Μάριος Αθανασίου: Επέλεξα να μην έχω σχέσεις με τον πατέρα μου. Ένα περίπλοκο έγκλημα καλείται να εξιχνιάσει στο θέατρο «ART63» o Μάριος Αθανασίου ως επιθεωρητής Ντρέικ, ο οποίος αντιμετωπίζει μια δαιμόνια… πολυπρόσωπη Μαύρη Χήρα! Στην προσωπική του ζωή ο γνωστός ηθοποιός είναι χαμηλών τόνων, σοβαρός, «κουμπωμένος» από άμυνα -γιατί χιούμορ διαθέτει πολύ-, ευγένεια και ψυχραιμία. Κι αυτό γιατί πήρε πολύ νωρίς τη ζωή του στα χέρια του και αγωνίζεται για τα «θέλω» του από παιδί.

Μάριος Αθανασίου: Επέλεξα να μην έχω σχέσεις με τον πατέρα μου

Για όλα μίλησε με ειλικρίνεια και απλότητα στην «ΟΝ Τime Σαββατοκύριακο»: Για τις πληγές που δεν άφησε να… ματώσουν και την κατάθλιψη, με την οποία πολέμησε και τη νίκησε. Ο ηθοποιός παραδέχτηκε ότι έχει κάνει λάθη, αλλά δεν μετανιώνει, γιατί έμαθε από αυτά, ενώ παραδέχτηκε ότι στον έρωτα είναι… μοιρολάτρης, καθώς αυτό το θεωρεί το πιο ανώριμο και αδύναμο κομμάτι στη ζωή του.

Πήρατε πολύ νωρίς τη ζωή στα χέρια σας καθώς μεγαλώσατε με τη μητέρα σας, η οποία ασχολούνταν με την κομμωτική και στάθηκε μητέρα και πατέρας μαζί, έτσι δεν είναι;
Ναι, μεγάλωσα σε μονογονεϊκή οικογένεια. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν ενός έτους.

Θυμάστε να σας επηρέαζε αργότερα η απουσία του ανδρικού προτύπου, δηλαδή του πατέρα σας;
Προσπάθησα να τον αναπληρώσω όπως μπορούσα. Προσπαθώ να μην τα αναλύω πάρα πολύ τα πράγματα. Για να τα αναλύσεις, ας πούμε, πρέπει να έχεις την ευκαιρία να το κάνεις και την άνεση και την πολυτέλεια. Εγώ προτιμώ απλώς να κάνω και να κινούμαι στο χρόνο, να μην το αναλύω τόσο πολύ. Προφανώς, πάρα πολλά στοιχεία του χαρακτήρα μου προέρχονται από αυτό το διάστημα και για την απουσία του ανδρικού προτύπου που λέτε αλλά και για το πώς ένας άνθρωπος μόνος του μεγαλώνει ένα παιδί και αντιμετωπίζει τις καταστάσεις που έρχονται, τις δύσκολες ή τις εύκολες. Αυτό έχω μάθει, έτσι έχω γαλουχηθεί και με αυτό τον τρόπο κινούμαι κι εγώ στη ζωή μου. Δεν το αναλύω σε μικρά κομμάτια. Η απουσία του ανδρικού προτύπου αντικαταστάθηκε με πρότυπα που προσπαθούσα να βρω μέσα από ταινίες ή βιβλία. Αυτό έκανα πάντα, να προσπαθώ να βρω πρότυπα τα οποία ήθελα εγώ να ακολουθήσω, για ένα διάστημα εκεί στην εφηβεία μου χάθηκαν όλα αυτά. Μεγαλώνοντας λίγο, βρήκα το δικό μου «μπούσουλα» σε σχέση με αυτό που ήθελα και έβλεπα.

Μέσα σε όλο αυτό πήρατε γρήγορα περισσότερες ευθύνες; Μεγαλώσατε και πιο γρήγορα με αυτό το «κοίταγμα» της ζωής;

Μαθαίνεις να μη φοβάσαι τις ευθύνες, για να το πω πιο ευγενικά. Δηλαδή, καταλαβαίνεις ότι το να δίνεις αγώνα για τη ζωή σου, για τα θέλω σου, να διεκδικείς τα πράγματα, είναι σύμφυτο με τη ζωή μας. Είναι μέσα στην καθημερινότητά μου. Δεν είναι κάτι που αγωνίστηκα να το βρω στη συνέχεια. Το ήξερα από την αρχή, από μικρό παιδί.

Κάποια πράγματα ξέρουμε ότι και πονάνε και είναι δύσκολα, αλλά νιώθω ότι είστε πολύ συνειδητοποιημένος.

Τίποτα δεν πονάει. Όταν αντιμετωπίζεις την αλήθεια σου κανονικά, το βασικό θέμα είναι να μπορείς να το βγάζεις από μέσα σου, να ομολογείς την αλήθεια σου και όχι το τι λες στους άλλους. Αν το κάνεις αυτό, τίποτα δεν πονάει.

Τον πατέρα σας τον είδατε όλα αυτά τα χρόνια; Το έχετε συζητήσει, το έχετε λύσει μεταξύ σας; Τον βλέπετε;

Όχι. Έχω επιλέξει να κρατήσω μια στάση απόστασης από εκείνον.

Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.

Ακολουθήστε την ontime24 στο Google News!