Χρήστος Λούλης: «Έχουμε όλοι ένα τέρας μέσα μας και δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί και να βγει»
Ο Χρήστος Λούλης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον» και οι παρουσιαστές Φώτης Σεργουλόπουλος και Τζένη Μελιτά τον επαίνεσαν για το υποδειγματικό του στυλ.
«Μόνος μου. Μου αρέσει να αγοράζω ρούχα αλλά όχι να ξημεροβραδιάζομαι. Μπαίνω στο μαγαζί, κάνω μια γύρα, έχω μαζέψει 5 πράγματα, τα δοκιμάζω και φεύγω. 15 λεπτά. Τα σημαντικά πάω με τη γυναίκα μου και αγοράζω. Δεν θα ήθελα να τη συμβουλευτώ πουθενά όμως την ακούω. Με έχει σώσει πολλές φορές. Έχει πολύ ωραίο γούστο. Έχω ξεκινήσει να πάω σε μια εκδήλωση και με σταμάτησε γιατί δεν ταίριαζαν τα ρούχα. Μου λέει “βγάλε αυτό και βάλε το άλλο”.
Έχω πλάκα αλλά δεν θα ξέρεις ποτέ αν λέω αλήθεια ή ψέματα. Θα το πω με ένα ύφος που δεν θα ξέρεις κι εγώ γουστάρω το βλέμμα σου που αναρωτιέσαι αν λέω αλήθεια ή ψέματα.
Το να βάλεις κάποιον στη θέση του είναι ειδική περίπτωση, φλερτάρεις με το να θυμώσεις και δεν ξέρω αν μπορώ να το ελέγξω. Προτιμώ να φύγω.
Παλιά μου έβγαιναν νεύρα στην οδήγηση. Φεύγω λίγο νωρίτερα για να μην έχω άγχος ότι θα αργήσω. Μπορεί να οδηγάω, να έχει γίνει κάτι που δεν αφορά εμένα και μου βγαίνουν νεύρα.
Μιλώντας για τη δολοφονία του 36χρονου στον Πειραιά σχολίασε:
«Η μεγάλη προσφορά τόσων τραγικών ειδήσεων κινδυνεύει να μας κάνει απαθείς. Υπάρχει όμως και το ζητούμενο ότι συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, να μην τα πούμε;
Είναι ένας διπλανός άνθρωπος, μπορεί να είσαι εσύ στη θέση του θύματος αλλά και του θύτη. Αυτός που τον έσπρωξε μπορεί πριν να μην είχε κάνει κάτι. Η ανθρώπινη φύση είναι τέτοια, έχουμε όλοι ένα τέρας μέσα μας και δεν ξέρεις ανά πάσα στιγμή τι μπορεί να συμβεί και να βγει από μέσα σου. Έγκειται στη συγκρότησή σου, την παιδεία σου, στον χαρακτήρα σου, στο να παλεύεις κάθε μέρα με το τέρας για να είσαι ένας πολιτισμένος άνθρωπος, που δεν κάνει κακό σε άλλον.
Ή θα χωρίσουμε τους ανθρώπους σε εγκληματίες και εν δυνάμει εγκληματίες ή θα χωρίσουμε την ανθρώπινη φύση σε τερατώδη και ανθρώπινη. Πρέπει να το δούμε -πέρα από το θέμα της τιμωρίας- και σαν υπόθεση καθενός. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν ανά πάσα στιγμή να γίνουν θύματα και θύτες.
Ερχόμουν σε σας και έλεγα πώς θα βρω την όρεξη να μιλήσω με όλα αυτά που γίνονται; Δεν μπορεί να είναι όλα ρόδινα».
