Σακίρα-Ζεράρ Πικέ – Το φτωχοκόριτσο από την Κολομβία και το πλουσιόπαιδο που πρόδωσε την καρδιά της
Από τον Μιχάλη Πρέκα
Για τους περισσότερους άνδρες του πλανήτη η Σακίρα αποτελεί ένα από τα αντικείμενα του πόθου τους. Είναι από αυτές τις γυναίκες που καταφέρνουν να αναστατώνουν σε κάθε εμφάνισή τους. Κι όμως, ο Πικέ απάτησε τη Σακίρα. Μετά από αυτό το ζευγάρι αποφάσισε να ακολουθήσει διαφορετικούς δρόμους, διατηρώντας όμως πολύ καλές σχέσεις, αφού έχουν μαζί δύο παιδιά.
Το ζευγάρι είναι μαζί από το 2010, έχουν αποκτήσει δύο γιους, αλλά ποτέ δεν παντρεύτηκαν. Είχαν γνωριστεί στο περιθώριο του Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής, στα γυρίσματα του τραγουδιού «Waka Waka». Σημαδιακό ότι είναι γεννημένοι την ίδια ημέρα με δέκα χρόνια διαφορά. Στις 2 Φεβρουαρίου το 1977 η Σακίρα, στις 2 Φεβρουαρίου 1987 ο Πικέ. Πριν από τη γνωριμία τους, η Σακίρα ήταν σε σχέση από το 2000-2010 με τον δικηγόρο Αντόνιο Ντε Λα Ρούα.
Τον Ιανουάριο του 2011 ανακοίνωσαν το χωρισμό τους με μια δήλωση στην ιστοσελίδα της Σακίρα, στην οποία έγραφαν ότι έλαβαν την απόφαση τον Αύγουστο του 2010. Ο Πικέ στις φήμες ότι ήταν η αιτία χωρισμού απαντούσε: «Είμαστε μόνο φίλοι» και «δεν ξέρω τίποτα για το χωρισμό». Ο Ζεράρ Πικέ ήταν σε σχέση με την Ισπανίδα ηθοποιό και μοντέλο Νούρια Τομάς, όταν γνώρισε τη Σακίρα στη Νότια Αφρική.
Οι δυο τους επιβεβαίωσαν δημόσια τη σχέση τους τον Μάιο του 2011, όταν ο Πικέ ανέβηκε στη σκηνή σε συναυλία της Σακίρα στην Ισπανία.
Τον Σεπτέμβριο του 2012 η Κολομβιανή σταρ ανακοίνωσε πως είναι έγκυος στο πρώτο τους παιδί και τον Ιανουάριο του 2013 γεννήθηκε ο γιος τους, Μίλαν. Τον Ιανουάριο του 2015 γεννήθηκε ο δεύτερος γιος τους, Σάσα.
Η Σακίρα παρά το γεγονός ότι τον αποκαλούσε σύζυγο δεν θέλησε ποτέ να παντρευτούν, μάλιστα σε συνέντευξή της είχε αποκαλύψει: «Ο γάμος με φρικάρει. Δεν θέλω να με δει ως τη σύζυγό του. Θέλω να με βλέπει ως την ερωμένη του, το κορίτσι του. Θέλω να τον κρατήσω σε εγρήγορση. Θέλω να πιστεύει ότι όλα είναι πιθανά να συμβούν και όλα εξαρτώνται από τη συμπεριφορά του».
Αν και με διαφορετικές καταβολές, πολλοί μιλούσαν για ένα πολύ ταιριαστό ζευγάρι. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε και οι δύο έχουν γεννηθεί στις 2 Φεβρουαρίου και από πολύ μικρή ηλικία ήξεραν και οι δύο με τι θα ασχοληθούν, εκείνη με το τραγούδι και το χορό και εκείνος με το ποδόσφαιρο. Η επιτυχία έμοιαζε και για τους δύο μονόδρομος από την εφηβεία τους ακόμη.
