Νέλλη Γκίνη: Μετά το θάνατο της αδερφής μου είμαι εγκλωβισμένη στην κατάθλιψη
Νέλλη Γκίνη: Μετά το θάνατο της αδερφής μου είμαι εγκλωβισμένη στην κατάθλιψη. Τι αποκάλυψε η γνωστή ηθοποιός στην “ONtime Σαββατοκύριακο”
Είναι κυρία με το «Κ» κεφαλαίο. Η Νέλλη Γκίνη είναι ευγενής, πάντα γοητευτική, πολύ δυνατή, αλλά και μια ήρεμη δύναμη, που ξέρει πότε να κάνει τις «επαναστάσεις» της και τις έκανε όταν χρειάστηκε. Είδωλο μιας ολόκληρης εποχής στον κινηματογράφο, το θέατρο, την τηλεόραση και την πίστα, όπου έκανε αμέτρητες καρδιές να σκιρτήσουν. Σε μια συνέντευξη καρδιάς η Νέλλη Γκίνη μας μίλησε με ειλικρίνεια για τις δύσκολες συνεργασίες της, τα παλιά καμαρίνια και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που έζησε, το πώς κινδύνεψε να βρεθεί εγκαταλελειμμένη στα Νταμάρια, την πληγή της, η οποία «αιμορραγεί» συνεχώς, το θάνατο που την… κυνήγησε και την κατάθλιψη. Ενώ μας αποκάλυψε και το παράπονο που έχει έπειτα από 50 χρόνια καριέρας στο θέατρο.
Αυτό τον καιρό είστε σε μια παράσταση για παιδιά. Μιλήστε μας γι’ αυτήν.
Στο θέατρο «Ακροπόλ», υποδύομαι την παραμάνα στο έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα – Σαίξπηρ για παιδιά», σε διασκευή και σκηνοθεσία της Ειρήνης Ιακώβου, με μια υπέροχη ξεχωριστή μουσική του Θωμά Καραχάλιου. Είναι μια δύσκολη δουλειά, κάναμε πρόβες τρεισήμισι μήνες και, εκτός από τον Γιώργο Γιαννόπουλο και εμένα, που είμαστε παλιοί στο επάγγελμα, τα υπόλοιπα μέλη του θιάσου είναι όλα νεαρά παιδιά, τα οποία μάλιστα έχουν επιλεγεί από οντισιόν. Πιστέψτε με, αγωνίζονται πολύ, δουλεύουν πολλές ώρες για λίγα χρήματα και έχουν και πολύ ταλέντο. Έχουμε την τύχη και τη χαρά σε αυτή την παράσταση να υπάρχουν τέτοια ταλέντα. Έχουν ταλέντο και σεβασμό. Έτσι, κάναμε μια πολύ ωραία παράσταση και είμαστε χαρούμενοι, γιατί το θέατρο όλη τη σεζόν γεμίζει με μικρούς αλλά και μεγάλους θεατές.
Δώδεκα χρονών ξεκινήσατε από παιδικό θέατρο;
Ναι, στο Παιδικό Θέατρο του Διονύση Χιόνη. Ζητούσε τότε παιδάκια για μια παράσταση, διάβασα εγώ την αγγελία κι έπεισα τον πατέρα μου, κρυφά από τη μητέρα μου, να πάμε. Από εκεί ξεκίνησε και η θεατρική μου ζωή.
Έχετε κάνει ψυχοθεραπεία;
Όταν έχασα τους δικούς μου ήμουν νέα, αλλά τότε δούλευα πάρα πολύ και η δουλειά στις δύσκολες στιγμές μου έχει λειτουργήσει ως ψυχοθεραπεία. Αλλά στην αδελφή μου, είχα πάθει, και δεν ξέρω δηλαδή, θεωρώ ότι έχω μια μορφή κατάθλιψης. Δηλαδή, αυτό το πράγμα το παλεύω κάποια χρόνια και ας δείχνω αλλιώς. Δεν θέλω να δημιουργώ προς τα έξω προβλήματα. Μου λένε καμιά φορά «μα πρέπει να το πεις» και τους απαντώ ότι είμαι της άποψης πως τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρουν τα προβλήματά μου, έχει πολλά δικά του προβλήματα στην καθημερινότητά του να αντιμετωπίσει. Εμένα ο κόσμος με αγάπησε, με ξεχώρισε, με πληρώνει ως ηθοποιό για να του δίνω χαρά, ευχαρίστηση. Με επιλέγει για να παίρνει κάτι από εμένα και όχι να του δημιουργώ προβλήματα και να του μεταφέρω τις δικές μου στεναχώριες. Αυτό κάνω και στους δικούς μου ανθρώπους. Φροντίζω όσο γίνεται να μην τους δείχνω τη λύπη μου, τις ανασφάλειές μου, τα κρατάω για μένα όλα αυτά. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Ο δρόμος που έχω επιλέξει είναι σκληρός για μένα. Το κάνω αυτό από αγάπη. Θέλω οι γύρω μου να είναι ευτυχισμένοι, να είναι καλά, χαρούμενοι.
Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.
