Μαρία Φιλίππου: Στα γυρίσματα για τον Άγιο Παΐσιο έζησα ένα μικρό θαύμα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η Μαρία Φιλίππου έχει καταφέρει εδώ και περίπου 38 χρόνια που είναι στον καλλιτεχνικό χώρο, αθόρυβα, χωρίς έπαρση και «δηθενιές», αλλά με σκληρή δουλειά και πίστη, να αγαπηθεί από τον κόσμο. Ίσως γιατί εκτός από καλή ηθοποιός είναι όλη ένα χαμόγελο και γεμάτη αισιοδοξία. Θέλει να ακολουθεί το φως.

Μαρία Φιλίππου: Στα γυρίσματα για τον Άγιο Παΐσιο έζησα ένα μικρό θαύμα

Όπως αυτό που την… οδήγησε στην τηλεοπτική σειρά «Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό», καθώς η ίδια πιστεύει ότι είναι το «θείο χέρι» του αγίου που «έδωσε» την εντολή. Η Μαρία Φιλίππου μίλησε σε μια σπάνια συνέντευξή της, γεμάτη αλήθειες ψυχής, στην «Οn time Σαββατοκύριακο» για την ευλογία και το θαύμα που έζησε στα γυρίσματα, την «επαφή» με το θείο και τη Χάρη του Αγίου Παϊσίου, τους συντελεστές της σειράς και τη «ρίζα» που τους συνδέει, τη βαθιά θρησκευτική πίστη της και τα «δώρα» τα οποία δέχτηκε από τον Άγιο Παίσιο συμμετέχοντας σε αυτή τη μεγαλειώδη σειρά που έχει καθηλώσει τον κόσμο. Αναφέρθηκε ακόμα στη νέα γενιά και τα σπουδαία λογοτεχνικά κείμενα, αλλά και στο… βουνό που έχει πέσει επάνω μας, στο φως και το σκοτάδι, ενώ μας αποκάλυψε και τη μεγάλη… βουτιά της.

Παίζεις στο β’ κύκλο της τηλεοπτικής σειράς «Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό» στο Mega, όπου ερμηνεύεις ένα δύσκολο αλλά γλυκό ρόλο, τη μητέρα του δημάρχου Κονίτσης, την Αικατερίνη Ρούση, μια θεοσεβούμενη γυναίκα η οποία δίνει αμέριστη συμπαράσταση στον Παΐσιο, τον βοηθάει οικονομικά να ανακαινίσει τη Μονή Στομίου και το Φιλόπτωχο Ταμείο που ίδρυσε εκεί. Μίλησέ μου για τη σειρά και το ρόλο σου.