Η Shakira Isabel Mebarak Ripoll, όπως είναι το όνομά της μεγάλωσε στην Μπαρανκίγια της Κολομβίας κι από μικρή έδειξε το ταλέντο και την ιδιαίτερη φωνή της. Είναι η μικρότερη από οκτώ αδέλφια, τα οποία προέρχονται από τον πρώτο γάμο του πατέρα της. Το όνομά της στα αραβικά σημαίνει «ευγνώμων» ή «γεμάτος χάρη». Ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ σε ηλικία μόλις 13 ετών.
Όταν ήταν οκτώ, ο πατέρας της κήρυξε πτώχευση. Καθώς ξεκαθαρίζονταν οι λεπτομέρειες, η Σακίρα έμεινε με συγγενείς στο Λος Άντζελες. Όταν επέστρεψε στην Μπαρανκίγια, έκπληκτη ανακάλυψε πως πολλά από τα υπάρχοντα των γονιών της είχαν πουληθεί. Όπως είπε αργότερα: «Στο παιδικό μυαλό μου, φάνταζε το τέλος του κόσμου». Για να της δείξει ο πατέρας της πως τα πράγματα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα, την πήγε σε ένα τοπικό ορφανοτροφείο. Η εικόνα με τα ορφανά τής έμεινε στο μυαλό και είπε στον εαυτό της: «Μια μέρα θα βοηθήσω τα παιδιά αυτά όταν γίνω διάσημη καλλιτέχνιδα».
Στα 16 της, η Σακίρα επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την Κολομβία στο Φεστιβάλ Vina del Mar και κέρδισε την τρίτη θέση. Τραγούδησε το «Eres», στο οποίο είχε γράψει τη μουσική αλλά και τους στίχους.
Όταν η Σακίρα ήταν δύο ετών, ο μεγαλύτερος ετεροθαλής αδελφός της πέθανε σε αυτοκινητικό δυστύχημα, ενώ οδηγούσε μια μοτοσικλέτα και ένας μεθυσμένος οδηγός τον χτύπησε με το αυτοκίνητό του. Ο θάνατός του την ενέπνευσε να γράψει το τραγούδι «Tus gafas oscuras» (Τα σκοτεινά σου γυαλιά), όπου τραγουδά για τη θλίψη του πατέρα της όταν έχασε τον γιο του.
Το πρώτο αγγλικό της άλμπουμ, «Laundry Service», έγινε 4 φορές πλατινένιο. Έχει κερδίσει πάνω από 400 βραβεία, συμπεριλαμβανομένων 3 βραβείων Grammy και 13 Latin Grammy, 5 MTV Video Music Awards, 7 βραβεία Billboard Music Awards, 39 Billboard Latin Music Awards, ενώ ήταν και υποψήφια για μία Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία Καλύτερο Τραγούδι για την ταινία «Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας». Έμαθε το σήμα κατατεθέν της, το χορό της κοιλιάς, από τη Λιβανέζα γιαγιά της.
Το 2001 η Σακίρα έκανε το μεγάλο βήμα και επέκτεινε την καριέρα της στην αγγλόφωνη μουσική σκηνή. Δεν χρειάστηκαν παραπάνω από λίγες μέρες για να γίνει το νέο όνομα για το οποίο μιλούσαν όλοι. Ο πρώτος αγγλόφωνος δίσκος της με τίτλο «Laundry Service» πούλησε πάνω από 13 εκατομμύρια αντίγραφα. Φυσικά, το τραγούδι που ξεχώρισε από τον δίσκο αυτόν και εκτόξευσε την καριέρα της ήταν το «Whenever, Wherever».
Μετά από 11 άλμπουμ, μία τεράστια καριέρα, φανατικό κοινό και πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό της, η Σακίρα είναι η δεύτερη κατά σειρά πιο επιτυχημένη Λατίνα τραγουδίστρια, μετά την Γκλόρια Εστέφαν, την οποία μάλιστα έχει ως πρότυπο. Οι πωλήσεις της ξεπερνούν τους 70 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως, κάνοντάς την έτσι την Κολομβιανή καλλιτέχνιδα με τις υψηλότερες πωλήσεις όλων των εποχών.
