Καλεσμένος στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα»,ήταν ο Γιώργος Αλκαίος και συνέκρινε τη μουσική βιομηχανία την εποχή των 90s συγκριτικά με σήμερα ενώ μίλησε και για την απόφασή του να αλλάξει επίθετο.
«Τώρα έχει ξεφύγει το πράγμα. Εμείς ήμασταν μία φουρνιά που πέτυχε το άνοιγμα της τηλεόρασης, αυτό ήταν πολύ μεγάλο πράγμα. Όλες οι ζώνες ήταν με καλλιτέχνες και μπήκαμε στα σπίτι των ανθρώπων με αποτέλεσμα ο κόσμος να μας αγαπήσει πολύ. Εκδηλώσεις θαυμασμού γινόντουσαν πολλές. Εγώ πάντα δεχόμουν τον κόσμο, ότι ώρα και να ήταν. Παλιά δουλεύαμε περισσότερες ημέρες και πρέπει να βλέπαμε ακόμα και 300 άτομα καθημερινά. Μου άρεσε που ο κόσμος ερχόταν και μου έλεγε τα προβλήματά τους. Βλέπανε στο πρόσωπό μου έναν άνθρωπο που ακούει. Ποτέ δεν έδινα απλώς ένα αυτόγραφο».
Σε σχέση με την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση, αποκάλυψε πως ήταν στην ΕΡΤ2 σε ένα πρόγραμμα, το οποίο ήταν προετοιμασία μίας παράστασης.
«Η πρώτη μου εμφάνιση ήταν στην ΕΡΤ2 σε ριάλιτι. Ήταν η προετοιμασία μίας παράστασης. Είχαμε περάσει 2000 άτομα από οντισιόν και περάσαμε 20. Τότε ήμουν 17 χρονών. Ήταν μία πολύ μεγάλη στιγμή για εμένα γιατί ξαφνικά από το σχολείο γνώρισα πολύ μεγάλα ονόματα, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Μετά έπαιξα στην Επίδαυρο μαζί της».
«Στον Χρήστο Δάντη έκανα φωνητικά. Στη μουσική, η πρώτη μου δουλειά ήταν με την Μαντώ, τον Δάκη και τον Κονταλάζο. Εγώ ερχόμουν από το θέατρο όπου στην πρόβα δεν ακουγόταν κιχ και όταν πήγα στην πρόβα στο κέντρο όλοι μιλούσανε. Έχω κάνει φωνητικά σε σχεδόν όλους τους καλλιτέχνες εκείνης της εποχής. Είχα ένα demo και το πήγα στην δισκογραφική. Στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κέρδισα εγώ και ήταν υποψήφιος και ο Σάκης Ρουβάς. Κάναμε πλάκα τότε πως θα έπρεπε να πει οι ένας το τραγούδι του άλλου».
Σε σχέση με την απόφασή του να αλλάξει επίθετο είπε:
«Το επίθετό μου το άλλαξα από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Το άλλαξα γιατί έκανε μεγάλη επιτυχία ο πατέρας μου με το “Καμπριολέ” τότε, και επειδή δεν έχουμε το ίδιο ύφος (σ.σ μουσικά), δεν ήθελα να έχω το ίδιο όνομα. Το “Αλκαίος” μου το πρότεινε ένας χορευτής φίλος μου. Δεν στεναχωρήθηκε ο πατέρας μου. Λόγω της καλλιτεχνικής φύσης ήταν δικαιολογημένο, δεν μπορούσαν να υπάρχουν την ίδια εποχή δύο Βασιλείου».
Ο Γιώργος Αλκαίος μετά την παρουσία του στην Eurovision αποφάσισε να απομακρυνθεί από το μουσικό στερέωμα και μετακομίσει μόνιμα στη Μύλο.
«Το έλεγα πως δεν θέλω να μεγαλώσω στις πίστες. Ήταν το καλύτερο κλείσιμο για τον “εγωιστή καλλιτέχνη”. Δεν θέλει να κλείσει όταν είναι “κάτω”. Ήξερα τις αλλαγές που θα ερχόντουσαν και δεν μου έκανε αυτό που ερχόταν, όπως δεν μου κάνει και τώρα. Είχα αποφασίσει πως θα πάω στην Μύλο. Έχτιζα μάλιστα το σπίτι μου. Το χρειαζόμουν πάρα πολύ και εύχομαι να μπορούν να το κάνουν όλοι. Να κάνουν ένα restart».
Ο αγαπημένος τραγουδιστής ήταν πολύ δεμένος με την γιαγιά του, η οποία τον μεγάλωσε.
«Η γιαγιά μου πέθανε την παραμονή του ελληνικού τελικού. Δεν μου το είπαν γιατί δεν θα έβγαινα. Η ζωή μου ήταν πάντα πάνω-κάτω, μία επιτυχία και μία αποτυχία. Οι προσωπικές αποτυχίες έρχονται από τος επιλογές μας, οι επαγγελματικές όχι πάντα. Η γιαγιά μου ήταν σαν μάνα μου, με μεγάλωσε από τριών ετών, ήταν διαβασμένη και αμόρφωτη ταυτόχρονα. Δεν είχε τελείωσε το σχολείο, ο παππούς μου της έμαθε να διαβάζει, αλλά ήξερε τη ζωή, ήταν μορφωμένη».
