Θεοχάρης Ιωαννίδης: «Στο παρελθόν έχω παντρευτεί – Ήταν κάτι πολύπλοκο. Τη δεδομένη στιγμή ήθελα να το κάνω και το έκανα»
Ο Θεοχάρης Ιωαννίδης μίλησε στη Δανάη Μπάρκα για το ανανεωμένο Night Out που κάνει πρεμιέρα απόψε, τη ζωή και την καριέρα του.
«Είμαι πολύ καλά γιατί κάνω τα πράγματα που θέλω. Η ζωή μου είναι καλά σοταρισμένη και ολοκληρωμένη. Πορεύομαι προς τα 40» σημείωσε ο παρουσιαστής και ηθοποιός.
Για τον ρόλο του παρουσιαστή που έχει τον τελευταίο χρόνο σχολίασε: «Μου αρέσει που είμαι παρουσιαστής. Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου πράγματα που έχω κάνει ως τώρα, ίσως γιατί βάζω ένα λιθαράκι του εαυτού μου».
«Ο κόσμος έχει σχηματίσει μία άλλη εικόνα για εμένα γιατί δεν είχα ποτέ την αυτοπεποίθηση να δείξω τον πραγματικό μου εαυτό. Αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει λόγος να υπάρχω ως Θεοχάρης όπως με ξέρουν οι κολλητοί μου φίλοι, γιατί υπάρχει μια ασφάλεια πίσω από αυτό».
«Δεν φοβάμαι την έκθεση γενικότερα. Βγαίνω γυμνός στις παράλιες και είμαι πολύ χαλαρός. Αν πάρει η κοινή γνώμη κάποια πράγματα, μπορεί να τα κάνει ό,τι θέλει και αυτό δεν με κάνει να αισθάνομαι ασφαλής. Θέλει δύναμη, νιώθω ευάλωτος. Ως παιδί ήμουν πολύ ατίθασος και καθόλου ευάλωτος».
Όταν άρχισα να βλέπω τι αντίκτυπο έχει η δημόσια εικόνα στους ανθρώπους γύρω μου αλλά και στον ίδιο μου τον εαυτό “κλείδωσα” και είπα ότι δεν χρειάζεται γι’ αυτό και δεν θα με δεις να λέω τη γνώμη μου για τίποτα γιατί είναι περιττή.
Θα ήθελα πάρα πολύ να φτάσω σε σημείο να κάνω αυτό που κάνεις κι εσύ, να εμπνέω ανθρώπους μέσα από την στάση και τις απόψεις μου. Δεν ξέρω αν θα φτάσω ποτέ σε αυτό το σημείο, γιατί μου αρέσει η ιδιωτικότητα. Στο τέλος της ημέρας λέω δεν βαριέσαι, άστο. Δεν θέλω να προκαλώ».
«Δεν θέλησα ποτέ να δημιουργήσω μια τηλεπερσόνα. Μου έλεγαν ότι ταιριάζω στο προφίλ του ζεν πρεμιέ αλλά δεν μπόρεσα να ταιριάξω ούτε σε αυτό».
Ο λόγος που επέλεξε να έχει αυτή την στάση είναι γιατί κάνει μια δουλειά οπού μπαίνει και βγαίνει από ρόλους.
Στα 15 του χρόνια έφυγε για Αμερική ως μαθητής ανταλλαγής και ζούσε σε μια οικογένεια που δεν ήταν η δική του.
«Μπήκα στη Νομική και μετά έφυγα στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσω σκηνοθεσία. Εκεί έκανα πολλές δουλείες για να μπορώ να στηρίζω τον εαυτό μου».
Στην ελληνική πραγματικότητα ξεκίνησε να δουλεύει όταν γύρισα από Αμερική το 2007.
«Ποτέ δεν με έχουν κάνει να αισθανθώ “λίγος” αν και πολλές φορές είχα από μόνος μου την ανασφάλεια να τους προλαβαίνω και να το λέω εγώ πρώτα» σημείωσε.
Σε ερώτηση αν έχει θελήσει ποτέ να τα παρατήσει όλα απάντησε με ειλικρίνεια: «Υπήρξε μια φορά το 2011 οπού ήθελα να τα παρατήσω όλα και έφυγα για Αγγλία. Στην Αγγλία δούλεψα σε παραγωγή και έκανα και άλλες δουλειές, μέχρι και booker μοντέλων».
Και έχει υπάρξει κι άλλη μία φορά που το επιθύμησε το 2017 . «Ήθελα πάλι να ξεφύγω γιατί με πλήγωσαν πράγματα που είχαν να κάνουν και με τη δουλειά. Κάποια πράγματα δεν πήγαν όπως ήθελα και θεώρησα ότι απέτυχα. Έκτοτε δεν έχω ξανανιώσει ότι θέλω να τα παρατήσω» δήλωσε.
«Έχω “δουλέψει” αυτό το κομμάτι στον χαρακτήρα μου, δηλαδή το να μην τα παρατάω και να επιμένω, γιατί από ένα σημείο και μετά οι άνθρωποι βαρέθηκαν να με βλέπουν να κάνω «επανεκκίνηση. Τα κάνω όλα σκόνη και αρχίζω από την αρχή».
«Έχω κάνει πολλά πράγματα και δεν έκανα ποτέ τίποτα που να μην είναι στα άκρα. Δεν είχα μέτρο και δεν ξέρω αν φταίνε οι γονείς μου σε αυτό.
Οι γονείς μου ήταν πολύ διαλλακτικοί. Δεν υπήρχε ποτέ περιορισμός σχεδόν σε τίποτα. Υπήρχε τόση αγάπη από τους γονείς μου που την εκμεταλλεύτηκα και μάλιστα έκανα κατάχρηση. Πάντα έλεγα “μπα – μα”. Και οι δυο γονείς είναι ένα, δεν ξεχωρίζω κάποιον.
Η αδερφή μου είναι για εμένα ένα πολύ μοναδικό πλάσμα γιατί μου μιλούσε σκληρά. Ήταν αυτό που δεν είχα εισπράξει από τους γονείς μου».
«Με γοητεύει το χιούμορ σε έναν άνθρωπο και η ωμότητα. Όταν κάποιος είναι ωμός μαζί μου, κάτι μου αρέσει σε αυτό και “τσιμπάω”».
«Έχω κάνει αρραβώνα στο παρελθόν και έχω παντρευτεί κιόλας. Ο γάμος ήταν για εμένα κάτι πολύπλοκο. Την δεδομένη στιγμή ήθελα να το κάνω και το έκανα. Θέλω πολύ να κάνω ένα παιδί, αλλά θέλω να εξαλείψω το να είναι για εγωιστικούς λογούς».
Και καταλήγει: «Αν έπρεπε να πω ένα “ευχαριστώ” αυτό θα ήταν στον Αντρέα Γεωργίου. Είναι παραπάνω από αδερφός μου και μια ψυχή που με έσωσε. Αν έπρεπε να πω ένα “σ ‘αγαπώ” αυτό θα ήταν στους γονείς μου και την αδερφή μου. ”Συγγνώμη” θα έλεγα στη Δανάη. Αν έπρεπε να πω “μην φύγεις” θα το έλεγα στον εαυτό μου».
