Φαίη Σκορδά: Όταν ξεκινούσα, μου «είπαν» ότι πρέπει…
Φαίη Σκορδά: Όταν ξεκινούσα, μου «είπαν» ότι πρέπει… Οι αποκαλύψεις της παρουσιάστριας και τι είπε για τα στερεότυπα
Φαίη Σκορδά: Όταν ξεκινούσα, μου «είπαν» ότι πρέπει… Μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης παραχώρησε η Φαίη Σκορδά στο ΒΗΜΑgazino και στον δημοσιογράφο Κώστα Μπουρούση. Η παρουσιάστρια μεταξύ άλλων μίλησε για τα στερεότυπα στον χώρο της τηλεόρασης όσον αφορά τις παρουσιάστριες.
Το στερεότυπο δεν θέλει τις παρουσιάστριες να είναι θεές και ας πάνε να πνιγούν όλοι οι άλλοι;
Τι σημαίνει «θεά»;
Τέλεια εικόνα, τέλεια πλάνα, τέλειος φωτισμός, τέλεια ομορφιά.
Θέλοντας να στηρίξω τις γυναίκες συναδέλφους μου, θα σας πω ότι δεν βγαίνει μια εκπομπή μόνο με μια καλοχτενισμένη και βαμμένη παρουσιάστρια. Δεν γίνεται. Και αν γίνει, δεν αντέχει. Αφήστε που πρέπει να σας πω ότι εγώ είμαι το είδος της παρουσιάστριας που ετοιμάζεται σε ένα τέταρτο της ώρας για να είμαι στον αέρα. Σχολή Σκορδά.
Θεωρείτε ότι μέσα από την πορεία σας έχετε συμβάλει στην αποδόμηση του στερεοτύπου της ξανθιάς, αφελούς παρουσιάστριας πρωινής εκπομπής;
Μα κι εγώ είχα αυτό το στερεότυπο μέσα μου. Ξέρετε, μπορεί να υπάρχουν στερεότυπα στην εικόνα, όμως δεν υπάρχουν στερεότυπα στο βλέμμα και στην καρδιά. Όταν ξεκινούσα, μου «είπαν» ότι πρέπει να φοράω έντονο ρουζ και κραγιόν, να έχω μια πιο βατή εικόνα, να δημιουργήσω ένα συγκεκριμένο προφίλ. Και, αν θέλετε, αυτό ήταν και το σωστό να γίνει για εκείνη την εποχή. Έτσι έφτιαξα κι εγώ την καριέρα μου.
Καταπιεστήκατε;
Δεν με πίεσε κανείς, αν με ρωτάτε αυτό. Θα σας φέρω ένα απλό παράδειγμα. Όταν πήγα στο Mega και ξεκίνησα στις πρεμιέρες μου να φοράω λευκά ρούχα, οι σκηνοθέτες το θεωρούσαν ανήκουστο. Δεν φορούσαν λευκό τότε οι παρουσιάστριες. Ή θυμάμαι όταν ξεκίνησα να φοράω αθλητικά παπούτσια στις εκπομπές. Για να μη βάλει μια παρουσιάστρια τακούνια τότε, σήμαινε πως μάλλον ήταν άρρωστη. Θεωρούνταν λάθος. Όταν ξεκινούσα, δεν ήξερα κι εγώ πράγματα. Δοκίμασα όμως.
Τι σας έβαλε στον προβληματισμό;
Ότι αυτό για το οποίο πάλευα στο πρωινό δεν μπορούσε να γίνει λόγω της καθημερινότητας που ζούμε. Όσο και να θέλω να υποστηρίξω τη χαρά, την αισιοδοξία και το γέλιο, τελικά έχει δομηθεί έτσι η πρωινή ζώνη πια που αναγκαστικά δεν γίνεται να μην ασχολείσαι και με πιο «βαρετά» ή «δυσάρεστα» θέματα. Μπορεί να έχει να κάνει και με την ηλικία μου. Όσο μεγαλώνεις αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά τα πράγματα. Αλλιώς έκανα τις εκπομπές όταν ξεκινούσα και αλλιώς τώρα.
Εκείνο που με προβλημάτισε ήταν η δομή που μπορεί να έχει πια μια πρωινή εκπομπή, ιδίως όταν συνειδητοποίησα ότι έχουμε τρεισήμισι ώρες να γεμίσουμε. Σκέφτηκα κάποια στιγμή «αξίζει τον κόπο;». Θα μπορούσα να κάνω ένα τηλεπαιχνίδι και να έχω πάνω κάτω λυμένο το βιοποριστικό μου ζήτημα, με λιγότερο άγχος, προβληματισμό και κούραση. Τελικά κατέληξα ότι υπάρχει τρόπος. Ότι υπάρχει περιθώριο να το παλέψω και να υποστηρίξω τη δική μου άποψη για τις πρωινές εκπομπές.
