ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΑΝΕΛΙΣΤΡΙΕΣ (ΤΡΑΒΑ ΚΑΖΑΝΑΚΙ)
Ο ΤΑΖ αναζητώντας καριέρα, ανακαλύπτει πως αυτή που του ταιριάζει είναι υδραυλικός. Στην τηλεόραση.
Από τον Τάσο Θεοδώροπουλο (terra_gelida@hotmail.com , www.facebook.com/tazthebuzz )
Μια φίλη δημοσιογράφος αγαπημένη, δεν έχει χειρότερο από αυτό το ισοπεδωτικό «είμαστε όλοι κάτι». Δεν έχει άδικο. Όμως όσον αφορά στο χώρο της Ελληνικής τηλεόρασης σόρι αλλά ταιριάζει γάντι μη σου πως γάντι χειρουργικό από αυτό που σου βάζουν στην κολονοσκόπηση που πριν το μεγάλο επιστημονικό εργαλείο τρως ένα δαχτυλάκι για να ηρεμήσει η περιοχή. Στην ουσία και επειδή με έπιασε τώρα το ιατρικό μου, πρόκειται για περιοχή αναμφισβήτητα χρηστική, ενίοτε σεξουαλικά απολαυστική αλλά πολλές φορές και οδυνηρή αν έχεις πχ θέμα δυσκοιλιότητας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με μια παραδοχή. Ότι η Ελληνική τηλεόραση είναι ή έχει καταντήσει κώλος. Για να καλύψει με το μικρότερο δυνατό κόστος αυτήν την υπόσταση, στήνει εκπομπές χαμηλού εντελώς όμως κόστους όπου συνήθως μια παρουσιάστρια παρουσιάζει ότι είδε το πρωί αξημέρωτα στο Internet σαν καυτή είδηση κι από κάτω πέντε κακόμοιροι στο πάνελ καλούνται να το σχολιάσουν γιατί η παρουσιάστρια άνθρωπος είναι κι αυτός, πώς να το βγάλει μόνη το τρίωρο πρόγραμμα (που είναι οι θρυλικές εποχές που η Βίκι Μιχαλονάκου είχε κρυμμένο στο πλατό δίπλα στη θέση της μπουκάλι ουίσκι για τα διαλλείματα.) Η παρουσιάστρια λέει κάτι, που μπορεί να είναι από την πτώση αεροπλάνου, μέχρι την πτώση αστεροειδή ή την πτώση μιας διάσημης με ψηλά τακούνια επειδή ήταν μεθυσμένη. Γενικά μην ξεχνιόμαστε, η πτώση πάντα πουλάει, ειδικά όταν αφορά σε βρακί η κιλότα επωνύμων. Βασικά οι γνώσεις της παρουσιάστριας αρχίζουν και σταματάνε κάπου εκεί, σε ότι της έχει πει η αρχισυντάκτρια άντε και σε ένα βίντεο που θα παίξει. Οπότε μπάλα από κει και πέρα παίζουν οι πανελίστες να σώσουν την κατάσταση. Πώς ήταν ο Πιστόριους χωρίς τα μηχανικά του πόδια στο δικαστήριο; Το ίδιο και οι πανελίστες. Το πάνε από δω, το πάνε από κει, το πάνε στο αόριστο γενικώς γιατί αν θες να μιλήσεις για κάτι συγκεκριμένα πρέπει να έχεις και τις απαραίτητες γνώσεις αλλά οι πανελίστριες (έχω υπάρξει) είναι πολυμίξερ. Εκτός βέβαια από ελάχιστες- δυστυχώς- εξαιρέσεις που έχουν τις δημοσιογραφικές γνώσεις και κάθονται δικαίως στη θέση του πάνελ. Μπορούν να ξεκινήσουν να μιλάνε για το καπέλο που φόρεσε η Κέιτ Μίντλετον, μετά