Μετά από 22 χρόνια πετυχημένης καριέρας, η Σακίρα συνεχίζει να θεωρείται μία από τις καλύτερες Λατίνες καλλιτέχνιδες και δύσκολα θα αποχωριστεί τον τίτλο της «βασίλισσας της λατινοαμερικάνικης μουσικής».
Όταν την ρωτάνε ποιο πιστεύει ότι είναι το ωραιότερο μέρος του σώματός της, απαντάει: «Ο εγκέφαλός μου». Και δεν έχει άδικο, καθώς η Σακίρα έχει 140 IQ. Μιλάει 7 γλώσσες, ισπανικά, πορτογαλικά, καταλανικά, αγγλικά, ιταλικά, γαλλικά και αραβικά.
Στην πατρίδα της, τη Μπαρανκίγια της Κολομβίας, της έχουν αφιερώσει ένα άγαλμα 5 μέτρων. Το 1997 ίδρυσε τη φιλανθρωπική οργάνωση Pies Descalzos Foundation, η οποία χτίζει και συντηρεί ειδικά σχολεία για φτωχά και ορφανά παιδιά, σε πόλεις της Κολομβίας. Είναι επίσης η νεότερη Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της UNICEF.
Το 2010 τιμήθηκε με μετάλλιο από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών, για τη φιλανθρωπική οργάνωση και το φιλανθρωπικό της έργο. Τον Νοέμβριο του 2011 απέκτησε το δικό της αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ.
Ο Πικέ προέρχεται από μια πολύ πλούσια οικογένεια. Η ιστορία του δεν έχει καμία σχέση με αυτές συναδέλφων του που ξεκίνησαν από διάφορες φτωχογειτονιές και σε κάποιες περιπτώσεις το ποδόσφαιρο ήταν μονόδρομος για μια καλύτερη ζωή.
Ο Πικέ γεννήθηκε μέσα στα πλούτη και η ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο ξεκίνησε με τη γέννησή του. Παππούς του είναι ο Αμαδόρ Μπερναμπέου, που εκείνον τον καιρό ήταν αντιπρόεδρος της Μπαρσελόνα. Είχε περάσει απ’ όλες τις διευθυντικές θέσεις, ήταν ο εντεταλμένος εκπρόσωπος του συλλόγου στις συνόδους κορυφής της Λίγκα και της UEFA. Όταν η κόρη του Αμαδόρ, η Μονσεράτ, έφερε στη ζωή τον πρώτο του εγγονό, τον Ζεράρ, ο παππούς θεώρησε χρέος του να τον εγγράψει στο σύλλογο.
Δεν ήταν πολύ εύκολο εκείνα τα χρόνια να εγγραφείς μέλος της Μπάρτσα. Το νεογέννητο, όμως, είχε όλες τις προδιαγραφές. Ο παππούς ήταν περίοπτο μέλος της διοίκησης του συλλόγου, η οικογένεια ήταν πλούσια, αστική, σχεδόν ευγενών. Γιος του δικηγόρου, Ζοάν Πικέ, και της επικεφαλής της μονάδας παθήσεων σπονδυλικής στήλης του Ινστιτούτου Γκούτμαν.
Όταν ήταν 17 μηνών και κυνηγούσε μια μπάλα στην ταράτσα του παππού, αυτή έπεσε, το μωρό την κυνήγησε και κατέληξε σε κώμα στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου της Βαρκελώνης. Ξύπνησε μετά από δύο ημέρες, ξανάνοιξε τα μάτια του και η οικογένεια ένιωσε σαν να ξαναγεννήθηκε. Ήταν η τελευταία φορά στη ζωή του Ζεράρ Πικέ που ανησύχησαν πραγματικά για εκείνον.
