Μαριλού Κατσαφάδου: Πάντα ένιωθα την «παρουσία» του Πάνου. Έχει ζυμωθεί από τότε που γεννήθηκε με τις αξίες των σημαντικών ηθοποιών γονιών της, της Χριστίνας Βαρζοπούλου και του Θοδωρή Κατσαφάδου. Η Μαριλού Κατσαφάδου δεν είναι μόνο το… μήλο που απλά έπεσε κάτω από τη μηλιά, αλλά μια ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη, καθώς ξεχώρισε με το ταλέντο της και κατάφερε να γίνει αγαπητή στον κόσμο μέσα από την τηλεόραση και το θέατρο.

Μαριλού Κατσαφάδου: Πάντα ένιωθα την «παρουσία» του Πάνου

Είναι ευθύς, σοβαρή, κατασταλαγμένη, αυστηρή σε ό,τι κάνει, αλλά και με χιούμορ όταν χρειάζεται. Για όλα μίλησε στην «ΟnTime Σαββατοκύριακο», για την ψυχανάλυση που χρειάστηκε να κάνει, τα ωραία αλλά και τα δύσκολα που σημάδεψαν τη ζωή της, τους σπουδαίους ηθοποιούς που καθόρισαν την καριέρα της και αυτούς που τη βοήθησαν και την αγκάλιασαν.

Είχατε την ατυχία να χάσετε σε τροχαίο έναν καλό σας φίλο, τον Πάνο Νάτση. Παίζατε μαζί στο θέατρο και ήσασταν και οι κολλητοί φίλοι, ο Οδυσσέας και η Χρύσα, στην τηλεοπτική σειρά «Σέρρες». Είναι κάτι που σε πόνεσε πολύ. Έκανες τότε και μια ανάρτηση στo Instagram, όπου έγραψες: «Αδελφούλη μου, δεν περνάει μέρα που να μη σε σκέφτομαι, να προσέχεις και τη μαμά μου, θα τα ξαναπ(ι)ούμε».

Δεν ήταν μια ατυχία, αλλά μια δυστυχία όλο αυτό και συνεχίζει να είναι για την οικογένειά του και για εμάς, τους φίλους και συνεργάτες του. Νομίζω ότι είναι σοκ και θλίψη μαζί, κάπου νιώθεις ότι όλο αυτό μπορεί και να μη συμβαίνει στην πραγματικότητα. Νιώθεις ότι κάτι λάθος έχει γίνει, ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό από τη μια στιγμή στην άλλη. Ήρθε και τον αντικατέστησε ο κολλητός του φίλος Ευθύμης Γεωργόπουλος, να είναι καλά το παιδί, ήταν πολύ σημαντικό που ήρθε αυτός, γιατί ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο για όλους μας.

Πώς ένιωσες την πρώτη στιγμή που άνοιξε η αυλαία και συνειδητοποίησες ότι ο Πάνος δεν ήταν εκεί;

Ήταν ένα σοκ. Ένιωσα ένα μούδιασμα. Αυτό θυμάμαι. Και μια ευγνωμοσύνη στο πρόσωπο του Ευθύμη, ενός πολύ δικού του ανθρώπου, που ήταν εκεί, εκείνη τη στιγμή. Υπήρχε μια θλίψη για τον Πάνο, αλλά και μια ζεστασιά που βλέπαμε τον Ευθύμη.

Ένιωσες σαν να ήταν κάπου εκεί δίπλα ο Πάνος Νάτσης και να σας παρακολουθούσε;

Πάντα τον Πάνο τον ένιωθα κοντά, σε όσες παραστάσεις κι αν κάναμε. Αυτό έγινε τον Ιανουάριο του 2022 και, όσες φορές κι αν παίχτηκε η παράσταση, γιατί συνεχίστηκε, πάντα ένιωθα την «παρουσία» του Πάνου. Και όλοι μας. Δεν ξεπερνιέται αυτό (σ.σ.: η φωνή της «σπάει»)… Όσο κι αν κάνουμε μια δουλειά που ό,τι και να μας συμβεί -πέρα από μια απώλεια μέσα στον ίδιο χώρο και τις απώλειες στη δική μας ζωή, κι εγώ που έχασα τη μαμά μου- είναι μια δουλειά, που, όσο κι αν ακούγεται σκληρό ή κυνικό, πας παρακάτω. Ο θεατής έχει πληρώσει εισιτήριο και θέλει να σε δει σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, μοιάζει σαν να είμαστε κλόουν. Ό,τι κι αν συμβεί, οι ηθοποιοί θα είμαστε εκεί, πάνω στη σκηνή που αγαπάμε, και θα κάνουμε αυτό που έχουμε μάθει να κάνουμε.

Ακολουθήστε την ontime24 στο Google News!