να πούνε ότι το καπέλο μοιάζει με UFO οπότε να πάνε σε άλλο θέμα που αφορά την επικείμενη εισβολή εξωγήινων στη Γη από κει να οδηγηθούν στα 10 πράγματα που εισβάλλουν ενοχλητικά στη ζωή μας για να καταλήξουν στο τι κρίμα που δεν είναι στη ζωή ο Παντελίδης να του εισβάλλουν κι εκείνου 10 πράγματα. Όλα σε ένα νοικοκυρεμένα αλλά υπάρχει κι ένα θέμα. Τι ακριβώς χρειάζεσαι για να γίνεις πανελίστρια (οκ, υπάρχει και μεγαλύτερο θέμα, το τι ακριβώς χρειάζεται για να γίνεις παρουσιάστρια, αλλά το κρατάω για άλλο άρθρο). Με μερικές λαμπερές ομολογουμένως εξαιρέσεις, το «πανελίστρια» έχει γίνει πλέον κάτι σαν τις αναρτήσεις των fast food “ζητούνται νέοι με όρεξη για δουλειά με πιθανότητες εξέλιξης». Ο κιμάς ήταν πάντα ένα από τα κύρια στοιχεία των media, οπότε τι χαμπουργκεράς, τι πανελίστας. Ναι, ξέχασα, σαν πανελίστρια έχεις 45 λεπτά να σε βάψουν και να σε σοβαντίσουν κάτι που μπορείς να το κρατήσεις και μέχρι το βράδυ με ένα μικρό φρεσκάρισμα αν είναι να βγεις σε ένα κοσμικό γεγονός που φυσικά δεν θες να πας (μούσια) αλλά πας για να το καλύψεις στην εκπομπούλα σου. Δεν θέλει ούτε κόπο ούτε τρόπο, το καλύτερο από όλα είναι πως δε θέλει γνώσεις. Σου λέει το κοντρόλ ότι σκοτώθηκαν δέκα μαύροι κι εσύ αρχίζεις να απαγγέλεις την “Καλύβα του Μπαρμπά Θώμα” (όχι δεν το διάβασε αλλά το είδε σε ταινία. Βγαίνει μετά μια μοντέλα με μαυρισμένο μακιγιάζ και της λες «μωρή πως είσαι έτσι σαν τον Μπαρμπά Θωμά» είσαι, παίρνει τη σκυτάλη η παρουσιάστρια και λέει «να μην ξεχάσουμε ότι «την εκπομπή μας την προσφέρει το ρύζι Μπάρμπα Μπεν και τώρα να χειροκροτήσουμε την διατροφολόγο μας, Ρίζι Μπένι να μας μιλήσει για τα οφέλη του ρυζιού». Δεν είμαι από αυτούς που λένε ότι ο ηθοποιός δεν μπορεί να γίνει παρουσιαστής ή ο χορευτής παρουσιαστής του δελτίου καιρού. Αν το ξέρεις, πάνω από όλα, αν το μάθεις, καν’ το. Αν όμως δεν, ειλικρινά, γύρνα πίσω εκεί που ήσουνα, στο παγοδρόμιο, στο παγωτατζίδικο, στην παγοκολόνα. Η πανελίστρια στην Ελλάδα έχει αρχίσει να γίνεται συνώνυμο αυτών των γραφικών, συνήθως ταξιτζήδων που λένε συνέχεια, «αν ήμουν πρόεδρος θα σου ‘δειχνα». Πήγαινε με πρώτα χωρίς να κάνεις οχτάρια ασφαλή στον προορισμό μου και το λύνουμε μετά αυτό. Δυστυχώς οι πανελίστριες, δεν έχουν ποτέ προορισμό. Έχουν μια συνήθως επικίνδυνη λόγω αμάθειας και προσωπικών συμπλεγμάτων άγνοια, που μπορεί να στουκάρει το ταξί σου σε κολώνα, αλλά ενώ αυτοί θα την γλυτώσουν από τον αερόσακο, εσύ θα βγεις με διάσειση.
