυρνάω. Οπότε σκέφτηκα να πάρω τρία κινητά μαζί μου, με κάρτες SIM από τρεις διαφορετικούς παρόχους. Κι αν δεν έχει σήμα; Γι’ αυτό σκέφτομαι, λοιπόν, να μη με θάψουν στο χώμα, αλλά να με κάψουν, να βάλουν τη στάχτη μου σε ένα βάζο και ύστερα ο γιος μου να τη ρίξει στη θάλασσα.
Πιστεύεις;
Ναι. Έχω την Παναγία προστάτιδά μου. Με έχει σώσει πολλές φορές.
Τον φοβάσαι το θάνατο;
Όχι. Κλειστοφοβία έχω. Αυτό με το φέρετρο με φοβίζει. Όχι ο θάνατος. Μακάρι να πεθάνω στον ύπνο μου, που είναι ο καλύτερος θάνατος. Δεν φοβάμαι να πεθάνω. Είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δω τι γίνεται στην άλλη πλευρά. Τι γίνεται μετά την πύλη του φωτός; Τι υπάρχει εκεί; Είμαι περίεργος. Δεν θα σταματήσω ακόμα και μετά θάνατον να είμαι περίεργος.
Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.
