Μπέσσυ Αργυράκη: Στο νοσοκομείο με πνευμονία. Διαφορετική Πρωτοχρονιά έκανε η Μπέσσυ Αργυράκη, αφού βρίσκεται στο νοσοκομείο με την κόρη της, Εβελίνα Νικόλιζα να γνωστοποιεί την είδηση μέσω Instagram. Πιο συγκεκριμένα, η Μπέσσυ Αργυράκη μπήκε στο νοσοκομείο με πνευμονία! Η Εβελίνα Νικόλιζα δημοσίευσε φωτογραφία της μαμάς της από το κρεβάτι, γράφοντας στη λεζάντα: «Miss πνευμονία 2025 και καλή χρονιά». Πάντως η Μπέσσυ Αργυράκη, δεν έχασε το χαμόγελό της.

Μπέσσυ Αργυράκη: Στο νοσοκομείο με πνευμονία

Η Μπέσσυ Αργυράκη πρόσφατα μίλησε για όλα στην «ΟΝ time Σαββατοκύριακο»: Για τις μεγάλες στιγμές της ζωής της, αλλά και για τις πληγές της, για τον έρωτα και την αγάπη, τη διεθνή καριέρα και τα χρήματα που… έκαναν φτερά, την απιστία που συγχώρεσε, τη βαθιά της πίστη στον Θεό, αλλά και για το φύλακα-άγγελό της, ο οποίος την έχει σώσει πολλές φορές από του χάρου τα δόντια.

Κι ακόμα μας αποκάλυψε ένα δικό της μεγάλο μυστικό: Τα δύο προφητικά όνειρα που είδε σε παιδική ηλικία και τη «σημάδεψαν» όχι μόνο γιατί ένιωσε το θείο άγγιγμα του Ιησού Χριστού, αλλά και την παρουσία του, καθώς την έβγαλε στο φως… Σε αυτό το φως που με καθαρή καρδιά ακολουθεί πάντα, όντας και η ίδια ένα φωτισμένο πλάσμα γεμάτο ταλέντο, ευαισθησίες και πολλή αγάπη, χαρίσματα και δώρα για τα οποία τον ευγνωμονεί κάθε στιγμή.

Μεταξύ άλλων η γνωστή τραγουδίστρια αποκάλυψε ότι πήγε στο θάνατο και γύρισε: Ναι, έχω νιώσει την παρουσία του δικού μου φύλακα-αγγέλου πάρα πολλές φορές στη ζωή μου, δίπλα μου, ιδίως όταν έπεσα από την εξέδρα όπου τραγουδούσα στη Θεσσαλονίκη και «βούτηξα» από μεγάλο ύψος με το κεφάλι στο κράσπεδο. Το κούτελό μου… πήγε στο μάτι μου και είπα «πάει πια, δεν βλέπω!». Πήγα στο θάνατο και γύρισα, γιατί σίγουρα ο φύλακας-άγγελός μου ήταν δίπλα μου και με έσωσε. Κι έχω νιώσει πολλές φορές ότι αυτός ο φύλακας-άγγελός μου είναι δίπλα μου.

Και μπορώ να σου αποκαλύψω -αυτό το λέω για πρώτη φορά- πως, όταν ήμουν κοντά οκτώ χρόνων και το θυμάμαι πολύ έντονα, είχα δει δύο σημαδιακά -όπως αποδείχτηκε- όνειρα. Το ένα όνειρο ήταν ότι βρισκόμουν στη θάλασσα, κολύμπαγα και πνιγόμουν και ήρθε ένα πρόσωπο με τη μορφή του Ιησού Χριστού, με σήκωσε, με πήρε από το χέρι και με έβγαλε στη στεριά!

Περπατούσαμε μέσα στο νερό και δεν φοβόμουν. Στο άλλο όνειρο είδα ότι ήμουν μέσα σε ένα λαβύρινθο και χανόμουνα -ένας εφιάλτης τρομερός- και εμφανίστηκε ο Ιησούς Χριστός, με έπιασε από το χέρι και με έβγαλε έξω στο φως. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, αυτές τις δύο εικόνες δεν τις έχω ξεχάσει. Είχα συγκλονιστεί τότε. Ένιωσα δύο φορές ότι με πήρε από το χέρι ο Ιησούς Χριστός. Εγώ περιγράφω πολύ ειλικρινά αυτό που είδα και ένιωσα.

Για μένα είναι πολύ σπουδαίο να μην πηγαίνεις στην εκκλησία μόνο όταν σου έρχεται κάτι πολύ δύσκολο, αλλά σε ανύποπτο χρόνο, όταν θέλεις να προσευχηθείς, να ανάψεις ένα κεράκι και να τον ευχαριστήσεις για όλα αυτά που σου έχει δώσει

Σου έχουν έρθει κι άλλες δύσκολες στιγμές -ο θάνατος της μητέρας σου Αμαλίας, στα 61 της χρόνια, και του πατέρα σου Φαίδωνα στα 60 του, αλλά κυρίως ο θάνατος της αδελφής σου, της Καιτούλας σου, όπως την έλεγες, που ήταν 42 χρόνων. Αυτό σε διέλυσε ψυχικά.

Ναι. Και θα με ρωτήσεις πώς το ξεπέρασα. Δεν το ξεπέρασα. Είναι ένας πόνος, μια εσωτερική πληγή που δεν κλείνει. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να κλείνω τα μάτια μου και να θυμάμαι στιγμές με την αδελφή μου, τη σκέφτομαι και της μιλάω. Νιώθω σαν να τους έχω και τους τρεις -μάνα, πατέρα, αδελφή- κοντά μου. Είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό. Και κάποιες στιγμές λέω: «Θεέ μου, ήταν και οι τρεις τους πολύ καλοί και τους πήρες κοντά σου». Δεν μπορείς να πεις κάτι άλλο. Το μόνο ότι ο Θεούλης, που αυτός αποφασίζει για όλα, τους ήθελε κοντά του. Και συνήθως φεύγουν οι καλοί άνθρωποι και μάλιστα νέοι (βουρκώνει).

Ακολουθήστε την ontime24 στο Google News!