Ζωή Ρηγοπούλου: «Όταν φεύγουν οι γονείς δεν είσαι το παιδί κανενός πια»
Η κόρη της Κάκιας Αναλυτή και του Κώστα Ρηγόπουλου για το θάνατό τους
Ζωή Ρηγοπούλου: «Όταν φεύγουν οι γονείς δεν είσαι το παιδί κανενός πια»! Η Ζωή Ρηγοπούλου καλεσμένη στο «Στούντιο 4», μίλησε για τους γονείς της, τους αείμνηστους ηθοποιούς Κώστα Ρηγόπουλο και Κάκια Αναλυτή. Η ίδια ακολούθησε τα βήματα των γονιών της και έγινε ηθοποιός, έχοντας συμμετάσχει σε πληθώρα παραστάσεων απ’ όταν αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Πέλου Κατσέλη το 1979.
«Η μαμά μου ήταν ένα άτομο τελείως στον κόσμο της, η ζωή της ήταν η δουλειά της. Οι γονείς μου δεν είχαν πολύ ελεύθερο χρόνο. Εγώ βέβαια δεν αισθάνομαι καμία έλλειψη, ήμουν μια χαρά με τον παππού και την γιαγιά. Δεν ήμασταν όμως ένα κλασικό σπίτι που θα τρώγαμε όλοι μαζί κάθε Κυριακή, γιατί πηγαίνανε στο θέατρο. Δεν ήμασταν παραδοσιακή ελληνική οικογένεια», δήλωσε αρχικά η Ζωή Ρηγοπούλου.
Στη συνέχεια είπε: «Μεταξύ τους ήταν πολύ αγαπημένοι. Ο πατέρας μου στα 55 του έπαθε ένα μικρό έμφραγμα και τον έπιασε να γράψει ένα μικρό βιβλίο. Θυμήθηκε ολόκληρη την ζωή του και τα παιδικά του χρόνια, τα έγραφε στο κασετόφωνο. Εγώ τα βρήκα και το εξέδωσα. Δεν μπορούσα να τα ακούσω, ακόμα και ταινία στην τηλεόραση που παίζουν οι γονείς μου δεν μου είναι εύκολο να δω. Προτιμώ να αλλάξω κανάλι».
Ακόμη, αναφέρθηκε στο θάνατο των γονιών της, οι οποίοι έφυγαν από τη ζωή σε όχι πολύ μεγάλη ηλικία, κάτι που δεν μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και σήμερα. «Οι γονείς μου πέθαναν μέσα σε λίγους μήνες και οι δύο. Έγινε η έξωση του θεάτρου “Αναλυτή”, αρρώστησε ο πατέρας μου, έμεινε έξι μήνες σε κώμα και μετά πέθανε.
Μέσα σε ένα χρόνο πέθανε και η μητέρα μου και έγινε η οριστική έξωση. Δεν είσαι προετοιμασμένος όταν είναι 60 χρονών και πεθαίνουν. Στα 80 είσαι πιο προετοιμασμένος. Όταν φεύγουν οι γονείς, δεν είσαι το παιδί κανενός πια».
Τέλος, αποκάλυψε σχετικά με το θάνατο της Κάκιας Αναλυτή, ότι η μητέρα της πέθανε επειδή δεν μπορούσε να αντέξει ότι θα ζούσε χωρίς το σύζυγό της.
«Ήταν εφιαλτικό για τη μητέρα μου όταν πέθανε ο πατέρας μου. Ήθελε να “φύγει” εκείνη τη στιγμή. Η μητέρα μου νομίζω ότι πέθανε από θέληση να πεθάνει. Προβλήματα υγείας δεν είχε. Με το που πέθανε ο πατέρας μου κάπνισε και ήπιε όσο δεν το είχε κάνει ποτέ. Ήταν ένας συνδυασμός, ήταν από παιδιά μαζί, είχε στερηθεί και το θέατρο», κατέληξε η Ζωή Ρηγοπούλου.