Η ελπίδα, η θετική ενέργεια και η αγάπη υπάρχουν παντού. Ακόμη και εκεί που με την πρώτη ματιά κυριαρχεί η μιζέρια, αν κοιτάξεις καλύτερα θα βρεις χαρά. Το λέω και το πιστεύω και δεν είναι θεωρία εγώ το έζησα και το ζω. Αυτοί οι μπόμπιρες έφυγαν από τον πόλεμο και κοιμούνται μέσα σε σκηνές. Περιμένουν το συσσίτιο και φοράνε παλιά ρούχα, όμως ξέρουν να χαμογελάνε. Κάθε φορά που βρίσκομαι κοντά στα προσφυγόπουλα διδάσκομαι το πιο σημαντικό μάθημα. Η ΑΓΑΠΗ δεν έχει σύνορα, χρώματα και θρησκείες. Αν περάσεις μια μέρα μαζί τους θα κρεμαστούν από το πόδι σου για να παίξετε, θα σου ζητήσουν να βγείτε φωτογραφία ή να τους βοηθήσεις να ανεβάσουν τη σακούλα με τα τρόφιμα στη σκηνή τους. Αν είσαι τυχερός θα σου χαρίσουν μέχρι και λουλούδια αρκεί να θελήσεις να ασχοληθείς. Το πιο όμορφο δώρο που το έδωσε αυτός ο μικρούλης. Ένα απλό λουλούδι που έκοψε για να μου το χαρίσει με έκανε να δακρύσω. Θα το κρατήσω σαν φυλαχτό ανάμεσα στις σελίδες του ημερολογίου που κρατάω από την ημέρα που άρχισα να ασχολούμαι με το προσφυγικό. Αν ο καθένας μας και όλοι μας ασχολούμασταν για λίγο με τον συνάνθρωπό μας τότε ίσως όλα να ήταν καλύτερα. Ίσως κανένας ισχυρός του πλανήτη να μην είχε τη δύναμη να αποφασίζει για τις τύχες του κόσμου. Ίσως η αγάπη να γινόταν η πιο ισχυρή δύναμη!