Όταν είδα τον α’ κύκλο της τηλεοπτικής σειράς «Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό» ζήλεψα, κι αν το «θέλω» έχει δύναμη -που λένε πως, όταν θέλεις κάτι πολύ γίνεται- με τη δύναμη του Θεού, έγινε. Όταν μου προτάθηκε, ήταν για μένα ευλογία και χαρά. Παίζω την Αικατερίνη Ρούση που όπως ο σύζυγός της και αργότερα ο γιος της, που ήταν φαρμακοποιός, βοήθησαν πάρα πολύ την πόλη τους, την Κόνιτσα. Έχτισαν σχολεία και ήταν μεγάλοι ευεργέτες του τόπου τους. Η ίδια γνώριζε τον Άγιο Παΐσιο από παιδί και κάποια στιγμή, όταν εκείνος πήγε να την επισκεφτεί γιατί είδε όραμα την Παναγία, που του είπε «θα πας στη Ρούση να σε βοηθήσει», από ταπείνωση της είπε ότι ο πνευματικός του είδε το όραμα. Κι εκείνη του απάντησε: «Θα σε βοηθήσω. Εγώ σε θυμάμαι από παιδί που κάθε απόγευμα πήγαινες από το σπίτι σου στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής για να ανάψεις το καντήλι». Όταν πήγαμε να κάνουμε γυρίσματα στην Κόνιτσα, επισκέφτηκα το σπίτι του Αγίου Παϊσίου, που ο ανιψιός του το έχει ανοιχτό για όποιον και όποτε θέλει να μπει να το δει, χωρίς κανένα οικονομικό αντίτιμο. Τότε ρώτησα: «Πού είναι αυτό το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής;». Μου έδειξαν πού είναι και περνώντας μέσα από το δάσος για να φτάσω εκεί, ήταν μια διαδρομή εσωτερικής διερεύνησης για μένα. Το λέω αυτό γιατί δεν είναι απλώς ότι έπαιξα στον «Άγιο Παΐσιο». Πήρα πάρα πολλά «δώρα» συμμετέχοντας σε αυτή τη σειρά. Η Αικατερίνη Ρούση, επειδή είχε καταστραφεί το μοναστήρι της Κόνιτσας, προσπάθησε παλαιότερα να το φτιάξει, αλλά κατάφερε να κάνει μόνο δύο κελιά. Θα δούμε στη σειρά ότι ο Άγιος Παΐσιος δεν ήταν ευπρόσδεκτος στην αρχή για να φτιαχτεί το μοναστήρι. Τον πολέμησαν. Στη συνέχεια, όμως, με την πίστη του και τη δύναμη της ψυχής του, τους πήρε όλους με το μέρος του. Μια αγκαλιά, λοιπόν, όλοι μαζί φτιάξανε το μοναστήρι. Είναι ένας συγκλονιστικός τόπος, άγριο τοπίο, ήταν πολύ δύσκολα τα γυρίσματα και δεν έγιναν εκπτώσεις. Κι αυτή η σειρά έγινε -και σου το λέω με το χέρι στην καρδιά- χάρη στην ευλογία του Αγίου Παϊσίου, αλλιώς δεν θα γινόταν. Την πίστη του τη διαχειρίζεται ο καθένας όπως θέλει. Όμως, η επιτυχία αυτής της σειράς δεν ήταν τυχαία. Αυτή είναι η δική μου γνώμη. Στον α’ κύκλο της σειράς είδαμε την ιστορία του Αγίου Παϊσίου από παιδί μέχρι που μπήκε στο μοναχισμό. Στο β’ κύκλο θα τον δούμε από τη στιγμή που μπαίνει στο μοναχισμό μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του.

Σε αυτή τη διαδρομή μέσα στο δάσος που έκανες την ενδοσκόπησή σου, ένιωσες ότι ήρθες σε επαφή με το θείο;

Ναι, αλλά αυτό που ένιωσα ήταν πολύ πιο έντονο απ’ ό,τι όταν προσεύχομαι σπίτι μου. Το ένιωθα παντού.

Μίλησες για πολύ δύσκολα γυρίσματα. Συνέβη κάτι που θυμάσαι έντονα και δείχνει τη θεϊκή ευλογία;

Πολλά. Να σου πω ένα από αυτά. Είχαμε ένα πολύ μεγάλο γύρισμα, όπου γινόταν ένα πανηγύρι στο προαύλιο της μονής στην Κόνιτσα και παρόλο που ήταν κατακαλόκαιρο άνοιξαν οι ουρανοί, έγινε κατακλυσμός. Ήμασταν πολλά άτομα για το γύρισμα και για να ανέβουμε εκεί από ένα χωματόδρομο μας πήγαιναν με αγροτικά. Δεν ήταν εύκολο με τη βροχή μέσα στις λάσπες, δίπλα στο ποτάμι που είχε φουσκώσει από το πολύ νερό και φοβούνταν για κατολισθήσεις. Δεν ήξεραν αν θα μπορέσει να γίνει το γύρισμα. Όμως, όταν είχαμε το γύρισμα, ο καιρός άλλαξε κι ο ουρανός ήταν καταγάλανος. Ούτε καν συννεφιά.

Η συνέχεια στην “OnTime Σαββατοκύριακο”.

Ακολουθήστε την ontime24 στο Google News!