Αναμνήσεις από τις τουρνέ: Εμείς παίζαμε και εκείνοι έψηναν μπριζόλες
Αναμνήσεις από τις τουρνέ: Εμείς παίζαμε και εκείνοι έψηναν μπριζόλες. Η Έφη Παπαθεοδώρου περιγράφει απίθανες στιγμές που βίωσε
Αναμνήσεις από τις τουρνέ: Εμείς παίζαμε και εκείνοι έψηναν μπριζόλες. Η λατρεμένη Θεοπούλα (Έφη Παπαθεοδώρου) πήγε Ίμπιζα με τη φίλη της Σόφη (Ειρήνη Κουμαριανού) στο φινάλε του «Παρά Πέντε», αλλά ως γνωστόν δεν μπορεί να ησυχάσει. Σιγά μην κάτσει ήρεμη ακόμα και στον Παράδεισο. Αυτή τη φορά η Έφη Παπαθεοδώρου αναλαμβάνει νέα μυστική και δύσκολη αποστολή, αλλά πλέον ως… κακός άγγελος. Να κατέβει στη Γη για να τιμωρήσει τους ανθρώπους που έχουν στενοχωρήσει τον Ουράνιο Πατέρα, με όλες αυτές τις αθλιότητες που κάνουν.
Αναμνήσεις από τις τουρνέ: Εμείς παίζαμε και εκείνοι έψηναν μπριζόλες
Για να τα καταφέρει, θα συμμαχήσει ακόμα και με το δαίμονα (Δήμος Μυλωνάς). Τελικά θα νικήσει το καλό ή το κακό; Στη σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία του Παντελή Σκουρλά «Μιλώντας για το τέλος…», όπου πρωταγωνιστεί, η Έφη Παπαθεοδώρου μάς ετοιμάζει εκπλήξεις… Για όλα μίλησε στην «ΟΝ time Σαββατοκύριακο»: Για τις δύσκολες στιγμές της, το «Παρά Πέντε», που την καθιέρωσε ως την «εθνική μας γιαγιά» (μαζί με την αξέχαστη Ειρήνη Κουμαριανού), χάρη στο οποίο απέκτησε μεγάλη δημοσιότητα, το νέο της βιβλίο, τον έρωτα, το γάμο και το παιδί που δεν έκανε, ακόμα και για την προστασία του φυσικού τοπίου της Τριχωνίδας. Κι είναι πράγματι μια σούπερ γιαγιά που ακόμα και ο χρόνος τη… φοβάται!
Γράφετε κάτι τώρα;
Έχω τελειώσει ένα βιβλίο και πρόκειται να το παρουσιάσω τον ερχόμενο μήνα. Του έχω δώσει τον τίτλο «Το ημερολόγιο μιας τουρνέ» – είναι όλα όσα έζησα στις τουρνέ. Με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Αγρινίου, πριν από 38 χρόνια, είχαμε πάει σε όλα τα χωριά της περιοχής και παίξαμε το «Φιλάργυρο» του Μολιέρου. Ήταν φανταστικό το πώς αντιδρούσε ο κόσμος, που δεν είχε ξαναδεί θέατρο. Περιγράφω πολλά συγκινητικά αλλά και αστεία περιστατικά, μνήμες από εκείνη την εποχή. Παίζαμε και από κάτω μάς ρίχνανε βελάκια, κόντευαν να μας στραβώσουν! Ή μας έριχναν δεκάρες. Ήταν σε μια πλατεία, εμείς παίζαμε επάνω στην εξέδρα και κάτω φτιάχνανε τις μπριζόλες στις ψησταριές οι χασάπηδες, γιατί γινόταν και πανηγύρι. Συνέβαιναν και αυτά (γέλια). Άλλες φορές το κοινό ήταν υπέροχο, άλλες φορές ήταν «αγριάνθρωποι».
Έχετε ζήσει πολύ σημαντικές στιγμές στο θέατρο, παίζοντας σπουδαίους ρόλους και με μεγάλα ονόματα. Παίξατε και με την Έλλη Λαμπέτη.
Ναι, ήταν μεγάλη τύχη αυτό, όταν έπαιζε η Έλλη Λαμπέτη στο «Θαύμα της Άννι Σάλιβαν» στο θέατρο «Διονύσια» και έψαχνε κάποιες κοπελίτσες να κάνουν τις τυφλές. Με διάλεξε ανάμεσα από πολλά κορίτσια. Έζησα αυτό το θαυμάσιο ταλέντο της. Είχα ένα ρολάκι, όμως ήταν μεγάλη ευτυχία να τη βλέπω κάθε βράδυ να ερμηνεύει τόσο μοναδικά! Ήταν λες και εξέπεμπε φως, έλαμπε στη σκηνή. Ήταν γλυκύτατος άνθρωπος. Ζούσε για το θέατρο. Μετά έφυγα στον Καναδά για σπουδές, τα παράτησα για λίγο εδώ, επανήλθα. Ήμουν πολύ τυχερή, γνώρισα μεγάλους ποιητές, όπως ο Γιάννης Ρίτσος, έπαιξα με σπουδαία ονόματα, έκανα καταπληκτικούς ρόλους.
Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.