Ο Ζεράρ Πικέ εντάχθηκε στις ακαδημίες της Μπάρσα πριν καν κλείσει τα 10, ήταν ένα ψηλό, γεροδεμένο παιδί που λόγω καταγωγής οι ιθύνοντες το πρόσεχαν λίγο παραπάνω. Ο μικρός αποδείχτηκε πολύ καλός. Ήταν ένα ψηλό, στεγνό και εύστροφο παιδί που αντιλαμβανόταν το παιχνίδι λίγο πιο γρήγορα από τους περισσότερους συνομήλικούς του. Οι προπονητές-παιδαγωγοί τον είχαν τοποθετήσει στο κέντρο, τον προόριζαν για αμυντικό χαφ.
Στα 16 του τον ξεχώρισαν σκάουτερ από την Αγγλία. Το βασικό κίνητρο του Πικέ να αφήσει την Ισπανία ήταν η απομάκρυνση από τη σκιά του «εγγονού του Αμαδόρ». Ο παππούς λέγεται ότι πριν αναχωρήσει για την Αγγλία του έκλεισε το μάτι λέγοντάς του: «Μια μέρα θα γυρίσεις».
Το πρώτο του σοβαρό επαγγελματικό συμβόλαιο το υπέγραψε στο Στρέτφορντ, στη Sir Matt Busby Way του Τράφορντ Παρκ, τον Φεβρουάριο του 2005, όταν έγινε 18 ετών, και βάσει νόμου μπορούσε να θεωρείται κανονικός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Το 2007, όταν επέστρεψε στο Μάντσεστερ, ήταν 20 ετών και στον νου του έτοιμος να προσφέρει. Εκείνη τη χρονιά η Γιουνάιτεντ πράγματι τα πήρε όλα. Κατέκτησε το Πρωτάθλημα και πάνω απ’ όλα κέρδισε την Τσέλσι στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ της Μόσχας. Ο Πικέ δεν ήταν καν στην 18άδα. Μία εβδομάδα ακριβώς μετά από εκείνον τον τελικό και ενώ οι πανηγυρισμοί δεν είχαν κοπάσει, υπέγραφε το τετραετές συμβόλαιο της επιστροφής του στη Βαρκελώνη.
Η διοίκηση της Μπαρσελόνα, κατόπιν εισήγησης του Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος με τη σειρά του είχε πειστεί από την υπόδειξη του Τίτο Βιλανόβα, ενεργοποίησε τη ρήτρα επαναγοράς του ποδοσφαιριστή έναντι 5 εκατομμυρίων ευρώ.
Έχει απασχολήσει πολλές φορές τα σκανδαλοθηρικά περιοδικά κυρίως για την άσχημη συμπροφορά του, που ήταν αυτή ενός κακομαθημένου παιδιού.
Τα τελευταία χρόνια αποφάσισε να πάψει να συμπεριφέρεται σαν ένας κακώς εννοούμενος «μικρός Μπέκαμ», όπως είχε αυτοχαρακτηρισθεί κάποτε, και εξωτερικεύει πολλές πτυχές του εαυτού του. Οι εταιρείες του, ειδικά η Kosmos Holding, στην οποία έχει επενδύσει και συμμετέχει με επιτυχία, αποφέρουν κέρδη εκατομμυρίων ευρώ που εξασφαλίζουν το μέλλον του.
Έχει εξαγοράσει την Ανδόρα, τη Μανρέσα κι αφήνει την εντύπωση ότι δεν θα αποχωρήσει από το ποδόσφαιρο ποτέ. Οι περισσότεροι συμπαίκτες του θα είχαν όνειρο να γίνουν προπονητές, να καθίσουν κάποτε στον πάγκο της Μπάρτσα. Εκείνος, από την άλλη, φιλοδοξεί μια μέρα να γίνει πρόεδρος του συλλόγου.
Το βέβαιο είναι ότι και για τους δύο γιους του, τον Μίλαν και τον Σάσα, συνέχισε την παράδοση του παππού Αμαδόρ και τους ενέγραψε στο σύλλογο από τη γέννησή τους.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ON TIME Σαββατοκύριακο στις 11/6
